- නෑනයි මස්සිනයි - (✓)

05

" පුතා හෙට ඉඳන් සුදු දුවවත් ඔයා එක්ක ඔෆිස් එක්කගෙන යන්න. "

මාමගෙ කතාවට කෑම මේසෙ ඉඳන් කෑම කකා හිටපු මට වගේම ජිමින්ට ලොකු කැස්සක් ආවා.

" ඒ මොකටද එයාව එක්කන් යන්නෙ. "

" ඒ දරුවට නිකන්ම ගෙදර ඉඳලා එපා වෙලා ඇති. අනික එයාගෙ රිසාල්ට් එන්නත් තව මාස පහ හයක් යන එකේ එයාවත් එක්කන් යන්න. "

මාමගෙ කතාවට ජිමින් හ්ම්ම් කියලා කිව්වෙ මගෙ දිහාට ඔරවන ගමන්. මට ඔරවන්නෙ නිකන් මන් එක්කන් යන්න කිව්වා වගේ. ඔක්කොම කුණු බේරෙ වැවට වගේ හැම එකටම මට පුප්පනවා මේ මෝඩ රාස්සයා.

කෑම කාලා ඉවර වෙලා මන් නැන්දගෙ පස්සෙන් කිචන් එකට ගියේ එයාගෙ ෆෝන් එක ඉල්ල ගන්න. මන් මෙහෙට ආවත් හරි මට අභීට නිකමටවත් කෝල් එකක්වත් දෙන්න බැරි වුණානේ.

" මොකද සුදු මැණික. මොනාහරි ඕනද ඔයාට. "

" නැන්දා මට ඔයාගෙ ෆෝන් එක චුට්ටකට දෙන්න පුළුවන්ද. මගේ ලංකාවෙ යාළුවට කතා කරන්න. "

" අනේ පිස්සි. ඕක අහන්නද මෙච්චර වෙලා ඇඹරි ඇඹරි හිටියෙ. මගේ රූම් එකේ ඇති. ගිහින් අර ගන්නකෝ. "

" තැම්කූ නැන්දා. "

මන් සතුටට නැන්දගෙ කම්මුලටත් චූටි හාදුවක් දීලා දුවගෙන ගියේ නැන්දගෙ කාමරේට. ෆෝන් එකත් අරන් මන් ආවෙ ගාර්ඩ්න් එකට. රෑ වෙලා නිසා තිබුණෙ හරිම නිස්කලංක ගතියක්. ඒත් නිස්කලංක ගතිය තිබුණෙ තත්පර කිතීපයක් විතරයි. ඒ මගේ අභී ෆෝන් එක ආන්ස්වර් කරන කන් විතරයි.

" අඩෝ උඹනම් බල්ලෙක් බන්. ගියා විතරයි තිරිසනා නිකමටත් කෝල් එකක් දුන්නෑ. මන් මෙහේ රත් වෙලා ළමා නිවාසෙටයි එහෙටයි මෙහෙටයි කෝල් කරනවා උඹ ගැන අහන්න. දැන්ද තොට මතක් වුණේ අපිව. තියපන් ඔය ෆෝන් එක මගෙන් කුණුහර්ප නාහා. "

" අනේ සුදූ.. අනේ අභී... සොරි අනේ... මට ෆෝන් කට්ටක්වත් නෑ කියලා ඔයා දන්නවනේ... "

" උඹට නැති වුණාට ඔය ඉන්න ගෙදර මිනිස්සුන්ට තියනවනේ. ඇයි උන් දඩයම් යුගයේ නෙමේනෙ. "

ඔය විදියට විනාඩි තිහක් විතරම මන් කළේ අභීගෙන් හොඳටම බැනුම් අහපු එක. මෙයා හොඳයි රැප් කියන කරඟෙකට යවන්න. ඒක පුදුම කටක්නෙ. වචන එන්නෙ නිකන් ටැප් එකකින් වතුර එනවා වගේ.