Leyça

14.Bölüm Sezon Finali

Ben hayatım boyunca her zaman yalnız bir insan olmuştum.her zaman olduğum kişiden vazgeçmemiş,doğrularım neyse öyle devam etmiştim.yanlışlarim olmuştu elbet lakin hepsini kendimce halletmiştim işte.ne zaman çıkmaz bir yola girsem kendimi hep kurtarmayı basarabilmistim.
Ama şu an öyle bir çıkmaza girmistimki kendimi kurtaramiyordum.
Gözlerim saatlerdir defalarca yaptığı şeyi yine yaparak duvarlarda gezindi.gözüm her seferinde saat arıyordu ama ulaşabildiği tek şey yokluktu.beynim artık soru isaretlerinden neredeyse kafayı siyiracakti.evet leya beynin kafayı sıyıracak iyiden iyiye deliriyorsun. Saçlarımı ellerimin arasına alıp derin bir nefes verdim.odada fena bir koku vardı ve bu aldigim nefeside bana zehir ediyordu,gözlerim yeniden kapıya kaydığında,ayağa kalktım saatler geçmişti ve kimse gelmemişti.bu beni daha fazla geriyordu.odada cam olmadığı için gökyüzü şu an hangi rengi taşıyordu onuda göremiyordum.
Odada gezinmeye başladığım sirada kapı sertçe açıldı ve içeri siyah takım elbiseli bir adam girdi.
"Yürü"dediginde gerginligim zirveye ulaşmıştı.yutkundum ve kapıdan geçerek koridora girdim.
Ve o an içimden bir ses yükseldi
Uyan leya gerçekler kapını çalıyor.

💣
Yağız elindeki telefona kısa bir an öylece bakti.saniyeler önce çağan ile beraber çok yakın oldukları bir abilerini aramıştı.ismi meteydi ve polisti,olan bütün olayları anlatmış yardım istemişti,
Ve tabiki metede onları kırmamıştı.duygu dakikalar önce uyanmıştı yagiz duygunun odasina nasıl girdiğinide hatirlamiyordu.hem duygunun uyanması hem neler olduğunu ogrenme heyecanıyla hizlica çarpmıştı kalbi.
Lakin sonuç çokta ise yarar değildi.
Duygunun anlattığına göre leyayla bankta oturuyorken arkalarından bir hareketlilik  hissetmislerdi,daha arkalarına dahi bakamadan ensesinde hissettiği aciyi söylemişti duygu.gozlerinin kapanmasına saniyeler kala ise leyanin da bilincinin kapandığını görmüştü.
Yağız anlamıyordur koca hastanenin bahçesinde hiç mi kimse yoktu? Bu gercek kafasını kurcalıyordu.yagiz bunun planlandığını düşünüyordu ama hersey simdi çok gereksizdi leya onların elindeydi ve her an zarar gorebilirdi.
Yada belkide zarar görmüştü.
Bu ihtimal yagizi daha fazla geriyordu
"Yağız" asyanın  sesi yagizin oturduğu banka ulastiginda Yağız başını kaldırıp asyaya baktı "iyimisin?"diye sordu Asya.
Yağız öylece asyaya baktı ardından kafasını yere doğru indirip elleriyle saçlarını karıştırdı. Asya birkaç saniye öylece durdu ardindan yagizin oturduğu banka,yanına oturdu.
"Sana şimdi ne desem boş biliyorum ama
Sıkma canını,eminim ki leya iyidir onda gördüğüme göre öylece bir kız değil leya. kendini koruyacağına inanıyorum."Asya ellerini birleştirdi ve yagiza baktı.Yağız derin bor nefes alıp verdi "içimde büyük bir huzursuzluk var Asya ve en son içimdeki huzursuzluk,duyguyu bankın önümde baygın bulmamla kendini doğruladı."yagiz sıkkın bir nefes verdi
"Korkuyorum Asya,çaganin uyanıp leyayi sormasından leyanın zarar görmesinden çaganin eger leyaya zarar gelirse yaşayacağı acidan..."yagiz derin bir nefes alıp verdi.asya ne diyeceğini bilemeyen bir ifadeyle ona baktı.ne söyleye bilirdiki haklıydı.çağan leyaya kucuklugunden beridir aşıktı bu durumu cagan ne kadar inkar etsede hepsi bunu biliyordu hatta cagan bile içten içe bunu kabullenmisti.asya elini yagizin omzuna koydu ve dostça sıktı
"Bulucaz"dedi  asya kararlı bir şekilde
"Leyayı her ne olursa olsun bulucaz ve her şey düzelecek"
Halbuki çok yakında hiç birşeyin aynı olmayacağını bilmiyorlardı.

LEYA
Gerginlik tüm ağırlığıyla göğsümün tam ortasına oturmuştu ve ben kesinlikle bu ağırlığı kaldıramıyordum.yaklasık 10 dakikadır  karanlik bir odada siyah bir sandalyede oturuyordum.artik gerginlikten dizlerim yerinde durmuyordu.tabii hissettigim tek duygu bu değildi korkudan vardı,.aslından heyecan,korku,gerginlik ortaya karışık birseyler.ellerimi dizlerime koydum ve yine duvarlarla baktim.
Zaten ben bugün duvarlarla aşk yaşıyorum,her dakika kendilerini sürdüğüm için.
Ask kelimesi bana cagani hatırlattığında kalbimin ortasına bir ağırlık daha oturdu.iyimiydi?tek bilmek istediğim buydu iyi olması.kalbim şu durumda bile onu düşünüyordu.tek dileğim ise iyi olmasıydı çünkü onun iyi olmama fikri sanki şu an tüm korkuları siliyor yerine dahada büyük bir korku getiriyordu.
Olmasın Allahım ne olursun ona birsey olmasın.
Gözlerim kapiya çevrildiği gibi kapı açıldı,gerginligim artarak ilerlemeye başladığı sirada içeri halit girdi.kapiyi sertçe kapattığında onunla bir odada tek başıma olmak beni ürkütüyor aynı zamanda gerginlikten artık patlayacak hale getiriyordu.halit tam karşımda durduğunda yutkundum ve ona baktım
"Evet sana birazdan göstereceklerime hazırmısın?"diye sorduğunda ellerimi gerginlikle dizlerime sürttüm.
Ve düz bir ifadeyle ona baktım.
Güldü.
"Birazdan bu ifadesiz suratının alacağı ifadeyi çok merak ediyorum biliyormusun leya?"dediğinde ona sadece bakmakla yetindim yine.
"Peki"dedi.ardindan cebinden bir kumanda çıkardı ve kırmızı düğmeye bastı.halitin düğmeye basmasiyle duvara bir video yansidiginda Kaşlarımı cattim.gozlerim halite kaydiginda halitte bana bakiyordu
"Bu ne ?"diye sordum ifadesiz tutmaya çalıştığım bir sesle, kalbime fena bir sıkıntı dogmustu ve ben dahada korkuyordum sanki.
Yaklasiyordu beni parcalayacak seyler yaklaşıyordu hissediyordum.
halit bu soruma güldü ve yüzünü bana yaklaştırdı.kendimi geri çekmek isteğiyle dolup taşsamda öylece Durdum
"Söyleme mi istermisin ?"dedi alaycı bir biçimde "bu ne ?"diye sordum daha sert bir şekilde.halitin gülen yüzü ciddiyete burundu o an ve bedenimin taş kesilmesine sebeb olan o cümleyi söyledi
"Babanla tanışma hikayemiz"

                                    💥

Yağız
Ben hayatım boyunca böyle bir gerginlik yaşadığımı hatirlamiyordum aslında bakılırsa ben hiç bukadar hem korkuyu hemde heyecanı hiç bir zaman bu kadar yoğun hissetmemistim.sadece dakikalar öncesinde mete abi beni aramisti ve leyayla ilgili birkaç şey bulduğunu söylemişti.ona ne bulduğunu soracaktım mete abi büyük birsey bulduk yagiz bir dakika deyip telefonu kapatmıştı.
Ve tabiki ben burada ne buldular diye düşünmekten kafayı yiyecektim.
Gözlerim kara bulutlara deydiği sirada asyanın buraya dogru koştuğunu gördüm kaşlarım anında catilirken kötü birsey oldu fikri tümden beynimi ele geçirmeye başlamıştı.asya nefes nefese yanıma geldiğinde korkuyla ona baktım
"Yagiz"dedi nefes almaktan konusamiyordu "Asya "dediğimde kaşlarım iyice catildi "ne oldu"diye sorduğumda Asya başını kaldırıp bana baktı ve gülümsedi "çagan uyandı"gozlerim duyduğum haberin etkisiyle açıldığı sirada telefonumun melodisi kulaklarima ulasti.titreywn ellerimle telefonu kaldırıp arayan kişiye baktığımda mete abi olduğunu gördüm.
Hiç beklemeden heyecanla telefonun açıp kulagima koydum.
"Mete abi?"diye sorduğumda sesimdeki hyecani bastiramiyordu. "Yagiz"dedi mete abi sesindeki heyecanı hissettim
"Leyayı bulduk"mete abini soyledigi söz tüm bedenimi kaskatı keserken gülümsedim.
İşte şimdi başlıyorduk.

Merhabalarr nasılsıniz? Umarım iyisinizdir.basliktada gördüğünüz gibi bu bölüm sezon finali.aslinda bu hikayeyi bukadar hızlı sezon finali yapmayı düşünmüyordum ama 1 ay sonra bursluluk sınavım var :) ve tabiki sınava hazırlanmam lazım. Bu yüzden telefonu sınava kadar bırakmayi düşünüyorum. Yani hikaye 1 aylık bir sezon finaline giriyor.ama merak etmeyin sınavıma girer girmez
Size bölümü atmaya çalışacağım.
o zaman  sözün kısası 1 ay sonra görüşmek üzere sizi seviyorum kendinize iyi bakinnn.
💝💝💋
Ve tabi kocamannnnnnn opuyorumm.