Mâruf. (bxb)

TANITIM

Dikkat! Bu kurgu yaş farkı, bdsm, şiddet, cinsellik, küfür/argo bulundurmaktadır! Ona göre okuyun.

Yoğun uğraşlar sonucunda yataktan kalktığımda saate bakıp zaten derse yetişemeyeceğimi anlamıştım. Yine de üstüme bir şeyler giyip mutfağa doğru ilerlemiştim.

Devamsızlık sonucunda herhalde üniversiteden atılırdım. Psikoloji bölümünü okuyordum, açıkcası seviyordum ama derse gitmeyi kim sever ki?

Mutfağa geçip oturduğumda annem dalgın görünüyordu. Çayımı önüme koyduğunda elini tuttum. "Anne, iyi misin?"

Gözlerini çok yavaş bir şekilde gözlerime çevirdi ve gülümsedi. "İyiyim oğlum, sadece yorgunum."

Elini öpüp bıraktığımda gözleri etrafı aramıştı. Pencerenin kenarındaki kumandayı alıp televizyona doğrulttu ve tuşa basıp açmıştı.

Herhangi bir haber kanalını açtığında ben de gözlerimi oraya çevirmiştim.

Haberlerde son dakika haberi ve spikerin telaşlılığı vardı. Bu daha çok ilgimi çekerken annem televizyonun sesini açtı. Şu an ikimizde pür dikkat televizyonda ki son dakika haberini izliyorduk.

"Uzun yıllar önce beraat edip akıl hastanesine yatırılan katil kaçmış bulunmaktadır. Ekiplerimiz her yerde onu arıyor, fakat evlerinizden çıkmamanızı rica ediyoruz. Çok yakın zamanda bulunacağına söz veriyoruz."

Annem durgun bir şekilde bana bakarken ben ise şaşkınlıkla anneme bakıyordum. Annem "Gitme oğlum bu gün derse, zaten geç kalmışsın." dediğinde omuz silktim. Benden olsa zaten hiçbir zaman derse gitmezdim, ama üniversitede görmek istediğim birisi vardı. Onu daha fazla bekletmek istemezdim.

Çantamı alıp annemin yanağını öptükten sonra "Anne, koskoca katil o kadar adamın içerisinden beni bulacak değil ya? Dersime yetişmem gerekiyor." dedim.

Aslında gitmek istememin diğer nedeni ise gerilimi sevmemdi. Yolda giderken her an katilin beni bulma düşüncesi bana gerilim aynı zamanda da zevk veriyordu. Deliydim veya değildim, ama herkesin içerisinde bir delilik vardı değil mi?

Annem bana kaygılı gözlerle bakarken benim fikrimi değiştiremeyeceğini biliyordu, bu yüzden susmuştu.

Ayakkabılarımı da giyip üniversiteye doğru gitmiştim. Çokta uzak değildi, bu yüzden yürüyerek gidiyordum. Yolda giderken yüzümde ki büyük sırıtma ile insanlar benim de deli olduğumu düşünebilirdi.