Apologies/ Minchan - Banginho

yenebilir misin?

(1 hafta sonra)

" Hyung gideceğiz demiştin ya hani"

"Evet "

"Gitmesek mi acaba?"
Minho saçlarını okşadığı Yoon'un yüzüne bakıp konuştu

"Nereden çıktı şimdi? Evimizi özlemedin mi? Hem Seungmin, Felix ve Jisung seni de beni de merak etmişlerdir "

"Bilmiyorum gitmeyelim"

"Han o nereden çıktı? Niye böyle düşündün bakayım?"

"Ya Chan hyung dedi k-"

"Han onun her dediğine inanma burada kimsenin dediğine inanma. Bu zamana kadar senin için durdum burada  daha fazla kalmak istemiyorum"

"Hyung bir dinle. Chan hyung dedi ki eğer buradan giderseniz kötü adamlar peşimize düşermiş"

"Han, hayatımızın sonuna kadar burada kalamayız ki. Şehirde polisler var onlara söyleriz. Yakalamasalar bile yanımıza bir iki kişi verirler. Merak etme seni bir daha asla oraya göndermem sana zarar gelmesine müsaade etmem. Gerekirse okulu bırakırım yanından ayrılmam"

"Hyung sen ne olacaksın? Ya sana bir şey yaparlarsa? Dayanamazsın ki sen hastasın zaten burada duralım lütfen. Okulunu da bırakma geçen sene çok fazla çalıştın bu okulu kazanmak için şimdi nasıl bırakacaksın? Hem annem ve babamda mesleğini almanı çok istiyordu"

"Han, bir tanem şuan zaten okula gitmiyorum ki. 2-3 aydır buradayım konular zaten kaçtı. Tek başıma yetişemem o kadar derse. Hem merak etme sen iyi olursan bana hiçbir şey olmaz. Abiler kardeşlerinden güç alırlarmış"

Minho eğilip kardeşinin saçlarını öptüğünde Yoon sıkıntıyla nefes verdi.

" Buradan devam et okuluna. Chan hyung yardım eder bence. Gitmeyelim lütfen. Seungmin, Felix ve Jisung hyungu arar iyi olduğumuzu söyleriz"

"Han ısrar etme. Bulduğum ilk fırsatta buradan gideceğiz. Hem yemek yedin mi sen bakayım?"

"Hayır "

"Kalk kalk kalk hadi. Gelmiş burada sohbet ediyor demiyor ki abi acıktım yaramaz bücür seni"

Yoon kalkıp odadan çıktığında Minho da peşinden gitti. İkili aşağı indiğinde salondan çıkan Chan ile karşılaştılar.
Chan onlara gülümseyip bir dizinin üstüne çöktü ve kollarını iki yana açarak Yoon'a döndü. Yoon koşarak Chan'a sarıldığında Minho öylece onları izledi. Chan'ın kendisine yaptıklarını bilmese iyi biri derdi onun için. Tabi bir de o laboratuvarın eski çalışanı olmasaydı.

"Han hadi"
Minho gözlerini etrafta gezindirerek konuştuğunda Chan ona gülmeden edemedi.

" Yemek mi yiyeceksin?"

"Aç değilim ama Minho hyung yememi söylüyor. Hasta olur muşum yoksa"

"Minho hyungun haklı, haklı olmasına da söyle ona kendisi de yesin yoksa Chan hyungum yedirecekmiş yemeğini de. Beni dinlemiyor seni dinler bir umut "

Yoon ona gülerken Minho sinirli bir şekilde nefes aldı.

"Mutfaktayım çabuk gel yanıma "

Minho mutfağa gidip kardeşine bir şeyler hazırlarken Yoon konuştuklarını söylemek istemiş ama kararsız kalmıştı.
Ama en fazla ne olabilirdi ki. Belki birazcık abisinden azar yerdi...

"Chan hyung sana bir şey söylemem gerekli "
Yoon fısıldayarak söylediğinde Chan ona gülümsedi

"Söyle bakalım"

"Az önce Minho hyung ile konuşuyordum. Abim sürekli buradan gideceğimizi söyleyip duruyor. Ona peşimize kötü adamlar takılır dedim. O da inada bindi, gerekirse okulu bırakırım yanından ayrılmam dedi. Bulduğum ilk fırsatta buradan gideceğiz dedi"