Story Of My Life {2} || ft. One Direction

• T H I R T Y - F I V E

Ik loop naar Luke's kamer.
Het is zoals altijd een rommel en het ruikt naar zijn Armani cologne.
Het is net alsof hij er net was. Alsof hij nooit weg is geweest.
Hij heeft een foto van Lisa, hem en mij op zijn nachtkastje. Ik pak hem op en ga op zijn bed zitten. Terwijl ik de foto bewonder valt er iets vochtigs op. Ik doe de foto in mijn tas en loop naar mijn ouders' kamer. Ik zie dat het een beetje rommelig is en het bed niet is opgemaakt, kan het zijn dat er iemand heeft ingebroken of hebben mijn ouders uit haast niks kunnen opruimen.
"Niaaaallll."
"Wat is er? Is alles goed? Kayla geef antwoord."
"Niall, kijk dit. Er zit een kluis verscholen achter de kleren van mijn ouders."
"Is dat zo erg dan?"
"Niall kijk om je heen. Het is rommelig, het bed is niet opgemaakt en de kluis is open. Het is alsof iemand hier eerder is geweest."
"Rustig Kayla niet zo stressen, dat is alleen maar erger voor de baby's, maar ook voor jou, honey."
Ik vond het zo schattig hoe hij dacht aan de baby's en mij. Ik zie hem richting het kluisje lopen en het is alsof hij het inspecteert. Ik moet lachen om wat hij doet.
"Wat is er. Heb ik iets gedaan dat grappig is dan?"
"Nee, je leek net als een politie in een actie film."
"O ja, mevrouw Malik, komt u er dan ook maar bij, want ik zie niks vreemds en er ligt hier een envelop met uw naam erop."
Ik moest heel hard lachen, maar pas toen ik was uitgelachen dwong het tot me door wat hij gezegd had.
"Hoe bedoel je een envelop met mijn naam erop."
Ik ren naar hem toe, maar struikel over een poot van een stoel. Precies opdat moment vangt Niall mij op.
"You're my hero everytime I need someone. Darling I love you."
"I love you too babygirl."
"Maar laat die envelop maar eens zien."
Hij geeft de envelop aan, Hanna's en mijn naam staan erop.
Ik roep Hanna en ze komt met Liam naar boven.
"Kijk." Zeg ik en maak de envelop open.
Ik lees op wat er staat.
"Morgen, 1 uur. Bij het cafetje om de hoek. Achter in de hoek vinden jullie me."
Ik stop de brief in mijn zak en kijk of er nog iets bij het kluisje ligt, maar er ligt niks. Ik kijk ook boven op de kast en vind een wapen. Ik heb hem ooit bij mijn vader gezien, maar ik wist niet dat hij hem nog had. Ik stop hem in mijn tas, voordat de anderen het zien.
"We kunnen gaan." Zeg ik.
"Kayla, ga je daar morgen heen? Zeg alsjeblieft nee. Stel je voor het is een moordenaar. Het is te riskant. Kom op babe." Ratelt Niall in een stuk door.
"Ik ga wel Niall. Er is hier meer aan de hand dan ik dacht. Hanna je hoeft niet mee te komen." Zeg ik.
"Nee, ik kom met je mee. Ik laat je toch niet alleen." Zegt Hanna.
"Dan kom ik ook mee." Zegt Niall.
"Nee Niall, ik los dit wel zelf op." Zeg ik.
"Maar..." ik onderbreek hem.
"Geen gemaar. Je komt niet mee." Zeg ik.
"Dan kom ik mee." Zegt Liam.
"Liam nee. Wij regelen dit. Als ik zie dat jullie komen, maak ik jullie af. Begrepen!?" Zeg ik geïrriteerd. Eigenlijk vind ik het wel schattig dat ze ons willen beschermen, maar ik wil niet dat zij ook in de problemen komen.
Ze knikken allebei en lopen de kamer uit.
We gaan naar huis en ik ga meteen naar de kamer die Eleanor en ik delen.
Ik probeer te slapen, maar het lukt niet.
~•~
Het is 12 uur en ik zit met Hanna in de auto. We gaan eerst naar het graf van onze ouders en daarna gaan we naar het cafetje. Ik stop voor de deur en stap uit.
"Gaan we eerst naar jou ouders en Luke?" Vraagt Hanna. Ik knik en we zoeken hun graf. Na een minuut of 2 vinden we ze, behalve die van Luke.
Ik loop naar het graf van mijn ouders en ga aan de rand zitten, ik voel meteen mijn ogen waterig worden.
Ik laat mijn handen over de aarde glijden.
"Mam, waarom? Waarom heb je me verlaten? Je droomde er altijd over om mij in een bruidsjurk te zien op de mooiste dag van mijn leven. Je droomde ook altijd over een kleinkind, nu krijg je er 2... Alleen zul je ze nooit te zien krijgen." Zo ging ik bijna een halfuur door en daarna gingen we weg.
Ik reed naar het cafetje en we zagen een zwart gekleed iemand in de hoek zitten.
"Wie bent u?" Vraag ik en hij doet zijn capuchon af.
"Ik kan mijn ogen niet geloven."

9 votes + 9 comments 》 nieuw deel

Wie o wie kan het zijn?

Meisjes het laatste deel is bekend, deel 41.
Daarna begin ik aan het vervolg over een van Kayla's kinderen.