Karanlıkta dikiliyor, genç kadını izliyordu
Delici bakışları ile onu hapsetiyordu adeta.Kadının özel olduğunu biliyordu, bunun bilinçindeydi. Ama bir medyum olduğunu bilmiyordu, ya da kadın kendini medyum olarak biliyordu
Veronika yine kabuslar ile uyanmıştı, fakat artık buna alışmıştı. Bir medyum olarak bunu çekmeye razıydı. Ruhsuz bir şekilde kalkıp hazırlandı, güçlerinin farkına vardığından bu yana ruhu onu terk ettmişti. Fakat bu sırını kimseye söylememişti. Sadece onu bulup öldürecekleri günü bekiyordu
O sırada annesinin sesi duyuldu mutfaktan''Hadi, Veronika! kahvaltı hazır'' Veronika odasından bıkınlıka çıkıp mutfağa ilerledi
Veronika:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(ister inanın, ister inanmayın benim hikayemde bu kadın 18 yaşında)
Veronikanın annesi onun güçlerinin ortaya çıktığından şüpheleniyordu, bu konuda ona bir şey soramazdı çünkü bu kural ihlaline girerdi. Bu konu hakında kendisinin ona gelmesini beklemeliydi ama Veronikanın konuşmayı sevmediğini de biliyordu. İşte bu nedenle onları aramalıydı
Veronika normalde zihin okuyabiliyordu ama evinin içinde güçlerini kullanamıyordu, ama bunu çok üstelemiyordu. Zihninin bir sure de olsa sesiz kalması akıl sağlığını koruyan tek şeydi. Evden dışarı çıktığı anda 200 metre yakında olanların zihnini istemesede okuyordu( Bir yerden tanıdık geldi ama... animeciler anladı) Buna çözüm olarak kendine kulaklık almıştı her ne kadar sesleri kesmesede onları hafifletiyordu, bu ona yeterliydi.
Veronika kahvaltısını istemesede yemişti( kahvaltı etmeyi sevmezdi) kendine kahve hazırlayıp evden cıktı, o anda zihninde insanların düşünceleri akın etmeye başlamıştı bile bu onu sinirlendiriyordu. Ama kendine hakim olmalıydı, eğer çok sinirlenirse bulunduğu ortamı anında yakıp kül edebilirdi.
Veronikanın annesi ve ablası onun güçleri olduğunu biliyordu. Ama kurallar gereği onunla bu konuyu o acmadan konuşamıyordu Veronika Evden cıkınca annesinin eli telefona gitti ve rehberden Andre yazan numara bastı, telefon biraz sonra acılmıştı ''Buyrun efendim'' dedi telefondaki ses kalın erkek sesi '' izlemeye başlayın'' dedi kadın bunun karşısında o anda telefon kapandı annesi böyle yaptığı için üzgündü o anda ablası yana geldi Veronikanın, Annesinin sırtını sıvazladı ve ''yapmak zorundaydık'' dedi ama kadın başını sallamakla yetindi
Veronika yolda yürürken bir anda izlendiğini hisseti, arkasına baktı ama kimse yoktu. Bunun üzerine adımlarını hızlandırdı, ama o his hala vardı. Eli bir anda elini cebine sokup bucağını aldı.bunu ne olur ne olmaz diye hep yanında taşırdı
Veronikanın bucağı:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
elindeki bucağı sıkıca tutup yolla devam etti. Ve sonunda varmıştı okuluna o anda dikatini bir adam çekmişti. Ama sınıfına doğru ürümeye devam etti sınıfında da garip hisseti. Sınıfa göz gezdirirken ona bakan iki oğlanı fark etti
