Bölüm 6

10 6 0
                                    


Naber?! çok kısa keseceğim. Okunma ve oy sayısı az da olsa var ama, yorum hiç mi olmaz be abi! yani bundan sonra yorum atarsanız çooook makbule geçer. Sağolun varolun!

Ve bir silah sesi ile annemin yere yığılması bir oldu

Annemin dağılmış yüzü ile ayaklarımın önümde yatıyordu kulaklarımda çocukuların uğultusu yankılanıyordu herkes birbirine bağırıyor ve bunu kimin yaptığını bulmak için çabalıyordu. Ben ise sadece yerde yatan kadına bakıyordum, o an dudaklarımdan yanızca iki kelime çıkabilmişti 

''anne'' diyebilmiştim kısık bir sesle daha sonra olayın şokundan çıkıp bağırmaya, haykırmaya başlamıştım ''ANNE! HAYIR,HAYIR,HAYIR,GİDEMESİN ANNE!'' henüz gidemezdi, çok erkendi! o sırada Andre'nin sesi duyuldu kulaklarımda ''Duru bayılt onu!'' ben annemin dağılan yüzünü toplamaya onu kendine getirmeye çalışırken onların derdi bu muydu yani!? Duru benim gözlerimi yakalamaya çalışırken ben de annemle uğraşıyordum.

Andre' den

Minivan'ın arkasına oturmuş kucağımda yatan kıza bakıyordum. Sinan arabayı kullanırken Duru' da telefonuyla ilgileniyordu, babası ile arasında olanlar yüzünden o bu tür olaylardan etkilenmezdi. Ama içten içe onun da üzüldüğünü görebiliyordum.

Arabaya sesizlik hakimken Sinan konuşarak tüm dikkati üzerine toplamıştı

''sizce onun gücü ne?'' dediğinde Veronika'dan bahsetiğini biliyordum

''rasgele şeyler yapabildiğini söylemişti'' dedi Bambi

O anda Duru başını kaldırdı ve kaşlarını çatı ''yaşı kaç demişti?''

''18 miş ama 19 sayılır'' diye yanıtladı onu Tuna

Sinanın gözleri beni buldu '' o o olabilir mi?''

Saçmalama Sinan! bu kız nasıl tanrıca olsun!?'' diye sinirle karşılık verdim ona 

KARANLIĞIN LANETİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin