Leyça

12.Bölüm

Nabersinizz aşklar, büsefer konuşmaya başa aldım bence bu daha iyi bölüme başlamadan okumak.neyse size 12.bölümü sunuyorum umarım beğenirsiniz ve tabiii bölümde birkaç
Spoiler var bunları farkederseniz bana teorilerini yazarmisiniz?tutturan olur mu diye merak ediyorum.ozaman size iyi okumalar diliyorum ve kocaman öpüyorumm🦋

Silah sesi,tüm okulu inlettiginde kalbiminde durduğunu hissettim o an.
Zaman durdu,kalp durdu.
Acı hissetmeyi bekledim,karnımda kalbimde,göğsümde...lakin hiç birsey hissetmedim.çünku beni saran kolların arasindaydim burasi sıcaktı,güvenliydi.
Ama beni saran kollar yavaşça çekilmeye başladı bedenimden,korktum cekilmesin istedim,lakin saniyeler içinde güvenli kollar beni terk etti.çagan gözümün önünde yere yigildiginda,etrafta çığlık sesleri duyuldu,ama buğuluydu sesler,görüntüler.kalbimde derin bir acı vardı yüreğimde ateş vardı cayır cayır yanan, kor bir ateş canımı çok yakıyordu."ç-çagan..."diye belli belirsiz bir fısıltı cikti dudaklarımdan ardindan dizlerim yerde kanlar içinde yatan caganin yanına çöktü "h-hayır,hayır!çagan,çagan!aç gözünü ne olursun aç gözünü yalvarırım!aç gözünü!"Kalbim acıyor yüreğim yaniyor"AMBULANSI ARAYIN! YALVARIRIM AMBULANSI ARAYIN!"diye bagirdigimda hersey kesik kesikti,ellerimde,kollarımda caganin kanlı bedenini tutuyordum,yüreğim yanıyor,beynim çalışmıyordu"LEYA!"yagizin sesini duydum o an ama bakmadım sadece kollarımda yatan bedendeydi gözlerim.
"Ölme ne olursun Ölme!"dediğimde bir hıçkırık kaçtı dudaklarımdan "ÇAĞAN!KAHRETSIN DENIZ ARABAYI GETİR!"diyen yagiz çıldırmış gibi etrafa bağırıyordu,buğulu gözlerimle etrafa baktığımda siyah arabayı gördüm bu tarafa gelen,çagana döndüm yeniden
"Olmayacak sana hiç birsey olmayacak"
Olmayacak.
Olmayacak.
Olmasın dayanamam.
Hersey okadar hızlı olduki ne zaman hastaneye geldik çagani ne zaman ameliyathaneye aldılar inanınki bilmiyorum.
Şimdi ellerimde kan,öylece soğuk beyza fayansin üstünde lanet ameliyathanenin önünde oturuyordum.
Bedenim buradaydı lakin ruhum ameliyathanede çaganin yanındaydı.
Kalbimin ortasına binlerce bicak saplamislar gibi bir acı vardı,yüreğimde hiç sönmeyen yangın git gide dahada büyüyor,beni kullere dönüştürüyordu.
Ama birsey çok netti canım çok yanıyordu.gozumden bir damla yaş daha yanaklarımdan süzüldüğünde yagiza kaydi bakislarim oda benim gibi berbat bir haldeydi.digerlerinin az önce haberi olmuştu.
Yürek acısı farklıydı çok ağırdı çok can yakıyordu yaşamayan anlayamazdi bu acıyı.öyle kolay değildi ilacı yoktu mesela,hiçbir doktor iyileştiremezdi.
Bir,iki,üç, bak hayatına leya ve farkına var, sen hiçbir zaman mutlu olamayacaksın.
Ellerimle saçlarımı çekiştirdim kanlı olmaları umurumda dahi değildi,orada
Yatan babaçti,benim ela gözlümdü,çagandi,Çağan Efe Aktı orada yatan benim geçmişimdi,aynamdi.
Orada yatan benim bir parçamdi.
Ve ben eger onu kaybedersem geçmişimi aynami kaybedecektim,babaçi kaybedecektim.
Dayanamazdim,kalbim,yüreğim bunu kaldıramazdi.
Ellerime kaydi gözlerim, kanlı ellerime birkaç gün önce kendi kanım vardı bu ellerimde simdi ise onun kanı vardı.
Kendi kanımı tercih ederdim.
O olmasın onun canı yanmasın isterdim silahın önüne atılmasın vurulmasın isterdim,ben vurulsaydim da o vurulmasaydi çekmezdim ozaman bukadar acıyi...
Mermi acısı neydi kalp acısının yanında,
Hiç birsey.
"YAĞIZ! LEYA!"diyen bir ses yankılandı
Koridorda, bakislarim zeminden ayrildi ve buraya dogru koşan mavi aya çevrildi.
"Yagiz ç-çagan nasıl iyi mi çok mu kötü cok mu ağır? ne olursun güzel birsey söyle yağız ne olursun!"diyen duygu berbat gorunuyordu sadece o değil hepsi öyleydi.
"Nasıl oldu bu ya Nasıl?!"diyen tayfun ellerini yumruk yapıp duvara geçirmişti,ece ise yaşlı gözlerle etrafa bakiyordu.
Asya saçlarını ellerine alıp duvara tekme attığında,arda yere çökmüş gozlerini yerden ayırmıyordu.
Yeniden ellerime baktim birsür,lakin nefes almak bana güç olmaya başlamıştım.disari cikmaliydim nefes almaliydim.ellerimle yerden destek alıp kalktim sarsak bir adım attığım sirada yagiz bana döndü "leya nereye?"dedi kısık bir sesle yorgun bakislarim ona döndü "hava alacagim"dedigimde başını yavaşça olumlu anlamda salladı.
"Leya"diyen duygunun çatallasmis sesini duyduğumda ona döndüm"beraber cikalim mi dışarıya?"dediğinde başımı olumlu anlamda salladım.
Duyguyla beraber dışarıya çıktığımızda hava soğuktu,ama benim içim cayır çayirdi."Nasıl oldu?'diye sordu banka oturdugumuzda.gozlerimi gökyüzüne çevirdim"bir anda oldu ne olduğunu anlamadım bile,sadece saniyeler içinde önüme geçti ve silah sesi"dedigimde sonlara doğru kısık çıkmıştı sesim,duygu yüzünü sivazladi sertçe "o şerefsiz yaptı bunu başka bir açıklaması olamaz"dedi sert bir sesle,gozlerim ona döndü "halit bizden ne istiyor duygu?"dedim çaresizce.çaresizdim çünkü hayatım boyunca görmediğim bir adam pat diye karşıma çıkıyor ve sevdiklerime zarar veriyordu.bu canımı çok yakıyordu.duyguda bu soruma halsizce gülümsedi "Bilmiyorum kahretsin ki bunun hakkında hiç birşey bilmiyorum."dedi.intikam,hırs, nefret
Bütün bunlar hepsi kafamın içinde fink atıyordu.ne kadar yorgunsam,tükenmişsem bir okadar nefret doluydum bir okadar intikam için yanıp tutuşuyordum.alicaktim da, ben leya kirsan kendimden bile sakladığım yönümü öyle bir gösterecektim ki hepsi sevdiklerimin canını yakmak neymiş göreceklerdi.