Apologies/ Minchan - Banginho

Kabul edilmesi gereken duygular

Akşam yemeği yenirken kimseden ses çıkmamıştı. Chan, Minho acaba ne zaman soracak diye stres olurken Minho ise sürekli kendisine bakan adama kaşlarını çatıp bakmıştı.

"Bir şey mi diyeceksin?"

"Ha- yok. Neden?"

"Sürekli bana bakıyorsun çünkü"

"Yok demeyeceğim"

Minho ona garip garip bakıp yemeğine döndüğünde Hyunjin konuşmuştu.

"Ee bir şey mi yapsak?"

"Ne gibi?"
Chan Hyunjin'e sorduğunda masadakilerde Hyunjin'e dönmüştü

"Ya ne bileyim. Canım sıkıldı, film mi izlesek? Ya da bahçede bir şeyler yapalım?"

"Film daha iyi olabilir "
Chan bir yandan yemeğini yerken bir yandan da cevap vermişti.

"Şey bahçeye çıksak?"
Minho çekinerek sorduğunda Chan cevaplayacakken Hyunjin konuştu

"Bence de ya bahçe daha iyi"
Chan'a ima ile baktığı sırada Chan onun ne yaptığını anlamış ve sesini çıkartmamıştı.

"Bahçede ne yapacağız ki?"

"Yani bilmem Yoon ne yapalım sen söyle bakayım "

"Uhmm oyun oynayalım mı?"
Yemeğini yeni bitirmiş olan çocuk fikrini ortaya attığında Hyunjin düşünür gibi yaptı

"Peki oynayalım. Başka ne yapalım Minho? Changbin? Jeon?"

"Hiçbir fikrim yok bugün yorucuydu bana bir şey sormayın",
Jeongin yorgunca konuştuğunda Changbin söze girdi

"Sohbet edebiliriz bence"

"Ha bak bu da olur. Minho?"

"Bilmem ki. Yıldızları izlesek?"

"Oo olur olur hadi o zaman yemeğini bitiren çıksın"

Yoon, Jeongin, Changbin kalktığında Hyunjin'de suyunu içip kalkmıştı. Chan oyalanırken Minho kalkıp elini yıkamış ve mutfaktan çıkmıştı.

"Unuttu mu acaba?"
Kendi kendine sorarken o da kalkmış ve bahçeye doğru gitmişti.

Bahçeye çıktığında ilerde çimlere oturmuş sohbet eden üçlüyü görünce yanlarına ilerleyecekti ki yanına gelen Hyunjin ile ona döndü

"Hyung ters bir şey yapma gözünü seveyim. Biliyorum biraz tehlikeli fakat bahçede bir sürü koruma var artı olarak biz de buradayız bir şey olmaz merak etme"

"Peki Hyunjin sana bırakıyorum"

"Heh güzel gel hadi gidelim"

"O elindekiler ne?"

"Ha oyun. Oynarız diye düşündüm"

"İyi yapmışsın"

İkili konuşarak diğerlerinin yanına gittiğinde yere oturdular.

"Oturmak için bir şey mi serseydik?"

"Olur aslında. Salondaki dolapta vardı Hyunjin oradan getir"

"Tamamdır "

Hyunjin yanlarından gittiğinde Changbin ve Minho sohbete devam ediyorlardı.

"Sen ne okudun peki?"
Minho'nun meraklı sorularını cevaplıyordu Changbin

"Ben okumadım yani daha doğrusu okuyamadım"

"Neden ki?"

"Imm çünkü... ortaokul ikide babam beni okuldan almıştı. Okul yerine dövüş kursları ile geçti hayatım. Annem her ne kadar okumam için elinden geleni yapsa da onun da gücü babama karşı bir yere kadar yetti maalesef "