。。。。。。。。。。。。。。。
“Yasa dışı yollar ile büyüyen bir şirket diyorsun yani?”
Yua aldığı görev doğrultusunda neredeyse tüm gün uğraştıp hazırlayabildiği rapor kağıtlarını Ichira'nın masasına nazikçe bırakarak bir kaç adım geriye çıkarak hafif bir ses tonu eşliğinde kafasını 'evet' anlamında salladı.
Ichira derince nefesini dışarı vurdu ve arkasına yaslanarak yüzünü tavana çevirerek hafifçe ofladı. Biraz öyle kaldıktan sonra oturuşunu düzelterek eski hâlini aldı. Yua'nın bıraktığı kağıtları eline alarak ayağa kalktıp arkasındaki dolaba yürümeye başladı.
“Yordum seni de. Kusura bakma.”
Yua heyecanlı sesiyle yavaş bir kaç adım ile önünde duran masaya yakınlaştı.
“Size hizmet etmekten memnunum Ichira-san.”
Ichira elindeki kağıtlara biraz göz attı. Fakat hemen dolabın sol tarafında duran boş dosyalardan birisini eline alarak kağıtları yerleştirdi. Dosyayı tekrar yerine koyup dolabı kilitledi ve hızlıca arkasına döndü. Nazikçe Yua'ya gülümsedi.
“Geç oldu. Fazla geç kalmadan git.”
Yua hafif önüne eğilerek teşekkürünü ileterek patronuna gülümsedi ve masanın önünde duran küçük sehpaya bıraktığı sırt çantasını alarak odadan ayrıldı.
Kızın gitmesi üzerine Ichira dağınık odasına biraz göz gezdirdi, kendisinden önce geçici bir süre yönetimi amcası yapmıştı ve odayı o kullanıyordu. Dağınık masadaki eşyaları biraz toparladıktan sonra arkasında duran kitaplığa el atmaya hazırlandığından masada duran telefonunun çalması ile elini havada bıraktı. Hızlıca gidip telefonunu aldı, gizli numara arıyordu. Telefonu açıp kulağına götürdü.
“Alo? Kimsiniz?”
Karşısıdan uzun bir süre ses alamadı. Sanki işe yarayacakmışcasına konusmaya devam ediyordu. En sonunda sustuğunda telefonu kapatmak için hafifçe kulağından indirdi. Fakat karşıdan gelen gülme sesi ile dona kaldı. Telefonu tekrar kulağına yapıştırdı.
“Kimsin sen?”
Telefonun yüzüne kapanması ile telefonunu kulağından çekip gözleri önüne getirdi ve izlemeye basladı. Masaya dönüp bırakacağı sırada zil sesinin tekrar yankılanması ile kimin aradığını bile bakmadan hızlıca açıp kulağına yerleştirdi. Sessiz kalarak karşıdakinin konuşmasını bekledi.
“Deminki kabalığıma af buyurun sayın Ichira Kato.”
Sonunda ses gelmişti fakat konuşan kişi büyük ihtimal anlaşılmamak için ses efekti kullanıyordu, kulağına gelen kalın boğuk ses fazlasıyla rahatsız ve gericiydi. Bir şey demeden sadece dinliyordu.
Karşıdan gelen ses de kesildiğinde telefonu kulağından çekerek ekrana baktı, tekrar gizli numara. Masada duran çantasını alıp hızlıca odadan ayrıldı. Şirketin kapısından çıkarken telefonu tekrar kulağına getirdi.
+“Kimsin sen? Konuşuyorsun madem düzgün açıklama yap.”
-“Ah Kato-san böyle saygısız konuşmak sizin gibi birisine pek uygun olmuyor. Kibar olmaya çalışın.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ғᴠᴄᴋ ᴛʜɪs ғᴇᴇʟɪɴɢ | Haitani Ran x Reader
Fanfiction"We're fighting 'til someone's calling the cops But you never blame it on me You're so annoying"
