البارت الرابع عشر
قلبى اعمى•♡
لـ/تسنيم محمد♬★
ـــــــــــــــــــــ
عند فداء
بتخرج فداء من الشركه وهى متضايقه ان زين شبه رفضها وبتكلم نفسها وتقول: انا غلطانه اصلا يعنى انا روحتله وهو بيكلمنى كانه قرفان منى لا وبيقول اصلى اتاخرت مش كتر خيرى انى مستنيه دا كله وبعدين يعنى هو مفيش غير شركته دا حتى دى شركه كبيره ووحشه اصلا وكمان هو ذات نفسه مهزأ ورخم ووحش اصلا ومتك.....
بييجى شخص من وراها ويقول: وايه تانى
فداء: ومشفش ريحت التربيه كمان
.......: امممم دا كله فيا مكنتش اعرف انى وحش اوى كدا
للحظه بتستوعب فداء ان زين اللى وراها
فداء بصراخ وصدمه: عاااااااااااااا انا مش قصدى عليك
زين بضحك: اهدى ي بنتى مش هعملك حاجه اهدى انتى محسسانى كانك شايفه عفريت
فداء بتوتر: مكنتش اعرف انك ورايا علشان كدا اتكلمت براحتى بس والله انت فعلا كدا قصدى انت مش كدا خالص
زين بضحك: اي التوتر دا ي بنتى وبعدين انا عارف انى كدا ف مش بزعل بس دانتى شايله منى اوى
فداء: يخربيت ضحكتك ي زين
زين: ايه ضحكتى عجباكى
فداء باحراج: احم مش قصدى انا همشى
زين: استنى اوصلك
فداء: لا مش عايزه اتعبك معايا
زين: ي بنتى ولا تعب ولا حاجه
بيصر زين على رايه وتعترض فداء وفالاخر بتوافق
ـ----------------
عند مريم
بتصحى. مريم من النوم وهى مش فاكره ان عبدالرحمن جاى ولا فكره انه رن عليها
بترن مريم على تسنيم ومش بترد ف بتفتكر انها مش فاضيه
بيعدى وقت وبيتصل عبدالرحمن عليها
عبدالرحمن: احم عشر دقايق وهاجى
مريم: تيجى فين
عبدالرحمن: بيتك اطلب ايدك ي حلوه.
مريم: متقولش ي حلوه
عبدالرحمن: دا اللى لفت انتباهك
مريم: هى ماما عارفه انك جاى
عبدالرحمن: المفروض انى رنيت عليكى من بدرى بس شكلك كنتى نايمه ي حلوه
مريم بغيظ: مش انا قولتلك متقولش ي حلوه
بيفضل يتخانق هى وهو لحد مابتتكلم يعنى انت جاى فعلا
عبدالرحمن: امال بقول اي من الصبح
مريم: تمام تنور وبتقفل معاه
بتجهز مريم وتقول لامها بسرعه ان عبدالرحمن جاى بتلبس بسرعه وبيعدى عليها نص ساعه على ماتحهز وبعيدن بتحاول ترن تانى على تسنيم ومش بترد ف تتصل على اخو تسنيم
حمزه: لو هتسألى على تسنيم ف هى مش هنا ي ختى
مريم: برن عليها مغلق ي خويا
حمزه: مش عارف استنى هرن على امير
مريم: ماشى طمنى علي طول
بيقفل حمزه معاها ويرن على امير شويه ويرد امير
امير: السلام عليكم
حمزه: وعليكم السلام.. انا حمزه اخو تسنيم ي امير
امير: اه اه ازيك ي حمزه
حمزه: الحمدلله بقولك هى تسنيم لسه ف الشركه اصل الوقت اتاخر وبرن عليها ومغلق
امير: مش عارف انا مشيت قبلها بس اكيد روحت
حمزه: يعنى اي مش عارف ي امير انا اختى فين
امير: استنى ي حمزه اهدى وانا هشوفها
حمزه: تمام
بيقفلو المكالمه وحال حمزه ميختلفش عن حال امير ازاى موبايلها مغلق بيبدا امير يقلق اكتر وبيخرج يشوفها ف الشركه ويدور عليها.....
ـ-----
عند تسنيم
بتفوق تسنيم بتلاقى نفسها ف اوضه قديمه مليها التراب.
تسنيم بصداع: ااااااه ي دماغى انا اي جابنى هنا بتفتكر انها اتخطفت
بتنتفض تسنيم وتترعب: انا اتخطفت ي نهارى ثم تكمل بضحك واو هتخانق وبتكمل هو اي الغباء اللى انا فيه دا
فجاه الباب يتفتح وبيدخل شخص وبيقولها
.......: اتفضلى اكلك كلى واتهنى شويه وهتموتى
دب الرعب فى قلب تسنيم ف تحدثت: ايه انت بتقول هتموتنى انا
الخاطف: لا مش انا اللى هموتك ي حلوه
تسنيم: طب لازم اكل بقولك اي انا ف مقام بنتك
الخاطف: معنديش بنات
تسنيم: طب ف مقام ابنك
الخاطف بزعيق: مش متجوز اصلا وكلمه كمان هفضى المسدس دا ف دماغك
بتخرس تسنيم خالص وبيخرج الخاطف
بتدور تسنيم على اى حاجه علشان تهرب وبتتعور من ازاز واقع على الارض وبتقول : اااه رجلى حرام عليك ياللى خاطفنى
بتلاقى تسنيم شباك بس مقفول خالص استحاله تفتحه بتحاول ومش بتعرف الوقت بيعدى وممكن تموت مقتوله ف اى لحظه
بتشوف من الباب وبتلاقى الخاطف مش موجود
تسنيم: الله دا اي العظمه دى بقى ههرب ف دقيقه
بتنجح تسنيم ف فتح الباب لكن....
ـــ
عند امير
بيخرج امير يدور على تسنيم ويروح الشركه وبيلاقى نورهان خارجه وركبت عربيه ومشيت تتلفت وراها
بيمشى امير ورا نورهان لحد مايوصل لمكان مهجور
امير: ياترى نورهان بتعمل اي هنا
بيمشى وراها لحد مايلاقى انها بتقابل راجل
امير: اي دا فى اي وبعدين يفتكر الكاميرات الى شافها قبل ماييجى ويقول: مش معقووول نورهان..!
بيدخل امير البيت ومحدش حاسس بيه...
ـــــ
عند زين
بيتصل امير بزين ويساله على تسنيم بس بيكون مش عارف ف بيقول
زين: مش عارف انا بقالى كتير جدا مش بشوفها اصلا
امير:.طيب بص.........
زين: تمام هتبع الموقع
ـنرجع لتسنيم
بتخرج تسنيم وبتحاول تجرى بس رجليها متعوره جامد
فجأه تتخبط تسنيم ف شخص
تسنيم بصدمه: امير انت اللى خاطفنى
امير: خطفك اي اتنيلى انا جاى ادور عليكى بيسمعو صوت ف بيقول امير تعالى ورايا ي تسنيم
بتمشى تسنيم وراه فبيقول
بصى ي تسنيم شايفه الرجاله دى كلها كتير اوى ازاى
اولا كدا لو حد قرب منك وانا بتخانق اضربيه ومتخفيش
تسنيم: امير انا مش فاهمه حاجه
امير: مش لازم تفهمى ي تسنيم اسمعينى للاخر دول ناس كتير اوى واحنا 2بس وانا اتصرفت وكلمت عبدالرحمن وزين ف متخفيش
وكمان دول حارسين البيت كله ف مفيش مكان للهروب من غير خناق بس هحاول اهربك من دون مشاكل
بياخدها امير وبيخرج بس بتبدا المشاكل وبيبدأو يضربو بعض وتسنيم خايفه وامير عمال يموت ف الناس لحد مبقاش فى حد تقريبا فجاه بتصرخ تسنيم
تسنيم بصراخ: امير انت بتنزف ي امير.
امير: اي بنزف دى ي تسنيم وبعدين يعنى من امتى وانتى عندك دم وتحسى ي تسنيم
تسنيم: امير متهزرش ولسه بتتكلم تسنيم بس بتلاقى اللى مصوب المسدس على دماغ امير
تسنيم برعب: نورهان؟!
نورهان: مفاجأة صح هموتلك حبيب القلب
تسنيم: ابعدى بقولك
نورهان: لا ي قطه متعليش صوتك وترفعى ضوافرك تخربشينى عموما البيت دا هينفجر بيكو ي روحى
بيدى امير اشاره لحد انه يدخل وفجأه بيدخل عبدالرحمن وزين ف بيخرج امير تسنيم من البيت ويقول:
تسنيم متخفيش ماشى مهما حصل متدخليش ومتعترضيش على اللى بقولك عليه
بيدخل امير وحرفيا عمال ينزف جامد
وبعد ماموتوا كل الرجاله
بيخلى امير زين وعبدالرحمن يخرحو
امير: انا مش همد ايدى على بنت مش محترمه كدا زيك بس هخلى الشرطه تاخد حقى
نورهان: حقك اي يابو حقك
فجاه البيت كله بينفجر بكل الناس اللى فيه
تسنيم بصدمه: اميييييييييييييييييييرـــــــــــ
يتبع.....
لـ/تسنيم محمد
أنت تقرأ
قلبى اعمى
Mystery / Thrillerقلبى اعمى♡ قلوب تهوى بصمت وقلوب لا تحب حتما قلوب اخرى مرت بمواقف جعلتها لا تفكر بالحب وقلوب ترى ان الحب عمى وتخاريف لا يعلمون ان الحب ياتى دون ان يترك الباب روايتى (قلبى اعمى) ك: تـسـنـيـم'مـحـمـد'♬♡