ဒယ်ဒီတို့က ညစာတူတူစားဖို့ခေါ်ထားတာမို့ ညနေစောင်းထဲက ပြောထားတဲ့အတိုင်း အိမ်တော်ကိုတန်းသွားလိုက်သည်။
"သားတို့ရောက်လာပြီလား?"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
"ထိုင်ကြအုံးကွယ်..မာမီတို့က ချက်တုန်းမလို့"
ဂျောင်ဂုလဲခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
ထယ်ယောင်းကတော့ ဖုန်းကိုအကြည့်မခွာ။
"ဖုန်းကို ခဏလောက်ချထားပြီး နေလို့မရဘူးလား?"
"ဟမ်?"
ဖုန်းကြည့်နေရင်း သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လာတဲ့ ထယ်ယောင်း။
"ဖုန်းကိုခဏချထားလို့ "
"အမိန့်ဆန်တဲ့စကားတွေ ငါမကြိုက်ဘူး ဂျွန်..ငါမျက်လုံးနဲ့ငါကြည့်နေတာမလား?အရိပ်အခြေလဲမသိရအောင် ကလေးလဲမဟုတ်ဘူး "
"အွန်း ပြီးတာပဲ"
*ပြောမိတဲ့လူအမှား..*
"အပြင်ထွက်မယ် လိုက်ခဲ့ပေး....
*သူဒီလိုပြောတော့ သေသေချာကြည့်လာတဲ့ ထယ်ယောင်း *
အကူအညီတောင်းတာပါ"
သူထိုသို့ပြောလိုက်တော့ ထယ်ယောင်းက မထိတထိရီသည်။
*သဘောကျတယ် သူဒီလိုလေးရီတာကို..လူသားချင်းစာနာလို့ သဘောကျတယ်လို့ ပြောပေးတာပါ တခြားစိတ်တော့မရှိပါဘူး*
"ပန်းခြံလား?"
"မဟုတ်ဘူး ..လိုက်သာလိုက်ခဲ့ပါကွာ"
"အွန်း"
"မာမီတို့ အကုန်ပြင်ဆင်ပြီးမှ ဖုန်းခေါ်လိုက်နော် ကျွန်တော်တို့ ခဏသွားဒိတ်မလို့!!!"
မီးဖိုခန်းထဲကြားအောင် အော်ပြောလိုက်တဲ့ ဂျောင်ဂု။
ဒိတ်တယ်ဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ကို ယောင်းမကိုယ်စီကိုင်ကာထွက်လာတဲ့ မာမီတို့။
"တကယ်ဒိတ်ကြမလို့လား?"
"အွန်း ဟုတ်တယ်ဗျ သွားလိုက်ပါအုံးမယ် ..လာလေ ထယ်ယောင်း"
မျက်လုံးပြူးမျက်ဆံပြူးနဲ့ သူနဲ့အတူလိုက်ဖို့ အတင်းခေါ်နေလို့ ထယ်ယောင်းလဲ ကားဆီရောက်တဲ့အထိဘာမှမပြောဘဲလိုက်ပေး လိုက်၏။
YOU ARE READING
$𝐚𝐯𝐚𝐠𝐞 𝐊𝐢𝐦 {ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ}
Fanfiction'မင်းဘာသာ ဘယ်ဟာမနဲ့အိပ်" ငါစိတ်မဝင်စားဘူး၊ဂရုလဲမစိုက်ဘူး ရိုင်း"ပြောရရင် မင်းဟာမနဲ့အိပ်တော့ ငါတောင်သက်သာသေးတယ်' #Taekook_Fic
