قلبى اعمى

البارت الثامن عشر

بارت الثامن عشر
قلبى اعمى
ك: تـسـنـيـم'مـحـمـد'♬♡
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
عند امير
بيروح امير بيته وبيستقبله باباه وبيكون مبسوط ان ابنه رجع
امير: هو انت مين قالك انى كنت تعبان
‏والد امير: وهو دا سؤال برضو تسنيم جاتلى وقالتلى
‏امير: تسنيم!! شوفت تسنيم
‏والد امير: ايوا واتعرفت عليها وكل حاجه
‏امير بضحك: حبتها ولا اي بقولك اي دى بتاعتى ماشى
‏والد امير: لا انا هتجوزها انا
‏بيضحكو والقعده بتكون مليانه ضحك ف بيسال محمد (والد امير) ويقول: هى تسنيم مجتش ليه
‏امير: استفزاز والله يابابا اتحايلت عليها بس رفضت وقالت تعبانه
‏والد امير:  تعبانه! بكره ابقاا اجبها علشان عايز اشوفها
‏امير: تمام
‏ـــــــــــــــــ
‏عند عبدالرحمن...
‏بيروح عبدالرحمن واهله علشان يتقدمو ل مريم
‏بيوصل البيت ويخبط وبتفتحله مريم
‏مريم بابتسامه: اتفضلوا  وبتبص لعبدالرحمن وتقول اتفضل يادكتور
‏بيدخلو وبيكون عبدالرحمن واقف
‏مريم: اتفضل يادكتور
‏عبدالرحمن: لا نشيل الالقاب دانا جوزك بعد شهر.
مريم: ومين قال انى موافقه
عبدالرحمن: هتوافقى ياحبيبتى
مريم: يك حبك برص ياكائن يامستفز
عبدالرحمن: هبقااا اعلمك تردى عليا ازاى بس اصبرى عليا بس
بيدخل عبدالرحمن وبتجيب مريم صنيه العصير وبتحطها ليهم
مامت عبدالرحمن لعبدالرحمن: هى دى العروسه
عبدالرحمن: مالها العروسه ياماما مش انتى اللى بتقولى اتجوز ادينى هتنيل
مامت عبدالرحمن: لا مش قصدى بس
عبدالرحمن: خلاص من غير بس
بيبدأو يتكلمو وبتقول مامت عبدالرحمن: تعالى نسيبهم براحتهم بقاااا
بيخرج الكل ومفضلش غير مريم وعبدالرحمن
عبدالرحمن: مريم
مريم ببرود: خير يادكتور
عبدالرحمن: عرفينى بنفسك يامريم
مريم: عرفنى انت الاول
عبدالرحمن بضحك: ماشى انا عبدالرحمن وزى مانتى عارفه انا دكتور ف الجامعه وعندى 25 سنه
مريم: يخربيتك 25سنه وبتقوم تتنطط فكرتك عندك 40سنه
عبدالرحمن بضحك: اهدى يامجنونه عندى 25
مريم: ازاى وانت دكتور جامعه
عبدالرحمن: هفهمك.. بصى يامريم لانى علي طول بجيب امتياز ف دا شئ اهلنى انى اكون دكتور ف الجامعه
مريم: الحمدلله برافو عليك دايما رافع راسنا كمل
عبدالرحمن: عندى اختين بنتين فداء وفدوه وبابا مسافر بره مصر ف الاول كنت عايش ف امريكا بس حصل حاجات كتير اضطرتنى ان انزل مصر انا وامى وفداء وبعدها فدوه جت من شويه
مريم: حد يسيب امريكا
عبدالرحمن بهدوء وعمق: ظروف يامريم بس مش عايز اقولك يخربيت كدا ي بنتى فى هناك بنات يخربيت العظمه يابنتى
مريم: طب نحترم نفسنا هاااااا
عبدالرحمن: كلمينى عن نفسك يامريم
مريم: عندى 22سنه مليش اخوات بابا مسافر دبى وعايشه انا وماما ف بيتنا زى مانت شايف وخلاص
عبدالرحمن: ربنا يخليهالك
نسيبهم يكملو كلام
ــــــــــــــــ.
عند فداء ف شركه زين
بتيحى بنت جميله اسمها سمر وبتدخل بدون ماتدى اى اهتمام لفداء ودا شئ ضايق فداء
بيعدى وقت وسمر لسه مخرجتش
بتدخل فجأه واحده فداء وبتتصدم
بتشوف زين جنبه سمر مبيفصلش بينهم اى حاجه يعتبر
بتجرى فداء عليها وتبصلها بصه شنيعه وشرسه
فداء: ايه ياحلوه جايه ل شغل ولا شقط
سمر: ايه اللى انتى بتقوليه دا
فداء: مانتى واحده قليلة الربايه اصلا
زين: فداااااااااااء احترمى نفسك
بتبصله فداء وتقول: انت بالاخص متتكلمش
زين: فداااااااااااء اتفضلى بره
بتبصله فداء بصه غريبه بصت لوم عتاب بصت غيره عدم طيقان
فداء: زين انا متشكره اوى
بتبص لسمر وتشد شعرها وتجرى بره
زين: يابت المجنونه
سمر بغيظ: عن اذنك يازين بيه
زين: اهم طاروا الاتنين فداء خرجت وسمر الصفقه مشيت وطارت
ـــــــــــــــــــــــــــــــ.
عند تسنيم
بتفضل تسنيم ف البيت وهى عايزه ترن على امير وبتفتكر كل كلمه قالها ليها لما كان في المستشفى
اعترافه ليها بحبه كل كلمه قالها كلام ابوه كل حاجه
تسنيم ف نفسها انا مبسوطه ليه معقوله اكون بحبه لا لا دا مديرى وبعدين دول ايه وانا ايه لا طبعا ايه اللى انا بفكر فيه ده .....
ـــــــــــــــــــــ
عند زين
بيرن زين على محمد
عبر الهاتف
زين: خير مجتش ليه الشغل
محمد: علشان مسافر......
ـــــــــــــــــــ
يتبع....
ك: تـسـنـيـم'مـحـمـد'♬♡