8.Bölüm Karanlık Yurt

12 1 0
                                    

Bahçedeki ceset nerden gelmişti,o gün ormandaydı,o ceseti buraya getiren kişi kimdi.

Müdüre Nur hanım asayiş polisleri aradı.Polisler geldi cesedi aldılar ve adli tıp'a gönderdiler.En azından kızın nasıl öldüğünü öğrenebilecektik.

Sadece biz değil sevgiliside öğrenecekti.
Polisler geldi,cesedi aldılar götürdüler.Bizde odalarımıza çıktık, yurt zifiri karanlık'tı. resmen önümüzü göremiyoduk.
Yurtta çalışan yardımcılardan birileri mum verdiler.Artık mumla idare edecektik.

Elektrikler'de yakınlarda bir yerlerde,çalışma varmış o yüzden gitmiş,uzun süre gelicek gibi durmuyodu idare etcektik.

Hepimiz odamıza çıktıktan sonra direk yattık konuşmadık, çünkü konuştuğumuzda hepimiz daha fazla korkuyoduk,ve bunun daha fazla olmasını istemiyoduk.

Sabah olduğunda derin'in çığlığı'yla uyandık.
"Aa kör oldum hiç bişey göremiyorum her yer karanlık" dedi.
"Bende bişey oldu sandım."
"Daha ne olsun göremiyorum bir şey oldu, bana"dedi derin
"Derinciğim sen dün gece olanları hatırlıyo musun hani yurtta elektrikler gitti ya sen gece uyuyunca her şeyi unutuyosun, kafayı resetliyosun sanırım"dedim.
"Ayy doğru tamam ya dalga geçme Miray unutmuş olabilirim dün çok ağır bir gündü.Bünyem kaldırmıyor demek ki bu kadar ağır şeyi "dedi.
"Mumlar sönmüş ben çakmak bulup da yakım"dedi İrem
"İyi olur"
"Mumların bi tanesinide giyinme yerine  koyalım"dedim.
"Ben şimdi bi tanesini götürüyorum oraya" dedi Meryem
"Tamam"

Hepimiz teker teker üstümüzü giydik,ama bi gariplik vardı derin bugün makyaj yapıyordu.
Yani her zaman yaparda bugün bi farklı yapıyordu.Neşesi çok yüksekti.
Tam ben nedenini soracaktım ki
"Beyza derin sana bugün noldu çok neşeli makyaj yapıyorsun dedi."
"Enerjimi yüksek tutmaya çalışıyorum Beyza" dedi."Hem çok rahatlatıyor,hemde bütün sıkıntılarını, dertlerini unutuyosun dedi."
"İyi güzelmiş senin adına sevindim"dedi.
"İstiyorsan sanada yapabilirim Beyza"dedi.
"Yok bana ne yaparsan yap benim enerjim yerine gelmez."

Konuşmalar böyle bir bir geçerken hazırlandık ve kahvaltıya kahvaltımızı yapıyorduk'ki yurdumuzun müdüre Nur hanım görüş alanımıza girdi.
Yemekhanenin ortasına geçip konuşmaya başladı,evet çocuklar dün gece çok korktuğunuzun farkındayım yurdun elektriklerinin gitmeside bunu etkiledi,ama en yakın zamanda konuşup bu olayı çözücem merak etmeyin dedi,ve aramızdan ayrıldı.

Yurttan çıkıp okula geldiğimiz'de dünkü çocuğu görmüştüm, ağlamıyordu acaba polisler onu aramışlar'mıydı?

Çocuğun yanına bile gitmeden direkt sınıflarımızda çıktık, ne diyeceğini biliyor gibiydik zaten

Sınıfa girip sıralarımıza geçtiğimizde arkadan Emir denilen çocuğun Günaydın dediğini duydum.
"Günaydın"dedik.
"Gençler dün gece çok meşguldu'nuz sanırım."
"Aradım açmadın güzelim"dedi derin'e
"Erken uyudukta biraz ondandır."
"Pekte erken uyumuşsunuz gibi durmuyor tersine dışardan bakınca hiç uyumamışsınız gibi duruyorsunuz."
"Erken yattık erken uyandık o yüzdendir"."Erken uyanınca böyle oluyor bazen"dedi derin."
"Pekala" dedi.Rüzgar

Derin bugünde göz altlarına baya makyaj yapmış onu farkettim. Bu sefer iyi yapmış, gece uyuyamadık çünkü yurdumuzun bahçesinde eskiden bu okulda okuyan bir kızın ceseti vardı'mı dicektik.
Daha o kızı tanıyorlar mı belli değil.

Rüzgar'ın beyza'ya hadi kantine inelim dediğini duydum.Beyza bana baktı ve ona onaylar bi bakış attım.

Emir ve Derin zaten zil çalar çalmaz aşağı indiler.

Sınıfta İrem, Ben, Meryem,Ateş,Arda,Koray ve bir kaç ismini bilmedim çocuk daha vardı.

"Meryem ve İrem lavaboya gidiyoruz gelcenmi diye sordular."
"Yok siz gidin ben burda sizi beklerim"
"Tamam"dediler.
Arda ve Koray denilen çocuklarda sınıftan çıkmışlardı.
Sınıftan herkes çıkmıştı.Sadece Ateş ve Ben kalmıştık.
Ateş yanımdaki sandalyeye geldi oturdu.
"Ee okula alışabildinmi bari dedi."
"Yani daha dün bir bugün iki alışmaya çalışıyorum dedim."
"Peki bu soruyu bir hafta sonra bidaha sorarım o zaman dedi."
"Bana uyar"
"Bana da uyar" dedi.

Meryem ve İrem gelmişti.Ateş yanımdan kalktı,sırasına geçti
Biraz Meryem ve İrem'le konuştuk,zil çaldı.
Derin ve Beyza'da gelmişti.
Derste Ateş'in bana baktığını gördüm,ben ona bakınca hemen gözlerini kaçırıyordu.

Ders Sonu
Dersler bitmişti.Tarih hocası yarına ödevinizi yapıp geliyorsunuz çocuklar dedi.
Bi kızın tamam hocam dediğini duydum.
Okuldan çıkarken Rüzgar ve Emir'in görüşürüz dediğini duydum.
Bunu Beyza ve Derin'e dedikleri apaçık belliydi.
Görüşürüz dedik,ve okuldan çıktık.

Yurda geldiğimizde zar zor üstümüzü değiştirdik.
"Meryem,hadi yemeğe inelim"dedi.
"Ay yok siz inin ben tokum hem benim bi kaç işim var"dedim.
"Tamam biz iniyoruz"
"Tamam"

Onlar aşağı indiğinde bende bi kaç işimi hallettim ödevlerimi yaptım, katilin kim olabileceğini düşündüm.
O sırada bizim kızlar yemeklerini yiyip gelmişlerdi.
"Hayırdır ben olmayınca benim yemeğimide mi yediniz ne bu yorgunluk.
"İrem'de ay yok Miray, yemekler sanırım bir anda yiyince dokundu hepimiz halsizleştik."
"İyi o zaman siz yatın uyuyun benim uykum yok, ama yine de uyumayı deneyeceğim."
"Derin,iyi geceler"dedi.
"İyi geceler"

Hepsi kafalarını yastığı koyunca direk uyumuşlardı,ben ise bir sağa bir sola dönüp duruyordum, aklımda cinayet vardı.
Hiç beklemediğim bir anda dışarıdan bir ses duydum, ve sesin kimden geldiğini duymak için dışarı çıktım. Arka bahçeden adım sesleri geliyordu,adım seslerini takip etti.

Arka bahçeye geldiğimde bir adam vardı, ve bir şey daha vardı ki ben korkudan ölmek üzereydim. İçimden buradan bir an önce kaç Miray yoksa senin için hiç iyi olmayacak dedim.Kaçayım derken arkamı döndüğüm an beni yakaladı. Sonra elini hafifleyip bıraktığında bir daha kaçayım derken bu sefer taşa takıldım düştüm. Sonra beni sırtımdan çekiştirerek kaldırıp beni tehdit etti. Dedi ki eğer beni burada gördüğünü birine söylersen ya da en ufak bu konuyla alakalı bir şey söylersen senin için hiç iyi olmaz dedi. Gerçekten birazdan ölecektim, korkudan ölecektim. O sırada da adamın sol eline baktığımda bıçağın olduğunu gördüm işte şimdi ecelin geldi Miray,içimden Allah'ım beni affet ne olursun dedim. Bu sefer gerçekten kaçmam lazım,tam beni bıraktı kaçıyorum derken sırtımı çok sıkıca kavradı, ve beni önüne çekti, sonra bana doğru bir adım attı,ve elindeki bıçak karnıma saplandı.
O sırada ah diye bağırdığımı hissedebiliyordum.Yavaş yavaş gözlerimi kapanırken adamın bahçeden uzaklaştığını gördüm.

Ardından gözlerim kapandı ve ben orada yalnız başıma kaldım.
Ölüyor muydum yoksa bu bir can çekişme sahnesi miydi?

Karanlık YurtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin