0.4 • Başarı

289 31 6
                                    

。。。。。。。。。。。。。。。


"Sikiyim..."

Telefonuna ard arda gelen çağrıları daha fazla görmezden gelemeyecek şekilde rahatsız olmaya başladığında sinirle yattığı yastıktan başını kaldırıp arayanın kim olduğuna bile bakmadan açtı.

"Ne var?"

*"Düzgün konuş benle."

Karşıda konuşanın ciddi ses tonuyla önemli bir şey olduğunu anladı hemen telefonu kulağından uzaklaştırıp ekrana baktı. Kendisinde kayıtlı olmayan bir numara fakat ses tanıdık geliyordu.

Telefondaki kişi tekrar konuşmaya başladığında kim olduğunu düşünmeyi biraz bırakıp tekrar telefonu kulağına getirdi.

*"Olabildiğince hızlı yap şu işi. Emma bugün bir arkadaşı ile buluşacak, konumu sana mesaj atacağım."

"Ha- Kisaki'sin sen."

*"Tanımana sevindim ama boş yapmadan acele et."

Kisaki konuşmasına bile müsade etmeden hemen yüzüne kapattı.

"Spastik çocuk..."

Telefonunu kendisine yakın olan yatağın kenarına bıraktı. Ayılmak için gözünü ovuşturduğu sıra telefonuna bir mesaj düştü. Elini yüzünden çekip telefonunu tekrar aldı. Kisaki, cidden bu işi ciddiyetle yapıyordu. Dediği gibi konum atmıştı altınada kısaca "git„ yazmıştı.

Yatağından istemeyerek ayrılarak telefonunu yanda duran masaya bıraktı ve biraz toparlanmak için lavaboya ilerledi.

Dişlerini fırçaladığı sıra Emma ile tam olarak nasıl tanışabileceğini düşünmeye başladı. Fakat telefonunun arama sesiyle düşünceleri bölündü. Işini hızlıca bitirip telefonuna yöneldi.

Ran. Aramasını pek beklemediği kişiydi. Fazla sorgulamayıp telefonu açtı.

"Hm?"

*"Evden çıktığında haber ver. Durum kötüleşirse diye ne olur ne olmaz senin yakınlarınca olacağım."

"Gerek yok. Herşey bende."

*"Keyfime geldiğim yok Ichira."

Ichira kendince içinde gülümseyip kapıya yaslandı.

"Tamam demedim bir şey beyefendi'm. Bir saate kadar çıkarım evden, hatta isterden gel sen al beni."

Karşı taraftan bir cevap alamadan çoktan çağrı sonlanmıştı.

Umursamayıp hazırlanmaya başladı.



Yaklaşık yarım saattin ardından tamamlanmış şekilde eline telefonunu aldı. Ran'dan tekrar bir arama vardı. Gidip gitmediğini sormak için olduğunu düşünüp geri aramadı ve evin çıkış kapısına ilerledi.

Kapıdan çıktığında karşısında motor ile onu bekleyen Ran'ı görünce bir anlık duraksadı. Çocuk ona bakıp gülümsediğinde şaşkınlığını es geçip yanına doğru yürüdü.

+"Ran, gelip beni al derken ciddi değildim."

-"Farkındayım."

Motora gaz verip kıza baktı. Gözüyle işaret ederek binmesini istedi. Kız gülümseyip motora bindi. Eli çocuğun sırtına giderken duraksadı ardından elini oturduğu yerin arkasına götürüp tutundu.

ғᴠᴄᴋ ᴛʜɪs ғᴇᴇʟɪɴɢ | Haitani Ran x ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin