Όταν υπάρχει αγάπη...

Κεφάλαιο 2ο

Είμαι χαμένη στις σκέψεις μου... Η Παγώνα (η κολλητή μου εδώ και τρία χρόνια) με σκουντάει υπομονετικά...

Ε: Τι έγινε;;;

Π:Τι τι έγινε ρε;; Που εδώ και 10 λεπτά μιλάω στον τοίχο...

Ε:Συγγνώμη ρε, απλά αφαιρέθηκα...

Π:Ναι, αυτό το καταλάβαμε... Το θέμα είναι ποιος είναι ο λόγος που αφαιρέθηκες...;;;!! Τι σκέφτεσαι κορίτσι μου...;;

Ε:Εσύ ειδικά έπρεπε να είχες καταλάβει... :(

Π: Ααα... :( Κατάλαβα... Ο Βα...

Ε: Ναι αυτός... :/

Π:Καλά δεν χρειάζεται να πεις παραπάνω...Χτες το βράδυ ονειρεύτηκα τον Μπαρμπετάκο μου... Και... Ughhh... :/

Ε: :(

Κοίταξα στον ουρανό... Ο ήλιος είχε αρχίσει να βγάζει τις πρώτες του ακτίνες... Ήταν υπέροχο...

Και τότε έφτασε το λεωφορείο... Ήταν ένα μεγάλο και (περίπου :3) πορτοκαλί λεωφορείο... "Ουαου.. Χμμμ... Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο στην Κρήτη.." Μέχρι και το λεωφορείο μου έκανε εντύπωση... Φαντάζομαι τι έχω να περάσω ακόμη...

(Κύριος) Φ(ουστανάκης) :Λοιπόν παιδιά... Μόλις σταματήσει το λεωφορείο, δίνετε τις βαλίτσες σας στον οδηγό και μπαίνετε μέσα κατευθείαν...

Μόλις σταμάτησε, ο οδηγός κατέβηκε από το λεωφορείο για να χαιρετήσει εμάς και τους καθηγητές...

Ο(δηγός) : Καλή σας ημέρα παιδιά...

Όλοι: Καλημέρα...

Ο: Λοιπόν, ονομάζομαι Γιώργος και θα είμαστε μαζί αυτές τις μέρες που θα βρίσκεστε εδώ στην Αθήνα... Θα είμαι στις υπηρεσίες σας, ανάλογα με το πρόγραμμά μας... Ελπίζω να έχουμε μια καλή συνεργασία... Σας εύχομαι να περάσετε υπέροχα...

Όλοι: Ευχαριστούμε...!!

Ο κύριος Γιώργος μου φάνηκε αρκετά συμπαθητικός, μπορώ να πω... Φαίνεται να είναι γύρω στα 50-55... Είναι πάντα χαμογελαστός και έχει στο πρόσωπό του την έκφραση "Ρώτα με ό,τι θέλεις.. Μπορώ να σε βοηθήσω..."

Ελπίζω να τα πάμε καλά...

Μετά τον χαιρετισμό του, φόρτωσε τις βαλίτσες μας στο λεωφορείο και έπειτα, έβαλε μπρος για να ξεκινήσουμε...

Εκείνη την στιγμή ένιωσα κάπως περίεργα...

"Ναι ρε φίλε... Είμαι Αθήνα... Και τώρα ξεκινάει η ξενάγησή μου... Θα τα δω όλα... Δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμηθώ... Δεν υπάρχει περίπτωση να χάσω το παραμικρό..."

Για λίγο ξέχασα τον Βαγγέλη... Είχα τον άπειρο χρόνο να τον σκεφτώ όταν θα πηγαίναμε στο ξενοδοχείο... Προς το παρόν είχα άλλα στο μυαλό μου...

Το ταξίδι μόλις άρχισε... <3