შენი ფანჯრიდან (დასრულებული)

19 თავი

ხელი მოვაწერე და სახლში შევედი.
კონვერტი გავხსენი.
შიგნით რაღაც ფურცელი იყო.
გადავიკითხე ყველაფერი და ბოლოშიც მივაღწიე სადაც ეწერა რომ..
დადებითი პასუხია...

გაშტერებული ვუყურებდი ფურცელს.
არასოდეს არაფერში მიმართლება.

უეცრად კარი გაიღო და იოანე შემოვიდა, ბავშვებთან ერთად.
ყველას გავუღიმე.

-ეგ რა არის?-ჩამეკითხა თათია.

სწრაფად დავხურე ფურცელი.
-ამმ.. ისეთი არაფერი...წამოდით-მისაღები ოთახისკენ მივუთითე.

თათია ეჭვით მიყურებდა.
თუმცა ჯერ არავისთვის თქმას არ ვაპირებდი.
ფრენა სექტემბერში იყო.

-იოო..-სესილი მასთან მივიდა და კალთაში ჩაუხტა.

-მე მომშორდი, აი გაბრიელია თავისუფალი იმას ჩაუხტი და აარჩევინე კაბა-ბედნიერმა გაუღიმა, მაგრამ მალევე უთავაზა სესომ მუშტი მუცელში.

-იდიოტი!-დაეჯღანა და ოთახისკენ გასწია.
კი ვიფიქრებდი ეს ბავშვი იმ ოთახში რას აკეთებს მთელი დღე თქო მაგრამ..
მე ვის რას ვეუბნები.

-აბა.. დღეს რას ვშვრებით?

-ვიძინებთ! არაფრის ხასიათზე არ ვარ!-თავი ელიზაბედს ჩავუდე კალთაში მანაც, როგორც ყოველთვის ჩემი თმით თამაში დაიწყო.

-აუ ეს რა უჟმური ვინმეა რაა...ზოგჯერ შენ და სესილი ნაშვილები მგონიხართ-თვალის დაბრიალებით მატაკა საბამ.

-წამოდით მთაწმინდაზე მოვტყდეთ..

-აუ მეზა...-დავიწყე წუწუნი მარა ვინ გაცალა?

-აეხლა ამ ლარნაკს თავში გამოგიქანებ!-ხელი დაავლო მაგიდაზე მდგარ ლარნაკს.
ნინას ეს, რომ გაეგონა ან დაენახა, მიას მოსაკლავად გაემზადებოდა.
მის ქორწილში აჩუქა საყვარელმა დედამთილმა...
მადონას სერვიზთან ერთად...
ასე მგონი ჩვენ არ გვიფრთხილდება, როგორც მაგას.

-მოკლედ მივდივართ!-უცებ გადაწყვიტა ემილიმ.

-მარა ა...