HRİDAYEŞ

1.bölüm

Canım çok yanıyor göz kapaklarımı açık tutmaya çalışıyorum,az önce bir elmayı yere düşürdüğümden dolayı sırtıma on tane kırbaç yedim,önüme bir kurt asker geldi.

    "Bana bak küçük çocuk,eğer bir daha böyle bir hata yaparsan bu sefer kellen kopar anladın mı?"bana sorduğu soru ile cevap veremedim çok halsiz hissediyorum,zaten minyon bir vücudum var ve en ufak darbede kızarıp morarıyor,şu an sırtımın halini görmek istemiyorum.

"Anladın mı dedim küçük!" Askerin sert sesi ile irkildim,vücudumun hareket etmesiyle canım yandı.

"Anladım bir daha olmayacak." Kısık çıkan sesimle beraber ne kadar aciz olduğumu hissetttim.Asker nerdeyse bileğimden düşecek olan kelepçeleri çıkardı ve çenemi eliyle tutup kaldırdı."Eğer kralımız izin verseydi bu küçük ama etkileyici vücudunu altımda inim,inim inletirdim." Askerin sözleri ile beraber korkudan elim ayağım titredi.Çenemi bırakmasıyla amele sümüğü gibi yere yapıştım bu vesile ile canım daha çok yandı.

Beni buradan alacak kimsemde yok,annem beni doğururken hayata gözlerini yumdu, babam ise kralın güvendiği biri idi,krala haber göndereceği zaman vampirler tarafından katledildi.Babamı hatırlayınca gözlerimden birer damla yaş düştü.

Ben ağlarken askerler gitti.Ayağa zar zor kalkıp yürümeye başladım.Dışarıdan bakılınca küçük bir kız çocuğu gibi duruyorum halbuki ben on altı yaşımı yeni doldurmuş on yedime geçmiş,geç bir kızdım.Babamın bana bıraktığı küçük, kutu gibi bir kulübe vardı,orada yaşıyorum.

Taş yoldan çıktığım an insanların dikkatini de üzerimden atmış oldum.Birçok insan güzel bir vücuda ve yüze sahip olduğumu söylüyor bundan dolayı yaşı geçmiş büyük insan kadınlar beni oğullarını istiyor,lakin ben buna müsade etmiyorum.Sanırım şu hiç görmediğim kurt kralının tek iyi yönü buydu,insanların kargaşa çıkarmasından nefret eder,kargaşa çıkaran insanları da ölmeleri için yalvarttırır.

Yani en azından benim için iyi yönü bu, sonuçta bi' adamın gelip beni kolumdan zorla tutup,eşi yapmasını istemem.

Ormanda toprak yolda ilerlerken küçük kulübem göründü.kulübeye doğru ilerlerken hayvanlar etrafımı sarıp sarmaladı.Hayatta en çok kiminle anlaşırsın diye bir soru sorsalar, insanlarla değil,hayvanlarla anlaşırım derdim.

Yazar Anlatımı
Kurt kral çalışma odasında iken askerlerden biri kapısını çalıp cevap bekledi,askerin beklediği cevap gelince içeri girdi,krala bugün yaşananların analizini verecekti. "Evet Chris seni dinliyorum." Chris kralın güvendiği askerlerden biri,insanların yaşadığı bölgeleri her gün veya her hafta krala analiz eder. "Efendim bugün de diğer günler gibi her şey düzenli bi biçimde devam ediyordu, insanlar sesini çıkarmadan çalışıyor ve gelir sağlıyor, bu sayede biz kurtlar daha güçlü hâle gelip vampirlere karşı her geçen gün daha da güçleniyoruz."

Chris,kralın memnun olduğunu görünce rahat bir nefes aldı ama aniden gelen soru ile geldi şaştı. "Bugün bir kız çocuğunu kırbaçlamışsın, herkes insanların kargaşalarından nefret ettiğimi bilir öyle değil mi Chris?"

Chris terleyerek cevap verdi. "Evet efendim biliyorum,herhangi bir sorun çıkmaması için elimden geleni yapıyorum."

Kral kaşlarını derince çatarak ayağa kalktı,bu sırada oda da bulunan Chris derhal eğilerek saygısını belli etti. "Kaldır başını Chris,bana o kız çocuğunu neden kırbaçladığını söyle." Chris kafasını kaldırdı. "Efendim askerlere gönderilecek meyvelerden birini düşürdü bu sırada oradaydım, sıska bir şekilde çalışıyordu ve insanların iş yapmasını engelliyordu,bundan ötürü kırbaçlamak zorunda kaldım ayrıca bedeni küçük olduğundan ötürü elli değil on kırbaç vurdum eğer bir hata yaptıysam cezama razıyım."

Kral bu cevaptan elbet memnun kalmıştı. "Peki ya insanlarla aranızda bir mesafe olmasını istemem hakkında ne düşünüyorsun.Bu sözlerime pekte önem vermiyorsun galiba!"

Chris,kralın ne söylediğini anlayamadı. "Efendim beni mazur görün lakin konunun ne olduğunu anlayamadın." Kral kaşlarını çattıkça sert çehresi ortaya çıkayordu ve bu Chris hem terletiyor hem de korkutuyordu.

   "KÜÇÜK BİR İNSAN ÇOCUĞUNA 'EĞER KRALIMIZ İZİN VERSEYDİ BU KÜÇÜK AMA ETKİLEYİCİ VÜCUDUNU ALTIMDA İNİM,İNİM İNLETİRDİM.'DİYORSUN VE UTANMADAN KARŞIMA GEÇMİŞ,SENİ MAZUR GÖRÜP BENİ ANLAMADIĞINI SÖYLÜYORSUN." Kral Chris'i yakalarından tutup duvara itekledi kralın yanında küçük kalan Chris ise ecel terleri döküyordu.

   "Etrafında gördüğün tüm şeyler bana ait Chris,insanlar, kurtlar,hayvanlar ve gözünle görebildiğin ne varsa,kendine çeki düzen ver,bir daha asla ,asla affım olmaz anladın mı?" Chris vücudu titreyerek kafasını salladı."CEVAP VER! HADSİZ!" Chris titrek dudaklarını kıpırdatarak"anladım efendim"

   "DEFOL GÖZÜMÜN ÖNÜNDEN!"

AMARİS

KRAL HECTOR

KİTAP HAKKINDA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ? :)

Lütfen oy vermeyi unutmayın. :)