Leyça

11.Bölüm

Boşluk hissi öyle bir histiki sizi yer bitirirdi,durdurmak isterdiniz lakin mümkün değildi çünkü yanlizdiniz bunu istesenizde geçiremezdiniz.hayatim boyunca birçok şeyi kabullenmiş bir çok şeyi akışına bırakmıştım,ama bende bir insandım artık birseyleri kabullenmekten yorulmustum.olaylari geriye atmaktan yorulmuştum.aklimda bin bir çeşit soru fink atıyordu lakin benim yaptığım tek şey kafamın içindeki sorulara bakmaktı.cevap aramalıydim.
Lakin bana cevap verecek kimse yoktu.
Birkere kafamdaki soruları siralamaliydim bence çünkü orası fazla karışıktı.
1.soru Halit benden tam olarak ne istiyordu?
Cevap yok
2.soru halit bana beni hatırladın mı dediğinde ne kastediyordu?ben annem ve babamı hiç tanimamistim lakin Halit bunun mümkün olamayacağını dile getirmişti.peki bu nasıl oluyordu?
Cevap yok
3.soru halit bildiğim kadarıyla ali amcanın büyük düşmanıydi hatta cagan bir ara bana 6 yıl gibi bir rakam belirtmisti peki onları bukadar büyük düşman eden şey neydi?
Cevap yine yok.
4.soru ve tabii en tehlikeli soru Halit şimdi bizim için ne planlıyordu, ne yapacaktı?
Cevap yok...
Ofladim,gerçekten şuan olayların için deydim lakin birsey bildiğim yoktu.
Saat neredeyse 7 ye geliyordu birazdan herkes kalkardı.yataktan kaldırdım bedenimi cagandan sonra 2 saate yakın uyumuş sonradan yine uyanmış bir dahada uyuyamamistim.olaylarin bide uykumu bozmadıgim kalmıştı oda oldu.
Psikoloji denen kavramdan bahsetmiyorum.
Benim hayatım niye bir anda böyle hızlandı ya iki dakika alışma süreci verseydiniz.
Hayat sana bilmem kaç kez sövüyorum saymadım ama umurumda değil senden nefret ediyorum.
Hocam Hayat,leya ondan nefret ediyor diye agliyo lavaboya gidebilirmiyiz?(!)
Gerizekali bunumu bekliyorsun acaba?
Hıh bende kaç gündür yoksun diyecektim iç ses, öldün mü kaldin mi diye merak ediyordum.
Elimi saçlarımdan geçirdim sanırım deliriyorum beynime bir el fatiha alırım arkadaşlar.
Odadaki banyoya ilerledi adımlarım çeşmenin önüne geldiğimde musluğu açıp sargisiz olan elimle yüzüme  su çarptım,ardindan saçlarımı düzelttim.
Asya bana ben odama geldiğimde gecelik ve okul forması bırakmıştı,bu yüzden sandalyede katlanmış duran formayı aldım ve hizlica giydim,aynanın karşısına geldiğimde ellerimle saçlarımı taradım,ardindan çantami alıp çıktım. eve ugramaliydim ders kitaplarımı almam lazımdı. neredeyse 2 gündür teyzemin evine gitmiyordum beni merak ettiklerini sanmıyordum.10 dakikada hazırlanmıştım bilerek hızlı hazirlanmistimki eve tek başıma gidebileyim diye lakin salonda oturan cagani görünce bu fikrim kocaman bir sekteye uğradı.onu görmenin sokuyla birkaç saniye duraksadim ardindan yutkunarak kapiya dogru adımladim.
"Nereye gidiyorsun?"tam olarak beklediğim soruyu duyduğumda bakislarimi bana bakan elalara çevirdim
"Eve uğramam gerekiyor ders kitaplarımı almalıyım yani eve gidiyorum"dedigimde kaşlarını yukarı kaldırarak ayaga kalkti,"iyi beraber gidelim ozaman"dediginde gerginlikle ona baktım, gelmesinde sorun olurmuydu?işte bu soru beni geriyordu
Teyzem ve eniştem sorunlu insanlardı egerki cagani görürlerse sorun çıkarmalarından korkuyordum."bence gelmene gerek yok siz buradan okula gidin bende evden geçip geliyim ne dersin?"
"Hayır leya, peşinde halit denen bir şerefsiz varken kendi basina mi eve gitmeyi planliyorsun?"ne diyim haklı.
"Tamam tamam sende gel"dedim ve kapiya dogru ilerledim kapiyi açıp çıktığımda derin derin nefesler alıyordum sakin leya sakin,boşu boşuna stresleniyorsun,olmayacaktı birsey olmayacaktı.
Lütfen olmasın lütfen.
Caganda çok geçmeden disari cikti ardindan arabayı açtı ve koltuğa yerleşti bende ardindan  koltuğa yerleştim.çağan arabayı sürmeye basladiginda arabanın içinde derin bir sessizlik hakimdi daha çok tehlikeli bir sessizlik demeliydim bence.benim gerginliğini fark etmiş olmalıydı,ama elimde değildi içimde kötü bir his vardı.
Ve her ne zaman kötü hissetsem berbat şeyler oluyordu.
Olmayacaktı.olmayacakti.
Cagan beni önceden evime bıraktığı için evin yolunu biliyordu.yaklasik 10 dakikanın sonunda teyzemin evinin önünde durdugumuzda çağana döndüm
"Sen arabada bekle,ben hemen gelecegim"dedim ve birsey söylemesine fırsat vermeden arabadan inip binaya yöneldim.merdivenleri hizlica çıktığımda,saniyeler içinde kapiya ulaşmıştim.beklemeden zile bastığımda
Çok geçmeden kapı açıldı.
Teyzemi gecelikleriyle beraber bulduğumda,yutkundum.gozleri beni bulduğunda kasları anında çatildi
"Ders kitaplarımı almaya geldim merak etme gerçi sen beni merak edermiş büyük bir muamma ama..."dedim ve direk içeri girdim,evdeki yogun koku genzimi yakarken midem bulanmisti.
İçeri girdiğimde gibi hizlica odama yöneldim,odamın kapısını açıp içeri girdiğimde hizlica bugünki ders için olan kitaplarımı çantama koyduğum sirada kapım sertçe açıldı "Sen kimisinde benimle bukadar ukala konuşuyorsun terbiyesiz!"gözlerimi sıkıca kapattım ve yutkundum.hiç birsey demeden kapiya döndüğümde elleri belinde kapıda durmuş teyzemi gördüm
"Teyze okula geç kalicam cekilirmisin önümden"dedigimde güldü,ama gülüşü sence seni öylece birakicagimimi sandın gülüşüydü."dur bakalım sen neredeydin iki gündür"diye sorduğunda ona en nefret eden bir şekilde baktim o gün beni dışarı attığında tacize uğramıştım ve eger cagan olmasaydı işler nasıl yururdu bilmiyordum."neden,beni merak mı ettin teyze?"dedim alayla teyzem alaylı yüzümü gördüğünde bana nefretle bakti "Sen neredeysen bu iki gündür baya bir küstahlaşmissin"dediginde ona öylece baktim, ardindan yanından geçip kapiya yürüdüm,"leya yoksa sen şu iki gündür erke-"
"Kes sesini!"dedim bağırarak, soyledigi cümlenin sonunu biliyordum,ve anladigim anlam başımdan aşağıya kaynar sular dökülmesine neden olmustu soyledigi seylerin agirligini tartmiyordu öylece söylüyor geriye kalan enkazlari bilmiyordu.yüzü  bagirdigimda sertleşmişti "sakın bana bir daha bağırma sakın!"dediğinde yumruklarımi sıktım  "sakın sende bana az önce söylediğin şeyleri söyleme eger birdaha böyle birsey ima edersen yemin ederim bunu söylediğine pişman ederim!"dedim ve hizlica evden çıktım.
Göğsümde hissettiğim ağırlık beni yoruyordu nefes almak bana deli gibi zor geliyordu.ben gerçekten insanlardan yorulmustum.yaptiklari imalardan söyledikleri sözcüklerden,yorulmustum. ben çok yorulmuş,tükenmiştim.
Göğsündeki ağırlığı yok saymaya çalışarak binadan çıktım ve siyah arabaya dogru ilerledim.çagan arabanın kapısına yaşlanmış beni bekliyordu.adimlarimi ona yonelttim ve çok geçmeden yanına ulaştım. caganin bakışlarının bana döndüğünü hissettim.
"iyimisin?"
"iyiyim"yalan, degilim.
"Değilsin."dedi cagan bir anda bakislarim ona döndü,elalari bana delicesine bakiyordu. yutkundum.
"iyiyim gerçekten sorun yok"dedigimde gözleri gözlerimden saniyelik de olsa ayrılmiyordu.geriye dogru bir adım attı o sırada ive kollarını hafifçe açtı gözlerim anında dolduğunda hiç beklemeden ona sarıldım,cagan beni sıkıca sardığında gözümden bir damla yaş düştü,yoruldum cagan belki çok erken yoruldum ama ben doğduğum andan beri savaş veriyorum ve gücüm azaldı, hemde çok azaldı.
"Anlatmak istermisin?"dedi,yutkundum ama başımı olumsuz anlamda salladım
"Simdi okula gitsek ben sonra anlatsam?"dediğimde benden ayrildi ve gülümsedi,gamzeleri diyorum hocam gamzeleri."hadi gidelim"dediginde arabaya geçtik ve çok geçmeden araba calisti.okula vardığımızda çagan indi ve arkasından bende indim.beraber okula dogru yürüdügümüzde sirada çagan durdu ve bana döndü,"ne old-"dememe kalmadan çagan beni belimden tuttu ve saniyesinde önüme geçti.ardindan bir silah sesi ulasti kulagima,tüm okulu inleten silah sesi.
Kalp
Acı
Silah
Ve kan.

Helloooo nasılsıniz bakalim,umarım iyisinizdir.bolumu nasıl buldunuz?
Umarım iyi bulmussunuzdur,hızlı geldi bu bölüm çünkü hem mesajlarda hızlı gelsin yorumları hem telafi hemse yazma isteğiyle böyle birsey çıktı.
Neyse bir sonraki bölümde görüşürüz sizi kocaman öpüyorum baybayyy💋🩷