Leyça

10.Bölüm

"Simdi senin isini bitirme zamani"
Korku,tüm heybetiyle önümde dikilmis bana gülümsüyordu.ben ise ona öylece bakmaktan baska birsey yapmiyordum.anladigim kadariyla kizin söyledigi cümle beni öldürmeyi kastediyordu ve bu tüylerimi diken diken ediyordu,okulun tuvalerinde yerde kanlar içinde bulunan leya kirsanin gizemli ölümü.bu bile beni titretirken yutkunarak kiza baktim
"yapma"diye mirildandim ama kiz buna güldü "halitin sana selami var "dedi ve hiç beklemeden biçagi bana saplamak amaciyla öne dogru uzatti,üzerimdeki korku ve sok duygularini bir kenara biraktim ve hizlica sola kaydim,kiz hiç beklemden yeniden biçagi uzattiginda sert bir biçimde bilegine vurdum,biçak yere düsüp tiz bir ses çikardiginda kizla göz göze geldik ayni anda biçaga atildigimizda ne yazikki biçagi kiz aldi.kahretsin! Hizlica birkaç adim geri adim attim,kiz zaferle güldü "simdi senin isini bitiricem"dediginde bende gülümsedim "bakalim,okadar kolay lokma degilim zorlanacaksin"dedim,kiz dislerini sikarak yeniden bana atildiginda karnima dogru gelen biçagi  hizlica yana giderek savurdum lakin kiz bunu yapacagimi biliyormus gibi hiç beklemeden biçagi yeniden bana uzatti hizlica geriye gittigimde sirtim tuvalet kabinlerini  birine çarpti.kahretsin kapana kisilmistim! kiz bunu anladigi gibi biçagi yeniden bana dogru saplamaya çalisti lakin kizin elini tutup buna engel olmaya çalistim eger kizin bilegini birakirsan biçak tam kalpime saplanacakti ve ölücektim,dislerimi sikarak tutmaya çalisiyordum lakin karsimdakinin gücüde hafife alinacak degildi.daha fazla dayanamadigimda hiç beklemden ayagimi karsimdaki kizin karnina sert bir tekme attim kiz saniyeler içinde yere düstügünde,hizla biçaga dogru ilerledim biçagi aldigim gibi boynumda kollar hissettim.saniyeler içinde nefesim tikanmaya basladiginda elimdeki biçagi hiç beklemden kizin bacagina uzatmistimki bostaki eli bilegimi tuttu,nefes alamiyordum ve bedenimdeki gücün yavas yavas çekildigini hissediyordum.son bir gayret kendimi geriye attigimda kizin sirti duvara degdi, kafami hizlica geriye attim ve kizin kafasinin duvara çarpmasina neden oldum,saniyeler içinde boynumdaki kollar çekildiginde kendimi hizlica öne attim öksürmeye basladigimda bakislarim kiza döndü yerde baygin bir biçimde yatiyordu.Allahim lütfen ölmemis olsun,kimseyi öldürmenin agirligini alamazdim. Kosar adim  kapiya ilerlemistimki ayagima dogru gelen biçagi son anda gördüm refleksle elim biçagin ucunu tuttgunda saniyeler içinde yanma hissi tüm bedenime yayildi ve bir damla kan beyaz fayansa damladi, elim kesilmisti.aci okadar büyüktüki sert bir tekmeyi uyanik olan kizin yüzüne savurdum saniyeler içinde yeri boylediginda ayaklarim beni tutamadi ve bende  yere yigildigimda  bakislarim titreyen ellerime kaydi,kandan görünmeyen avuçlarim çok aciyordu,ve hiç durmadan oluk oluk kan damliyordu fayansa.buradan çikmaliydim buradan uzaklasmaliydim yalpalayark ayaga kalktim ve kapiya dogru ilerledim kapianin kilitindeki anahtari çevirerek kapiyi açtim kendimi koridora attigimda kimseler yoktu.sarsak adimlarla sinifa ilerledim kapinin önüne gelmistimki sinifin kapisi sertçe açildi.gözlerim çaganin gözleriyle bulustugunda elalari ilk yüzümü süzdü ardindan kan olan kiyafetime ve ellerime."çagan..."diye mirildanmistimki bedenim artik beni tasiyamadi ve yere düstüm.hayir yere degil birinin kollarina,
çaganin kollarina "LEYA!,SAKIN,SAKIN! beni birakma güzelim bak bana LEYA!bende kal lütfen güzelim bende kal!"diyen bagirislari tüm okulda yankilandigini hissettim lakin çok geçmeden gözlerim kapandi ve karanlik...

                                  🤕

Gözlerimi açmak istiyorum ama sanki  biri göz kapaklarima açilmayin komutu vermis gibi göz kapaklarimi hareket dahi ettiremiyorum,"halitin bukadar içimizde olmasi çok kötü"diyen bir ses ulasti kulagima, bu yagizin sesiydi
"evet eger leya kendisini korumasaydi o kizi atlatamasaydi ne olacakti!"diyen asyanin sinirli sesi ulasti kulagima gözlerimi açmak için kendimi son bir gayret zorladim ve açtigim gibi ilk gördügüm sey beyaz bir tavan oldu.göz kapaklarimi kirpistirarak bulanik olan görüntümü
Net yapmaya çalistim."UYANDI!vallahide uyandi gardasim leya iyimisin?"ardanin sesi kulaklarima ulastiginda Kuruyan bogazimi geçirmek amaciyla yutkundum,ardindan bakislarimi ardanin sesiyle etrafima toplanan üyelere çevirdim "iyiyim"dedigim sirada hepsinin endiseli bakislari üzerimdeydi.gülümsedim"iyiyim birseyim yok neden öyle bakiyorsunuz"dedigim sirada hiç beklemedigim birsey oldu, duygu hiçkirarak aglamaya basladi ardindan bana simsiki sarildi "leya"dedi sesi aglamaktan titriyordu sokla beraber,sarili olan ellerimi umursamadan bende sarildim,"hey eger aglamaya devam edersen bende burada salya sümük aglayacagim "dedim duygusal bir sesle neden bir kaç gün önce tanistigi bir kiza bukadar üzülmüstü anlamamistim ama mavi ay üyelirine karsi farkli birsey hissesiyordum bunun nedeni neydi bilmiyordum ama kurcalamadim.duygu benden ayrildiginda digerlerininde gözlerinin doldugunu gördüm ama bir kisiyi göremedim, çagan.bakislarim yana kaydiginda tekli koltukta oturan çagani gördüm.gözlerinin buradan bile kipkirmizi oldugunu görebiliyordum,saçlari dagilmisti ve  kiyafetlerinde kan lekeleri vardi. Berbat görünüyordu.göz göze geldigimizde yutkundum ve gözlerimi kaçirdim,bana fazla yogun bakiyordu ve bu kalbimi harekete geçiriyordu.
"herkes disari çiksin"çaganin sesi odayi doldurdugunda  hepimizin bakislari çagana döndü, yagiz bogazini temizleyerek ekibe döndü
"hadi çikalim takim"dediginde kimse
itiraz dahi etmeden odadan çikti.
"neden bukadar kötü görünüyorsun"
Diye sordum. baktı baktı ardından ayağa kalktı "nasıl görünmemi bekliyorsun?"diye sordu.sesinde inanılmaz bir tını vardı, yutkundum ağzimi açmıştımki çağan konuşmaya başladı "sınıftan çıkıyorum  seni bulmak için ve kapıyı açtığım gibi seni üstü başı kanlı bir şekilde buluyorum!sence sence nasıl görünmemi bekliyorsun!"dedi bağırarak, ona anlam veremeyen bakışlar attim"Kahretsin leya seni öyle gördüğümde nasıl hissettim biliyormusun seni öyle görünce..."dedi inanmayan bir sesle ve ellerini saçlarından geçirdi.anlamistim kendine sinirliydi,ama onun suçu değildi oda bilemezdi böyle olacağını oda bilemezdi.
"Neden daha erken çıkmadım neden?"dedi kendi kendine.gözlerim onun bu halini gördükçe inanamıyordu lakin gördüklerim gerçekti.
"Leya ya sana birs-"
"Çagan"dedim ardindan kollarımı açtim
Elalari ilk önce kollarıma baktı ardından  yüzüme,sonra sanki buna ihtiyacı varmış gibi hiç baklemeden kollarımın arasına girdi sıkıca sardım onu, sargili ellerimi umursamadan sıkıca sardım oda bunu bekliyormuş gibi başını boynuma gömmüstü kaç dakika öylece kaldık bilmiyordum ama kapının tık tık lanmasiyle çagan kollarımın arasından çikti.kapi yavaşça açıldığında yagiz içeri girdi "işlemleri hallettik çikabiliriz"dedi ardindan bana bakıp gülümsedi bende ona gülümsediğimde yagiz kapiyi kapatıp  çikti.ardindan hazırlanıp hastaneden çıktık, hepsinin aklındaki soruyu tahmin edebiliyordum ne olmuştu?gözlerimi açma işlemi  Sırasında asyanin o kızdan bahsettigini duymuştum yani kızdan haberleri vardı
Ve tuvaletin halindende haberleri vardı. muhtemelen hepsinin aklındaki senaryo aynıydı.çagan önümdeki siyah aracın kapısını açtığında yavaşça koltuğa oturdum, kapı saniyeler içinde kapandi. ardından sürücü koltuğuna oturdu çagan,arka koltuklarada duygu Asya ve tayfun yerleşti.çok geçmeden araba hareket etti ve 15dakikanin sonunda mavi ayın evinin önünde durdu.ellerimin bir tanesi sargiliydi oda biçagin metal yerini tuttuğum elimdi.sargili olmayan elimle kapiyi açtığımda,çaganda yanıma gelmişti arkadan diğerlerine indiğinde kendimi ultra yorgun hissediyordum.yasadigim şeyin psikolojisi ağırdı hemde çok ağırdı benim için,ama şimdilik bunu görmezden geliyordum.tek isteğim gece kabuslarıma konuk olmamasiydi,gerçi buda ne kadar mümkünse.kirmizi arabada saniyeler içinde bahçeye girdi ve yagiz ece arda çikti, hepimiz eve doğru yürüdüğümüz sirada gözlerim gökyüzüne çevrildi hava bulutluydu çok geçmeden yağmur yağıcağa benziyordu.iyi olurdu yağmurun yağması, belki birazcık rahatlardım belki...
Çağan evin kapısını açtı ve içeri girdi,ardindan bende içeri girdiğimde garip bir şekilde burayı özlemiştim halbuki sadece bir akşam kalmıştım bu evde.evsizlik yuvasizlik buydu işte size en ufak bir yuva gösterilsin hemen orayı benimserdiniz çünkü hiç ev sıcaklığı görmemissinizdir kanardiniz saniyeler içinde benimserdiniz...
"Leya istersen sen odaya çik dinlen "dedi ece,başımı salladım "öyle yapacağım "dedim ve gülümseyerek merdivenlerden yukarı çıktım diğerleri ve cagana bakmamıştım nedeni yoktu bakmamıştım işte.odaya geldiğim gibi kendimi yatağa atmak istedim lakin üstümdeki hastane kokusu buna engel oldu kendimi hizlica odadaki banyoya attim ve elimdeki sargiyi ıslatmamaya çalışarak banyomu ettim.kiyafetlerimi giydikten sonra ise hayalimi kurduğum şeye kovustum.
Yatak.
Huzurlu bir biçimde yatağın içine girdim ve gözlerimi kapattım ardindan kendimi  uykunun kollarina biraktim