7.Bölüm

404 25 7
                                    

Bazen hayatin asla bana gülmedigini düsünürüm,bazen ise tam tersi  bana güldügünü... ama birseyde hep kesin olurdum,her güzel seyin ardindan hayat karsina baska bir kötü durum çikararak mutlulugunu sana zehir ederdi.simdi tam olarak böyle bir durumdaydim.çaganin sözleri kalbimi heyecandan hareketlendirirken simdi gerginlikten hizli atiyordu kalbim.ellerim gerginlikten terlemisti ama etegime sürterek zili çaldim,bekledim bekledim...
Ama açilmadi.
Yeniden bogazimi temizleyerek kapiyi çaldim.
Ve açildi.
Teyzemin kehribar gözleri beni buldugu gibi aninda kaslari çatildi,
gözleri tehlikeli bir sekilde kisildi,"oooo leya hanim sen gelirmiydin eve "dedi igrenir bir biçimde,omuzlarimi diklestirdim "teyze eve geç kaldim biliyorum ama bunun manti-"
"Mantikli bir açiklamasi olsa bile eve giremezsin ucube iyi yaptin eve geç gelerek, banada bahane çikti seni eve almamak için vicdanim seni öylece koymaya el vermiyordu iyiki benim gibi teyzen var nankör" dedi küçümseyen bir sesle. "beni eve almicakmisin?"diye sordum endiseyle
Güldü.
"Tabikide almicam salak, git nerede   zibariyorsan zibar bu geceyi biryerlerde geçir yeterki bu eve gelme anladin mi?"dediginde endiseli gözlerim dolmak için can atiyordu tanidigim kimse yoktu ben gece tek basima ne yapacaktim? "teyze lütfen bak gerçekten bir daha olma-"
Ve bam kapiyi kapatti.
Apartmanda derin bir sessizlik hakim oldugunda gözümden bir damla yas yanagima dogru süzüldü,ardindan bir damla daha ve bir damla daha...
Elimle hizlica göz yaslarimi silip burnumu çektim, ardindan yavas adimlarla apartmandan çiktim.
Simdi ne yapacaktim? nereye gidicektim?saat suan 8'e geliyordu ama geç saatlerde ne yapacaktim?
Tanidigim kimse yoktu tek basima gece geç saatlerde,bu soguk havada nereye gidicektim? yeniden gözlerim doldugunda dudaklarimi birbirine bastirdim.apartmanda kalamazdim çünkü komsularimiz bir felaketti, beni burda görürlerse isi kurcaliyacaklar ve olaylar büyüyecekti,herseyi geçtim komsularimizin samimiyetlerinede inanmiyordum hepsi birbirinin açigini ariyordu ve beni burada görürlerse bize saricaklardi.bunca seyin ortasinda onlarla ugrasmak istemiyordum.apartmandan sessizce çiktim,etrafima bakindigimda sokakta kimsenin olmadigini farkettim.issiz bir sessizlik hakimde karanlik sokakta.yutkunarak yürümeye basladim,aglamak istiyorum,bagirmak istiyorum,yere oturup sadece sessizce aglamak istiyorum ama yalnizligim yüzüme öyle bir vuruyorduki hiçbirsey
Yapamiyordum.
Yürüdüm yürüdüm... Kaç dakika yürüdüm bilmiyordum ama geldigim yer herzaman sigindigim sahil yeriydi, sahile gelmistim her zamanki gibi...hava soguktu rüzgar tenime her degdiginde canimi soguguyla yakiyordu,içim sicakti çok sicakti ama bu sicaklik beni isitmiyor, yakiyordu.Adimlarim kayaliklara dogru ilerledi gördügüm -daha dogrusu buraya her geldigimde oturdugum-kayaliga oturdum.
Deniz,dalgalar,rüzgar,soguk ve yalnizlik.
Aslinda düsününce bazen gerçekten yoruldugumu hissediyorum,ama öyle böyle bir yorgunluk degil sanki hiç geçmiyecekmis gibi hiç kurtulamayacakmisim gibi...
Aptaldim,nasil düsünememistim geç gelirsem teyzemin beni eve almayacagini?neden okadar oyalanmistim? neden? ne geliyorsa basima hepsi benim aptalligimdandi hepsi benim suçumdu.
Biktim kendimden, sevilmemekten,yalnizliktan,her daim mutsuz olmaktan,biktim.
Mutlu olmayi özledim.
Sen hiç mutlulugu tattin mi leya? nasil özleyeceksin mutlulugu?
Gözümden bir damla yas düstü,ama silmedim agladim hemde hüngür hüngür dakikalarca agladim,hiç durmadan.dakikalar sonra durgunlastigimda,etrafta bir dalgalarin sesi birde sessiz hiçkiriklarim vardi.
"Hey,güzellik baksana!" ah bende ne zaman bu sahneyi yasayacagimi merak ediyordum,gecenin 12 si sahilde tek basina gezen birinin böyle bir sahneye tanik olacagini herkes bilir.derin bir nefes alip verdim ve arkami döndüm,arkamda 2 tane adam gülerek bana bakiyorlardi.
"senin gibi bir güzellik bu saatte burada ne ariyor ?"diye sordu,siritarak sakalli olan adam.elinin körünü.
Ayaga kalktim,hiç birsey söylemeden yanlarinda geçmek için adim atmistimki sakalli olan önüme geçti,öylece önlerinden gitmeme tabikide izin vermeyeceklerdi.
Yani bir kerede benim yüzüme gül be hayat bir kerede.
"Çekilin önümden"dedim sert bir sesle,sakallinin hemen yanindaki arkama geçti,"birakmak mi? Yapma güzelim öylece birakmayiz"dediginde
Midemdeki bulanti zirvelere çikiyordu."sonkez çekilin önümden, hemen!"diye bagirdigimda sesim,issiz sahilde yankilandi.sakalli bana dogru bir adim attiginda ellerimi yumruk yaptim "yaklasma!" diye bagidigimda adam elini yanagima uzatmistiki hiç beklemeden yumrugumu suratina bastim."sana yaklasma demistim."sakalli yeri boyladiginda,arkamdakine döndüm ama geç kalmistim adam saçimdan tuttugu gibi çektiginde dengemi kaybedip yere düstüm,sirtim sert bir cisme çarptiginda bedenimde hissettigim aci tarifsizdi.inleyerek ayaga kalktigimda iki adamda karsimdaydi "simdi o yumrugu sana yedirecegim"sakalli olan yeniden üzerime atildiginda dislerimi sikarak bana dogru savurdugu yumruktan kurtuldum,diger adam ise aninda arkama geçtiginda arkami dahi dönemeden yeniden saç diplerimde berbat bir aci hissettim.daha saçlarimdaki aciyi atlatamadan yüzüme yedigim yumruk sertç sarsilmama neden oldu.kahretsin! Sanirim burnum kirildi!yere sertçe düstügümde agzimdaki kani tükürdüm dönen basimi umursamadan bakislarimi basimda duran adamlara çevirdim"seni kücük yaratik bize karsi gelebilecegini mi sandin?"dediginde,güldüm "hâla öyle saniyorum"dedigim gibi ayagimi kaldirdim ve karsimdaki adamin bacak arasina tekmeyi bastim,saniyesinde ayaga kalkip sakallinin bana dogru uzanan elini büküp onunda bacak arasina tekme attip.simdi tabana kuvvet çünkü dahada karsi koyamayacagim.hiç beklemeden kosmaya basladigimda dönen basim ve kanayan burnum bana hiç yardimci olmuyordu.sirtini unutma leya evet bide o vardi. "gel lan buraya!"arkamda duydugum sesle daha hizli  kosmaya basladim, önüme çikan ilk ara sokaga saptigimda nefes nefeseydim,ama durmadim daha fazla kosmaya basladim.sola döndügümde ise burnumdan damlayan kana kaydi gözlerim,önüme dönücektimki çarptigim beden buna engel oldu.dengem aninda yeri boyladiginda aglamamak için zor tutuyordum kendimi,canim yaniyordu.bakislarim çarptigim kisiye çevirdigimde gördügüm yüz mutluluktan gözyaslarimin düsmesine sebep oldu.
Çagandi karsimda gördügüm,babaçti,
Benim babaçimdi.
"Leya"çaganin ela gözleri gözlerimden ayrildi,önce burnuma ardindan dudaklarima kaydi gözleri,
Keske kaymasaydi, bakislari okadar korkunç bir hâl almistiki tüylerim ürperdi."Çagan sa-"
"Lan orda!"diyen erkek sesi duydum arkamda ,buyurun cenaze namazina.
Çaganin korkunç bakislari burnumdan ve dudaklarimdan ayrilmiyordu ve gittikçe dahada korkunç bir hal aliyordu.
"Onlar mi yapti?"diye öyle bir sesle sorduki...
Korkuyorum.
Hizla ayaga kalktim," çagan bak saki-"
Demeye kalmadan sertçe bilegimden tutugu gibi beni arkasina çekti,adamlar tam karsimizda duruyordu "siz mi dokundunuz ona?"diye sordu tehlikeli bir sesle, adamlar birbirine bakip güldüler "Biz yaptik."dedi sakalli olan,çaganin bedeni öylebir kasildiki oturup aglamak istiyordum.hersey okadar hizli olduki,çagan saniyede sakalli olanin yüzüne yumruk atti ama okadar sert bir yumruktuki sakalli olan yerde yuvarlandi,yanindaki ise elini dahi kaldiramadan çagan bilegini tuttu ve kirdi.
Evet kirdi.
Sokla geriye birkaç adim attigimda adamin derin feryati sokakta yankilandi "Ona dokundunuz,zarar verdiniz kendimden bile korumak istedigim kiza el kaldirdiniz onun canini acittiniz, saçinin teline zarar gelse kontrolümü kaybettigim kiz dokundunuz!" diye sertçe bagirdiginda gür sesi tüm sokakta yankilandi,sakalli olan yerde yatiyordu,digeri ise aciyla çagana yalvariyordu ama çagan okadar kontrolünü kaybetmis görünüyorduki ondan korkuyordum.adam aciyla haykiriyorudu ama çagan dinlemeden adamin yüzüne sert bir yumruk indirdiriyordu.daha fazla dayanamadigimda çaganin kolunu tuttum "yapma! öldürüceksin yapma!"diye bagirdigimda çagan durmadi adama yumruk atiyordu,bayilmisti ama çagan hâla yumruk atiyordu "YETER! Çagan lütfen öldürüceksin onu yapma nolur!"titreyen sesimle yeniden bagirdigimda çagan sertçe bana döndü "ÖLSÜN,SANA DOKUNDU LEYA, SANA!" diye bagirdiginda hiç beklemeden kollarimi boynuna doladim ve simsiki sarildim.bedenini donup kaldigini hissettigimde ben agliyordum,"yapma lütfen ölürlerse senin basin yanar birak,perisan haldeler zaten,ne olursun gidelim  lütfen..."dedim hiçkiriklarimin arasinda, agliyordum hemde hüngür  hüngür neden agladigimi bende bilmiyordum ama agliyordum.çagan da kollarini bana sardiginda,daha fazla agladim.benden ayrildiginda gözlerim elalarina kaydi oda bana bakiyordu,gözleri burnuma ve dudaklarima kayip duruyordu,dudagimin kanadigini, agzima gelen kan tadindan anliyordum. "Çok acidi mi?"diye sordu gözleri herseferinde yarlarima kayiyor tekrardan sertlesiyordu."hayir acimadi,hem bende onlari birazcik hirpaladim merak etme "dedim gülmeye çalisarak,halbuki gülecek halim yoktu.çaganda gülmedi zaten,gözlerini kapatip elleriyle saçlarini karistirdi, "Bu saatte disarida ne isin var leya?"diye sordu çagan,sesi kendini sakin kalmaya zorladigi belli olan bir tondaydi.
Yutkundum.
Söylemelimiydim?
Söylemek istemiyordum.
"sorunlarim oldu bende kendimi disari attim"dedim,kaslarini çatip bana bakti, "Ne tür bir sorun"dedi,bakislarimi kaçirdim.
"Ailesel bir sorun ama önemli degil ben sadece hava almak istedim."dedigimde söyledigim yalanlar canimi yakiyordu.
Çagan hiçbirsey söylemeden bana bakti,"Anlatmam istersen buradayim."dedi.gülümsedim,
"keske beraber büyürkende buarada,yanimda olsaydin babaç çok ihtiyacim oldu sana her seferinde baktim etrafima ama yoktun simdide sana anlatma ihtiyaci duymuyorum yanlis anlama seni suçlamiyorum sadece söyledigin cümle bana bunu ifade ediyor."dedim tekdüzü bir sesle.
Hayal kirikliklarim çoktu,kalp kiriklarim çoktu,söylemek bagirmak istiyordum.belki çagana böyle söylememeliydim,belki bencillik yapiyordum ama hayal kirikliklarim benim hâla kanayan yaramdi,durduramiyordum.
Çaganin kaslari tepkimden sonra daha fazla çatildi,"beni kurtardigin için tesekkür ederim, olmasaydin ne olacakti bilmiyorum ama ben artik eve gideyim."dedim sabit tutmaya çalistigim bir sesle.arkami dönüp gidicektimki kolumdan tuttu,"Bana kirginmisin?"dedi,kirginim çagan,çok kirginim herkese tek sana degil, beni yetimhaneye birakanlara kirginim yetimhane zamanimi bana zehir edenlere kirginim aileme kirginim hayata kirginim.
"Evet yalan söylemeyecegim kirginim ama bir önemi yok "dedim.
"Var bir önemi var neden kirginsin bana?"diye sordugunda aslinda kendiside cevabi biliyordu ama bozmadim,"neden mi kirginim?belkide beni bulmadigin içindir ben seni aradim hemde çok aradim ama
Birzaman sonra imkanlarim yetmedi ama sen neden beni bulmadin ben sana gelemedim çok istedim çok çabaladim ama yapamadim sen neden imkanlarin varken beni bulmadin ?"bencilcemiydi bu söylediklerim?belki evet belki hayir.
Ama benide anlayin ben hep onu aradim ama bulamadim, benide anlayin ihtiyaç duydugunuz insanlari arayinca ve bulamayinca çok kötü hissediyor insan.
"Aradim,bende seni çok aradim ama..."
"ama ne?"
"ama seni ko-"çagan lafini bitiremeden polis siren sesleri doldu kulagima çaganla bakislarimiz kesistiginde hiç beklemedigim bir anda bilegimden tuttu ve kosmaya basladik.NE?
"Çagan!nereye gidiyoruz!"diye bagirdigimda son sürat kosuyorduk..çagan cevap vermeden ara sokaklardan birine girdiginde nefes nefeseydim,beyaz bir evin duvarina sindigimizde sessizce nefes alip vermeye çalisiyordum."Çagan simdi ne yapacagiz?" diye sordum sesssizce,çaganin bakislari bana döndü,"biraz bekledikten sonra çikariz polis muhtemelen yakinlardadir"dedi basimi anladim der gibi salladim.birkaç dakika çaganla duvarin kösesinde sessizce bekledik,neredeyse 20 dakikanin ardindan duvarin kösesinden ayrildigimizda,derin bir nefes alip verdim."bakin burada kimler varmis."diyen bir adam sesi tüm verdigim nefesleri bana zehir etmeye yetmisti.bu oydu bu onun sesiydi halit denen adamin sesiydi.ama artik ne diyim ben yaa!çagan aninda beni arkasina aldiginda halit denen adam gülerek bize bakiyordu,arkasinda 7-8 adam vardi ve hepsini yüzünde siyah bir maske vardi."Çagan Efe Ak ve Leya Kirsan yeniden karsilastigimiza çok memnunum."hayat karsi herseferinde bunu binlerce kez söyledim ama bu çok gerçek arkadaslar,gerçekten BIKTIM!.

Merhabaaa nasilsiniz? umarim iyisinizdir bölüm biraz geç geldi kusura bakmayin birkaç sorunlarim oldugu için yazamadim ama elimden geldigi kadar hizli bölümleri yayinlayacagim.son olarak hikaye güzel okunma aliyor lakin oylar çok düsük eger begeniyorsaniz oy verirmisiniz,verirseniz çok güzel olur vermesseniz caniniz sagolsun önemli degil♥️ neyse bir sonraki bölümde görüsmek dilegiyle hoscakalin🙋

LeyçaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin