Karanlik, tüm gökyüzünü sarmalamis
Heryerine imzasini atmisti.yagmur ise
Sanki bugünün aci birgün oldugunu biliyormus gibi hiç durmadan yagiyordu. Kadin ise sert ve hizli adimlarla issiz sokakda hiç durmadan
ilerliyordu.Yagmur siddetini dahada
Arttirmisti. kadin, yagmurun hizlanmasina öfkelenmisti ama bunu
Dert edecek degildi tek istedigi elindeki
Bebekten kurtulmakti.
Ona katlanamiyordu.
Bir anne evladini neden daha karninda
öldürmek istesindi ki? ama o istemisti
O bir anne degildi anne olamayacak kadar anne duygusundan yoksundu.
Birkaç dakikalik yürüyüsün ardindan varis yerine gelmisti. Gözleri hemen
Önündeki çöp koyternerine odaklandi
Bebegi sakince yere birakti ardindan
Omzundaki çantasina sikistirdigi çuvali çikardi çuvalin içini açtiktan Sonra gözünü dahi kirpmadan küçük
Bebegi çuvalin içine yerlestirdi.
Onun vicdani yoktu.
O bir anne degildi.O sevgisiz büyüyen
Ve evladina yasama hakki tanimayan,onu ölüme sürükleyen biriydi.
O asla bir anne olamazdi.
Çuvali bagladi ve çöp koyternerine koydu.yerdeki çantasini alip sirtina takti. "sen yasamayi haketmiyorsun küçük kiz.sen yasama, istemiyorum."
Diye mirildandi ve arkasina dahi bakmadan oradan uzaklasti.Derin bir nefes al ardindan ver leya,
Sakin ol. Sonkez kendimi tembihledikten sonra kapiyi çaldim
Birkaç saniyelik bekleyisin ardindan
Gir komutuyla kapiyi açip içeri girdim.müdür yardimcisi selda hoca
Gözlerini önündeki kagitlardan ayirdi ve bakislari beni buldu. "Evet? "
"hocam ben müzik seçmeleri için gelmistim"diye mirildandim.selda
Hoca "seçmelere katilmak istiyorsun degil mi ?"diye diye sorunca basimi olumlu anlamda salldim "Evet hocam
Selda hoca çekmeceden çikardigi kagida adimi yazdi "pekala,iki gün sonra konfererans salonunda elemeler olucak, elemeyi geçenler arasinda final elemesi olucak kazanan burs alacak "diyerek zaten
Bildigimi bana söyledi, basimi anladim
Dercesine salladim "tamam tesekkur ederim Hocam " diye mirildanarak disari çiktim. Gözlerim kolumdaki
Saate kaydi dersin baslamasina 15dk
Vardi. Derin bir nefes alarak merdivenlere ilerledim,kantine girdigim gibi Herbir agizdan çikan sesler kulagima akin etti.
Gürültülü ortamlardan nefret ediyorum. Hizli adimlarla kahve makinesine ilerledim ardindan kahvemi alip bahçeye çiktim .
Arka bahçeye dogru ilerledim saniyeler sonra okulun çiçek bahçesinde bulmustum kendimi.
Okulun sahibi-yani müdürü- çiçeklere önem veriyordu bunu çiçeklerin canliligindan anliyabiliyordum. Öte yandan burasi
Benim gibi yalniz olan birinin yakin arkadaslariyidi.her bos vaktimi burada geçiriyordum.ders baslayana kadar çiçek bahçesinde kalmis vakit gelincede sinifa çikmistim. Sirama oturur oturmaz ders kitaplarimi çikardim ardinadan sinifa hocanin girmesiyle bütün dikkatimi derse verdim.Dersler her zamanki gibi sikici geçmisti.son bir ders oldugunu hatirlayinca yüzüm düstü. Eve - ne kadar orasi bir evden çok cehennem olsada - gitmek istemiyordum.bana
Kalsa ben hergün okulda kalmak istiyordum.çünkü burasi Benim kaçis yerimdi birkere burda sanki hastalikliymisim gibi bakan teyzem
Yoktu,pis bakislariyla bedenimi süzen
Enistemde Yoktu. Zilin çalmasiyla oflayarak matematik kitaplarimi çikardim. Ben derslerdende nefret etmezdim, ben okulu kaçis yeri
Derslerimide hayallerime ulasabildigim tek yol olarak görürdüm. Matematik dersi hizli geçmisti, zilin çalmasiyla herkes toplanmis, siniftan çikmisti. Son kitabida Çantama yerlestirdim. Adimlarimi kapiya dogru adimlamistimki omzu kapiya yasli
Olan esilayi görünce durmak zorunda
Kaldim. ah zamanlama harika! Sikintili bir nefes verdim."n'aber leyla" nereden ögrendigini bilmiyordum ama ismimin yanlis
Kullanilmasindan nefret ettigimi ögrenmisti, bu yüzden bana Her seferinde leyla diyordu ve ben
Bundan nefret ediyordum.
Ama belli etmiyecektim.
" bak çok ciddi soruyorum,okul çikisi
Benle ugrasmasan ölüyormusun,ailen
Para kaybi falanmi yasiyo " diye sordugumda alayli bir gülüs peyda oldu yüzünde "hayir, seninle ugrasmak benim hobim "dedi gülerek ama ne gülüs sen gülme esila kulaklarim kaniyor."hem benim gibi
Biri senin gibi biriyle muhattap olmasi bile senin düsük seviyen için
önemli bir adim " dediginde arkadaki
Kiz grubunda bir gülüs koptu.pardon
Tam olarak neresi komikti bizede söyleyin bizde gülelim "yanlis bakis
Açisi esila, asil benim seviyem senin gibi düsük seviyeli biri ile muhattap
Oldugu için düsüyor ve bundan hiç memnun degilim lütfen seviyem için
Bir iyilik yap ve siktir git" dedim ardindan kaslarimi havaya kaldirdim
"ama pardon senin gibi iyilik yoksunu
Biri nasil iyilik yapsin degil mi? Sende haklisin o zaman ben araya girmeden simdi çik" dedim.aninda yüzü sinire
Evrildi. "sen bana küfür mü ettin? "
Dediginde güldüm, "onca cümlenin
içinde buna mi takildin gerçekten,ben söylediklerimden birseyler çikarirsin sanmistim ama... "
Elleri aninda yumruk olmustu " bekle
Yarin bu laflarinin hepsini sana yedirecigim."
"bekliyorum"dedim ardindan omzuna çarpip siniftan çiktim. Bunca
Zaman hiç kimse beni korumamisti, arkamda durmamisti herzaman ben
Korumustum kendimi. beni benden
Baska sahip çikan kimse yoktu aksine
Herzaman bir açigini yakalayalim
Diyenler vardi. Yaklasik 30 dakikalik yürüyüsün ardindan apartmana gelmistim - her nekadar gelmek istemesemde - ama birdaydim iste
Sabret leya az kaldi biraz daha sabret
Sikintiyla apartmana girdim. çantamdan anahtarimi çikardim, ardindan kapiyi açip içeri girdim. içeriden televizyon sesi geliyordu.
Sakin adimlara odama dogru ilerledim ama karsima teyzem çikmasaydi direk odaya girip kapiyi
kilitleme planlari yapiyordum.
"niye geç kaldin bu kadar "diye sordu
Yine bana hastalikliymisim gibi bakiyordu. "dersler bu saatte bitiyor "
Dedim soguk bir sesle " birdaha geç gelirsen yemek yiyemessin,anladin mi beni ?" dedi "anladim " diye mirildandim ardindan odama geçip
Kapiyi kapattim ve kilitledim. Ölsem merak etmeyecek insanlardi sadece beni
Kisitlamak için söylüyorlardi, onlar için bu bir zevkti. Çantami yere koydum ardindan dolaba ilerleyerek
Pijamalarimi çikarttim.yemege inmiyecektim gerekirse açliktan ölsem dahi oturmazdim. Ölecek hale
Geldigin halde oturmamistin zaten leya direk kendimi yataga attim yorgani üzerime çektim ve gözlerimi
Kapattim hizlica sabah olsun okula gitmek istiyorum.🍁
Sabah gözlerimi açtigim gibi kalkmis üzerime okul kiyafetlerimi giymistim. Teyzem ve enistem uyudugu için oldukça sessiz hareket etmistim.
Çantami sonkez kontrol ettikten sonra sirtima attim, ardindan kilitledigim kapiyi açtim.sessiz adimlarla kapiya ilerledim yavasça
Kapi kulpunu kavrayip açtim ve kendimi direk disari attim.soguk
Hava direk yüzüme çarpmis bu yüzden irkilmistim,montuma sikica sarilmis ilerlemeye basladim yaklasik 15 dk sonra okulun kapisina gelmistim.okulun bahçesine girdigimde, okulun bahçesi fazla
Kalabalikti bence bu kalabalik Hayra
Alamet degildi.merakla etrafima bakarken okulun hemen giris kapisindan büyük bir araba sesi duyuldu. Benle beraber herkesin bakislari kapiya dönmüs okulun bahçesinin hemen ortasinda duran arabaya bakiyorlardi. Dislerimi dudagima geçirirken arabadan çikacak kisiye bakiyordum, ve tam o an arabanin kapisi açildi ve beklene kisi disari çikti ama çikmasiyla beraber benim bedenim buz kesmisti
Olamazdi degil mi ?
Saçmalama leya
Hayir hayir o degildir ya
VALLAHI O!
gördügüm kisi nutkumun
Tutulmasina sebep olmustu, ve aklimda tek bir cümle yankilaniyordu
Babaç, onun burda ne isi vardi!(merhabalar efendim Nasilsiniz?
iyisinizdir insallah. neyse ilk bölümü
Nasil buldunuz? Hikayede yazim yanlislari,noktalama isaretleri yanlislari Olabilir kusura bakmayin. bu daha ilk bölüm Yazdikça açilacagami düsünüyorum.(insallah)
hikaye ile ilgili yorumlarinizi bekliyorum yanlisim varsa düzeltmeye çalisacagim. O zaman sizi kocam öpüyorum kendinize iyi bakinn :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Leyça
Teen FictionDaha anne karnında yaşam mücadelesi vermeye başlamak mı? evet tam olarak Leya kırşanın yaşadığı buydu. çocukluğundan itibaren sevgisiz, annesiz, babasız büyüyen leya hayattaki tek amacı hayallerine kavuşmaktır. Başka bir gayesi yoktur.Fakat hayatın...