Ezgi ve Ulaş'ın eşsiz hikayesi sizlerle...Bu kitaptaki olaylar ve karakterler tamamen hayal ürünüdür.
Yıllardır abi dediğim adam karşıma geçmiş beni sevdiğini söylüyordu ama ben şaşkınlıktan ona cevap vermeye bile tenezzül edemiyordum. Ona şu an bağ...
Öncelikle bu kitaptaki karakterler tamamen hayal ürünüdür.
Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen.
Keyifli okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her sabah olduğu gibi bu sabah da yorgun aynı zamanda bitkin uyandım. Neden her sabah aynı şey oluyor , neden her sabah sanki gece biri beni dövmüş gibi uyanıyorum diye hayıflanırken aşağıdan bir ses yükseldi. "Ezgi kalk artık azıcık bana yardım et , elin iş tutsun biraz." Diye bağıran annemin sesi tüm evde yankılanırken ben çoktan kalkmış banyonun yolunu tutmuştum. Neyse ki evimiz iki katlı müstakil bir evdi de benim odamda da bir banyo vardı.
Banyoya geçip işlerimi hallettikten sonra kıyafetlerimi almak için odama geçtim. Dolabımın önüne gelip kapaklarını açtım ve ne giyeceğime karar vermeye çalıştım. Her gün her gün ne giyeceğimi seçmekte zorlanıyordum. Benimle aynı durumda olan bir çok insan tanıyordum. Ve tahmin edin cinsiyetleri ne tabii ki de kız.
En sonunda ne giyeceğime karar verdim. Bir kot pantolon ve siyah bir kazağı elime alıp tekrar banyoya geçtiğimde. Pijamalarımı çıkarıp seçtiğim kıyafetleri bir çırpıda üzerime geçirdim. Çıkardığım pijamalarımı kirli sepetine attım. Ve banyodan çıktım. Makyaj masamın önüne geçip , elime tarağımı aldım ve saçlarımı topuz yaptım. Hafif bir makyaj yapıp , çantamı hazırlamaya koyuldum. Bugün çok dersim yoktu. O yüzden sadece yanıma ihtiyacım olan eşyalarımı ve bir not defteri koydum. Pantolonumun arka cebine komodinin üzerinden aldığım telefonumu yerleştirdiğimde hazırdım. Son kez aynada kendime baktım ve odamdan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evimiz çok büyük bir ev değil ama küçük de değil ideal bir büyüklükteydi. Üst katta bir misafir odası, benim odam, abimin odası, anne ve babamın odası ve birde banyo var. Alt katta ise mutfak, oturma odası ve tuvalet var.
Aşağı mutfağa indiğimde annem kahvaltı sofrasını hazırlıyor babam ise her zaman olduğu gibi yemek masasında oturmuş gazetesini okuyordu. Ben içeriye girdiğimde gözlüğünün altından bana bakmış ve gülümsemişti aynı şekilde babama karşılık verdikten sonra yanına gidip yanaklarından öptüm. Ben babamla sohbet ederken annem çoktan söylenmeye başlamıştı bile "Sen büyüt, doğur, saçını süpürge et, yeme yedir, içme içir ama varsa yoksa baba." Babamla birbirimize bakıp güldüğümüzde annem iyice sinirlenmişti. " Siz anca gülün zaten hiç kimse Güler ne yapıyor, nasıl diye sormasın." Annem yine acıtasyon yapmaya başlamıştı anlaşılan özel günündeydi ne zaman regl olsa böyle duygusal davranıyor, kendini acındırmaya başlıyordu. Hemen ayağa kalkıp "Annem hiç olur mu öyle şey sen benim canımsın, annemsin hiç senin halini hatırını sormaz olur muyuz?" Dedim. Babam da bana destek çıkıp " Olur mu hiç güzel karıcığım benim sen benim yaşam kaynağımsın ,çocuklarımın annesisin." Dediğinde.
