I've never felt so alone

2. Hardlopen

Matthy's POV:

Wekkers. Ik haat wekkers, vooral die fucking ringtone van Apple. Welke het ook is, ik haat het geluid, hoe het trilt, alles. Ik ben gewoon te lui om een echte wekker te kopen, dus ik moet wel.
Het is vroeg, echt heel vroeg. Ik hou wel van hardlopen als het vroeg is, want dan lopen er weinig mensen op straat. Als ik rond dit tijdstip mensen tegenkom, zijn ze vast gekkere dingen aan het doen dan hardlopen, toch?

Met tegenzin hijs ik mezelf in mijn sport kleren.
Een korte broek en een shirt met korte mouwen, want het is zomer. Zelfs in de vroege ochtend is het gewoon een prima weertje, geweldig.
Voordat ik wegga, sluip ik naar Milo, die rustig aan het pitten is. Snel geef ik hem een kusje, maar dan loop ik wel echt de kamer uit. Ik wil hem niet wakker maken. Ontbijten ga ik na het hardlopen doen, anders krijg ik steek.

Ik doe mijn AirPods in en open Spotify. Ik moet altijd even twijfelen welke playlist ik pak.
Zodra ik eindelijk een playlist heb gekozen, loop ik via de achterdeur naar buiten. Ik deins even terug van het frisse briesje, maar dan begin ik aan mijn tochtje. Ik denk dat ik eerst ga wandelen, op zoek ga naar een rustig plekje waar ik kan opstarten, en dan gewoon doorga tot de 3 kilometer.
Voor mijn eerste keer na 3 maanden is dat echt wel het maximale voor mij.

Ik wil beginnen met rennen, maar dan krijg ik een dm binnen. Gek, ik heb altijd mijn Instagram meldingen uitstaan. Verbaasd, maar wel nieuwsgierig, open ik Instagram. De dm is van een gozer, niet heel veel ouder dan ik. Brunette, groene ogen, ongeveer mijn lengte, zie ik in zijn bio.
David_1997
Ik besluit toch maar de dm te openen, misschien wil hij dat ik hem promoot, of zo.

David_1997

Hey! Ik kijk al een tijdje naar je video's, maar ik ben echt niet zo'n vervelende fan. Ik wil je eigenlijk vragen of je een samenwerking wil met mijn kleine bedrijfje. Je verdient veel, maar je werkt ook nog eens met een hele gezellige gozer😉
Laat maar weten.
Groetjes, David.

Mijn duimen hangen boven mijn toetsenbord. Ik verdien veel? Hij ziet er inderdaad wel aardig uit.
Zal ik het doen? Ik kan wel geld gebruiken.

Hey, David.
Bedankt voor je berichtje, ik neem het aan. Het lijkt me heel leuk om samen te werken. Wat voor een bedrijfje heb je?
Groetjes, Matthyas.

Met een naar gevoel in mijn maag ga ik op het dichtstbijzijnde bankje zitten. Ik heb nu echt geen motivatie meer om te rennen.
Ik blijf maar denken aan die samenwerking. Het lijkt me echt wel leuk, eigenlijk. Een keertje andere mensen ontmoeten, geld verdienen.
Ik krijg gelijk weer een berichtje terug:

Super!
Ik maak eigen T-shirts, maar ik verkoop niet zo lekker. Misschien kan ik wel een shirtje laten zien?
Kunnen we misschien nummers uitwisselen?🙂

Ik twijfel. T-shirts, dat is wel leuk. Hij ziet er betrouwbaar uit, heel aardig. Zal ik hem gewoon mijn nummer geven?

Even later open ik met een klein schuldgevoel toch WhatsApp. Ik heb een random gozer mijn nummer gegeven, iets wat ik echt nooit zou doen.
Wat zou Milo wel niet denken?
Ik zet hem als David in mijn contacten en krijg al vrij direct een berichtje binnen.

David
Yoo, lijkt het je nou leuk om samen te werken?
Voel je niet gedwongen, hoor!

U:
Ja, lijkt me super leuk! Hoe gaan we het aanpakken, eigenlijk?

Zodra ik mijn berichtje verstuurd heb, ga ik naar zijn profiel. Hij heeft een profielfoto op het strand. Hij is aan het surfen met een grote glimlach.
Hij is niet lelijk, mooi lichaam, mooie ogen.
Ik schrik van mezelf en sluit onmiddellijk mijn telefoon. Wat ben ik nou in vredesnaam aan het doen? Ik heb een fucking vriend.
Voorzichtig open ik Whatsapp weer.

David
Misschien kunnen we een keertje afspreken ergens?
Een beetje overleggen, misschien kan ik je dan even laten zien wat ik allemaal maak!

Ik slik en zweef met mijn duimen boven het toetsenbord. Afspreken, nu al?

U:
Ja, tof. Wanneer zou je dat willen doen?

Waar de fuck ben ik mee bezig?!
Ik ga zuchtend met mijn hand door mijn haar, terwijl mijn andere hand mijn telefoon vasthoudt.

David:
Sorry als het allemaal een beetje te direct is, maar is het misschien mogelijk om vandaag af te spreken?
De rest van de week heb ik eigenlijk niet zoveel tijd.
Zeg gerust nee, dan plannen we iets anders😊

Ik zucht en kijk naar de achtergrond van mijn Whatsapp chat. Een foto van mij en Milo.
Het is maar een gozer die wil samenwerken, waarom stel ik me zo aan? Ik slik en begin weer te typen.

U:
Is goed, hoor. Is 14:00 een goede tijd?
Wat is je adres?

Ik check de tijd. Ik ben al een halfuurtje onderweg, dus ik denk dat ik mijn weg naar huis moet maken. Ik ben niet toegekomen aan hardlopen, dus ik ren het stukje naar huis wel, naar Milo.

"Hey, hoe was het?" Milo zit aan tafel te ontbijten.
Ik loop naar hem toe, ga achter hem staan, leg mijn handen op zijn schouders en geef hem een kusje op zijn hoofd. "Prima, ik heb 3 kilometer gerend," lieg ik. Wat voel ik me schuldig, dat is niet normaal.
Milo glimlacht en klopt op de stoel naast hem.
"Je hebt nog niet ontbeten, toch?"
Ik schud mijn hoofd en ga naast hem zitten.
"Ik ga vanmiddag om 14:00 even naar mijn broer, is dat goed? Ik weet niet precies hoe laat ik terugkom, ik app wel als ik wegga," lieg ik weer.
Ik haat liegen, ik voel me zo slecht.
Milo knikt. "Is goed, neem je tijd lekker, ik ga toch helemaal niks doen vandaag."
Ik glimlach en smeer snel een broodje. Ik wil zo snel mogelijk douchen, ik wil dit zo snel mogelijk vergeten. Waarom maak ik me zo druk over een gozer? Ik werk zo vaak samen met mensen.
Jong, oud, mijn leeftijd, maar nog nooit ben ik zo van streek geweest over iemand.
Wat is er aan de hand met me?

1036 woorden

•••
Ik heb ff 2 hoofdstukjes in één avond geschreven💪
Nu ga ik wel ff pitten hihi.
Sorry dat er weinig mitthy voorkomt in dit hoofdstuk, maar het is nou eenmaal nodig om dit verhaal te begrijpen.
Nogmaals thankyou Lot, voor het helpen. Ily liefje, zonder jou had ik dit niet gekund❤️
Allemaal ff volgen en d'r boekjes lezen😘
lotxbz

Tot het volgende hoofdstuk ❤️