Late Night at Vega

[𝐋𝐲𝐫𝐚 𝟎𝟏]

چشم‌هاش رو باز کرد و با دیدن نوری که از پرده‌های نازک سفید رنگ اتاقش رد می‌شد اخم کرد و دوباره چشم‌هاش رو بست.
صورتش رو توی بالشش فرو کرد و نالید.
چرا صبح شده بود؟ چرا باید وقتی خوابه زمان انقدر زود بگذره و هنوز حتی وقتی کامل خستگی‌ش برطرف نشده مجبوره یه روز دیگه رو شروع کنه.
روزی که تقریبا هیچ فرقی با بقیه‌ نداره.
سرش رو چرخوند و اینبار نگاهش توی چشم‌هاش براق و سبز رنگ گربه‌ش قفل شد. «سلام لیمو.»

گربه‌ی نارنجی رو به روش فقط پلک زد و تنها تکون خوردن گوش راستش ثابت می‌کرد که اسمش رو شنیده و حواسش به حرف‌های صاحبش هست.

- تو هم ناراحتی که صبح شده؟

لیمو بدون توجه به حرفش بهش نزدیک شد و از کمرش بالا رفت. با پنجه‌هاش رو آروم پتوی روی کمر کیونگسو رو ماساژ می‌داد و صدای خرخرش باعث شد کیونگسو آه بکشه. «همونطور که حدس می‌زدم، واست مهم نیست.»

چند لحظه اجازه داد لیمو از وضعیتش لذت ببره و بعد غلت خورد. گربه به سرعت از روی تخت پایین پرید و از بین در نیمه باز اتاق خواب صاحبش بیرون رفت.
بدنش رو کش و قوس داد و دوباره آه کشید. «از زندگیم متنفرم.»

پتوش رو کامل از روی خودش کنار زد و نشست. دستش رو توی موهای لخت و بهم گره خوردش فرو کرد و بیشتر بهمشون ریخت.
دستش رو سمت گوشیش که گوشه‌ی بالایی تختش افتاده بود دراز کرد و همزمان با برداشتنش صدای نوتیفیکیشنش توی گوشش پیچید.
چشم‌هاش رو توی حدقه چرخوند و پینش رو وارد کرد. فقط دو نفر توی اون ساعت نحس انقدر انرژی داشتن که باهم صحبت کنن.