Κεφάλαιο 7ο

99 15 1
                                    

Έπρεπε να ηρεμίσω.. Οχι μονο εγω αλλα και η Παγωνα.. Την κοιτουσα και την ξανακοιτουσα... Μια το ξενοδοχειο, μια την πολυκατοικια,μια την Παγωνα... Ημουν στα προθυρα να λυποθημισω ξανα.. Πηρα μια βαθια ανασα... Επιασα την Παγωνα απο το χερι και σηκωθηκα πανω.. 

Ε: Πρεπει να ειμαστε δυνατες.. 

Π: Ν...ναι.. ομως.. πως;

Ε: Δεν ξερω.. Ομως ολο αυτο δεν εγινε τυχαια.. Το ξερω... Το... το νιωθω... (Προς τα παιδια) Εμμ.. ολα καλα.. μπορειτε να κατεβειτε..

Μ: Εισαι σιγουρη;;

Ε: Ναι..

Κατεβηκαν ολοι.. Ειμασταν οι μονες στο λεωφορειο.. 

Π: Παμε;;

Ε: Παμε!

Βρεθηκαμε ακριβως μπροστα απο την πορτα του ξενοδοχειου... Δεν μπηκα στον κοπο να το κοιταξω καν.. Το βλεμμα μου ηταν αλλου στραμμενο.. Ποτε δεν θα μπορουσα να φανταστω οτι θα ημουν μολις 5 βηματα απο το σπιτι του.. 

Δεν ηταν κανεις εκει.. Καμια.. Ειχαν σχολειο... Ηταν Παρασκευη και λογικα δεν θα ειχαν σχολασει ακομη.. Βασικα καλυτερα.. Πρεπει να ξεκουραστει.. Απορω με τον εαυτο μου.. Ειμαι εκει και το μονο που σκεφτομαι ειναι οτι ο Βαγγελης πρεπει να ξεκουραζεται.. Μα ναι.. Ειναι το μονο που με ενδιαφερει.. Να ειναι αυτος καλα.. 

Κ.Φ : Τι λεει κοριτσια;; Θα μας κανετε την τιμη;;; 

Ωχχ.. ξεχαστηκα τελειως...

Ε: Εεε.. ναι..

Ξεφυγα απο τις σκεψεις μου και προχωρισα.. Μαζι με την Παγωνα... Μπηκαμε μεσα και σταθηκαμε στη ρεσεψιον.. Ο συμπαθητικος ρεσεψιονιστ μου εδωσε το κλειδι του δωματιου μας, συνοδευομενο με ενα χαμογελο.. Καλα δεν ειναι σαν του Βαγγελη αλλα κατι κανει... Οχχ οχι παλι.. παλι αυτος.. -.- Λογικο.. :(

Ε: Σας ευχαριστω!

Ρ(εσεψιονιστ) : Καλη διαμονη και καλη ξεκουραση!

Ε: Μακαρι.. (ειπα ψυθιριστα)

Εκανα μια στροφη για να παω στο ασανσερ οπου με περιμενε η Μαρτινα με την Παγωνα, η οποια ηταν ακομη σε κατασταση σοκ.. Ομως το βλεμμα μου σταματησε στην πορτα, οπου το τζαμι σου επετρεπε να εχεις πληρη επαφη με τον εξω κοσμο.. Και ξαφνικα.. Μα... Οχι... Δεν... Μπαα.. Ειναι καποιος που του μοιαζει.. Με μια ξαφνικη κινηση ο αγνωστος ανδρας γυρναει το κεφαλι του προς το ξενοδοχειο και φτιαχνει τα μαλλια του, ενω καθρεπτιζεται στην πορτα του ξενοδοχειου.. Μα ναι.. Αυτος ειναι.. Το βλεμμα του.. Θεε μου.. Ειναι σιγουρα αυτος.. Ο Βαγγελης!



Όταν υπάρχει αγάπη...Where stories live. Discover now