BAĞIRIŞ

608 25 0
                                    

Çetinin kurduğu cümle karşında önce biraz şaşırdım. Bizim hikâyemiz!?
Söylerken bile tüylerim diken diken oluyor nasıl böyle saçma şeye inanma mı bekler ?
Oturduğum yerden kalktım ve ellerimi belime koydum . Çetine "Sen bu dediğine inanıyor musun?"dedim. Oturduğu yerden doğruldu ve "İnanılmayacak bir şey yok!"dedi.
Bu çocuk gerçekten beni delirtecek . Birde inanması zor değil diyor . Kendi yaşasa bunları ne yapardı acaba?
"Şimdi ne yapıcan Damla?"diyen Çetin ile kendime geldim. Sahi ben ne yapıcam şimdi?
Ne mi yapıcan ? Git çocuğun boynuna atla. diye bağıran iç sesimi susturup "Ne mi yapıcam?
Tabiki de hiçbir şey "dedim. Bu çocuk benden ne bekliyor ? Her şeyi öylece kabullenmemi ve Egemenin boynuna atlamamı felan mı ? O zaman çok bekler.

"Nasıl hiçbir şey , Ben sana bunları boşuna mı anlattım ?"dedi.
"Ne yapmalıyım?"dedim. Beklentisini merak ediyordum.
"Egemen zaten kabullenmiyor bari sen anla"dedi isyancı bir tavırla. O bana aşık diye benimde ona aşık olacak halim yok ya .
"Çetin ben.... ben bir şey yapamamki onu sevmiyorum ya da ona aşık değilim elimden bir şey gelmez "dedim . İç sesim Yakışıklı çocuk aşık olsan ne olur sanki ! diye bağırıyordu.
Çetin elini omuzuma koyup "Bak bu anlattıklarım aramızda kalacak. Egemenin bundan haberi olmayacak! Ve son bir şey daha Egemen için aşık olmak basit bir kavram değil .Çünkü kadın denilen varlık onun için ölmüştü ama senle bir başlangıç yapacağına inanıyorum bunun için sana bunları anlattım. Onu o lanet olasıca karanlıktan çıkar diye"dedi ve derin bir nefes aldı.
"Teşekkürler "dedi. Bense sadece kafamı sallamakla yetindim. Ardından derin bir sessizlik oluştu ortamda. Çetin "Hadi gidelim "dedi ve arabaya bindi. Bense sanki dilimi yutmuşum gibi sessiz bir şekilde arabaya bindim. Eve gelene kadar bu sessizlik devam etti. Zaten ne konuşacaktık ki bundan sonra. Kafam şuan bin beş yüz. Eve geldikten sonra hızlı adımlarla odama çıktım.Bu kadar şeyin üstüne soğuk bir duş alıp ders çalışmaya çalıştım. Ardından yatağıma girdim. Telefonumdan müzik açıp kulaklığımı taktım ve uyku daldım.

############################

"Egemen için aşık olmak basit bir kavram değil .Çünkü kadın denilen varlık onun için ölmüştü "derken Çetin neyden bahsediyordu. Kadın nasıl ölür? Yani tüm kadınlar mı öldü?
O zaman o yanındaki süs bebekleri erkek mi?
"Damdam hadi sınıfa gidelim artık sıkıldım "diyen Ecemle kendime geldim. Yerimden yavaşça kalktım ve "Siz gidin Yeşimle ben lavaboya gideceğim"dedim. "Tamam Damla hızlı ol!"diyen yeşime "Tamam"diyip lavaboya doğru ilerledim. Bir kaç adımın sonunda lavaboya geldim.Lavaboya girip elimi e yüzümü yıkadım. Ellerimi kuruladıktan sonra aynaya baktım. Neden ben ? Neyim var ki benim ? diye kendi kendime mırıldanıyordum. Çalan zilin sesiyle kendime geldim. Hızlı adımlarla sınıfa çıktım. Herkes sıralarına geçmişti bile. Adımlarımı yavaşlatacak sırama oturdum Egemen gelmişti her zamanki gibi. Ecem karşı Yeşimin yanına oturmuştu bir kaç ısrar sonucunda. Bense yine bu manyağın yanında kalmıştım. Kimse onunla oturmak istemiyordu. Çantamı yavaş sıranın altına koydum ve Egemene döndüm. Telefonuyla uğraşıyordu yine. Bende Cebimdeki telefonumu çıkardım ve mesaj bölümüne girdim. Sapığım dan mesaj yoktu. Neden sen atımıyorsun? diyen iç sesime uyup "Ne yapıyorsun ?"yazdım. Sanki kırk yıllık arkadaşımmış gibi. Mesajı gönderdikten sonra telefonumu cebime koydum. Test kitabımı çıkartıp sorulara odaklandım.

"Kızım yeter iki derstir geometri çözüyorsun aralıksız öldün sandım kalk artık nefes al bi"diyen Ecemin sesiyle kafamı kaldırdım. Yeşim"Hadi kalk öldün öldün lan "dedi ve kolumdan çekiştirmeye başladı. Bende ses çıkarmadan ilerledim. Bahçede boş bir banka oturduk. Ben tam uyku moduna geçecekken "Oturabilir miyiz ?"diyen Egemenin sesiyle. Kendime geldim. Kafamı kaldırıp onu incelemeye başladım. Okulun siyah pantolonu ve beyaz gömleğini giymişti. Bu haliyle bile oldukça yakışıklı duruyordu.Ne diyorum ben?
"Oturun oturun "diyen Yeşimin sesiyle kendime geldim. Egemen , Çetin, Mert ve Ali karşımıza oturdular.Ecem gülerek Çetinleri işaretti ve "Siz hiç ayrılmaz mısınız ?"dedi. Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Bende bunu düşünmüştüm. Çetin kaşlarını çatarak "Sanane"dedi umursamaz bir tavırla . Ecem bu cevaba sinir olmuştu ve bu her halinden belli oluyordu. Karşılık olarak soğuk savaşa girmiştik yine. Ellerimi havaya kaldırıp "Savaş bitsin"dedim . Mert'te ayağa kalkıp "Bu ne abicim bitsin artık "dedi. Bu cümleler üzerine gülerek herkes konuşmaya başladı ve soğuk savaş ortamı sona erdi.

Onu çok sevdim -LİSE(GÜÇLÜ KADINLAR SERİSİ-1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin