AMCA'MIN BERDEL GELİNİ

-HALA!-

""26/05/2023""

"İçimdeki acıları sana nasıl göstere bilirim?"

Merhamet niye bu taş kalpli insanlarda yoktu? Görmüyorlarmı benim içimdeki acıları? Birde niye onlar bana acı ekliyordu?

Halam olacak kişi ve kızı sayesinde mutfakta oturmuş hiç bitmeyen göz yaşlarımı yeniliyordum.

Zarın halam ve kızı olan Şilan bana ayak üzere etmediği hakaret ya da söylemediği kötü söz kalmadı.

Mutfağa giren evin yardımcılarından biri ile oturduğum sandalyeden kalktım.

"Galin hanım? İyi misiniz?" Yanıma doğru gelen kadının gözlerindende bana açıldığını göre biliyordum.

"Iyiyim,yardım edecek bir şey yoksa ben odama çıkayım?"

"Çık gelin hanım." Başım ile onaylayıp başımı eğerek hızlan odama çıktım.

Odaya girince odayı bir telefon sesi doldurdu.

Adımlarım ile Şahin'in sabah benim için gönderdiği telefon çalıyordu.

Telefon sesi sen telefona yetişmeden kapandı.

Umursamadan ağlamaktan enkaz dönüşmüş bedenimi yatağın üzerine atım.

Tekrar çalmaya başladı telefon. Elime aldığım telefon ile arayana baktım.

Şahin arıyordu.

Açıp telefonu kulağıma koydum.

"Bu telefon niye açılmıyor-" birşey daha dileyecekken iç çektim.

"Mihrima'm noldu sana? Sen ağlıyormusum?" Şahinin endişlei sesi ile birşey diyemedim ve bir iç daha çektim.

"Biri sana bir şey mi dedi?" Birşey değıl bin şey dedi.

"Şah..şah-" iç çekmekten konuşamadım ve sustum. Telefonu Şahinin kapatmasını beklerken telefon kapanmadı.

"Mihrima'm neyin var?" Neyim yoki Şahin.

Yine cevap veremedim ve iç çekerek ağlamaya devam ettim.

"Ağlama bak ben geliyorum?" Şahin geliyordu da halası Zarine birşey diye bilirmiydi?

"Mihrima'm ağlama bak ben gelicem şimdi," dedi Şahin.

Cevap veremiyordum. İç çekişlerim buna izin vermiyordu.

"Bekle ben seni geliyorum ama şimdi kapatmam gerek." Gelsen bana zöylenen o hakaretleri geri ala bilirmisin Şahin?

Telefon kapandı. Telefonu yatağın üzerine firlatırcasına atım ve yatağa yüz üstü uzandım.

Neydi benim günahım? Beni abim için feda eden aileme ben ne yapmıştım? Bana hakafet eden halama ne yapmıştım? Bana sunulan bu hayatı ben hiç istemedim ki? Onlar elime verip gönderdiler.

Benim tek suçum böyle bir aileye sahip olmak. Başka yolu yok çünkü. Kim kendi kızını hiç umursamadan kurban ede bilirki? Hiç kimse.

"Haklıyız çünkü Evin. Doğru söyle yavuklun hangisiydi?"

Kapattığım gözlerimi hızlan açtım.

Zarin halam ve babam gil konuşmazdı. Zarin halamda abim gibi sevdiğine kendi rızası ile kaçmış ve en küçük halam olan Öznur halamda onun hatasına karşılık ters Berdele kurban gitmiş. Öznur halamı hep sevmişimdir. Onun tek şansı; eniştem olan Hamid gibi birisi karşısında olması. Eniştem bu güne kadar ne ailesine nede başka birine halamı ezdirmemiş ve  ilk günden beri yüreğinde aşk ile Öznur halamı sever.