Story Of My Life {2} || ft. One Direction

• T H I R T Y - S I X

Ik reed naar het cafetje en we zagen een zwart gekleed iemand in de hoek zitten.
"Wie bent u?" Vraag ik en hij doet zijn capuchon af.
"Ik kan mijn ogen niet geloven."
"Nee, dit kan niet waar zijn, nee."
"Geloof altijd je ogen Kayla, vergeet nooit wat ik tegen je heb gezegd, zeg of ga zeggen. Ik zal jou nooit alleen laten."
"Maar Luke, hoe kan het zijn dat je nog leeft. Mij hebben ze gezegt dat mam, pap en jij dood waren."
"En hoe gaat het met jullie, vertel me alles wat jullie tot nu toe hebben gedaan en hoe het is met een broer als superster?" Vroeg hij en beetje jaloers.
"ho lukie, jij weet dat jij altijd mijn broer bent en zal blijven niks of niemand kan dat veranderen, maar je hebt het onderwerp veranderd vertel op wat gebeurt er allemaal?"
"Kayla, ik kan daar niet over praten hier, daarom ga ik jullie zo naar ergens anders brengen, maar ik wacht nog op iemand en intussen wil ik even met jullie de verloren tijd inhalen."
"Dus wat doen jullie zo wat met jullie superster broer?"
"Nou, als eerst wil ik je iets belangrijkers vertellen, maar ik durf het niet echt dus, als jij het zou willen vertellen Hanna?"
"Ja tuurlijk, maar het zou eigenlijk beter zijn als jij het vertelde, maar ja. Dus Luke wat zou je vinden je kleine zusje eerder gaat trouwen dan jouw, en dat je binnenkort een oom wordt van twee kleine engeltjes?" Vroeg Hanna.
"Nou, ik volg de band al een tijdje om zo meer informatie te kunnen krijgen over jullie, daarom weet ik dat ik een oom wordt waar ik super blij om ben en dat trouw gedoe zit maar in mijn hoofd, zou je niet kunnen wachten totdat ik getrouwd ben?" Plaagt hij mij.
"Nee, dat zou niet kunnen, want ik heb al iemand gevonden waar ik super veel van hou en ja nu moet jij nog iemand vinden toch?"
"Dat klopt."
Na een tijdje zo gepraat te hebben stond Luke ineens op en ging weg, het is een soort van wc achtig iets waar hij ingaat. Ik kijk hem na tot dat ik hem niet meer zie en richt mij op Hanna.
"Hanna, waarom praatte jij niet veel?"
"Kayla je weet best dat ik Luke nooit als een broer heb kunnen zien, omdat één ik wist dat ik een echte biologische broer heb, twee hij was jouw pleegbroer en ja hij was ook een soort van broer voor mij, maar dan meer waakzaam over jou. En ik weet niet of we het goed gaan doen als we mee gaan naar zijn boomhut."
"Tuurlijk wel Hanna, hij is nog steeds mijn broer en ik wil weten wat er aan de hand is."
Net wanneer Hanna weer iets wil zeggen komt Luke en moeten we met hem mee. We stappen in een zwarte mercedes met geblinderde ramen. Ik zit in het midden, rechts van me zit Luke en links Hanna. De reis verloopt stilletjes niemand die praat. Daar kan ik niet tegen en verbreek de stilte.
"Is het nog ver Luke?"
"Nee, nog een paar meter, en dan moet je nog een klein beetje lopen. That's it."
"Oki."
Na een paar minuten komen we aan bij een soort van grote achtertuin van een villa. En na nog een paar minuten lopen, die wel uren leek te duren, komen we aan bij de boomhut. Ik herken deze boomhut ergens van, maar ik weet niet meer van waar. We lopen naar binnen en het is eigenlijk best wel groot. Rechts heb je een tafel met twee stoelen en links heb je een raam dat naar buiten kijkt, maar dat raam is ook geblindeerd. Achterin in een hoek zie ik een roze pop en dan weet ik het weer.
"Luke, is dit niet de boomhut die pap, jij en ik hadden gebouwd acht jaar geleden."
"Ja, dat klopt. Ik heb alles weg gehaald, dus hoe wist je het en het was acht jaar geleden."
"Nou, Annabel is er nog dus, je hebt niet alles weggehaalt."
"Wie is Annabel?"
"Mijn lievelingspop van toen ik klein was. Kijk maar achter je in de hoek, je hebt ooit geprobeerd haar hoofd er af te halen wat niet lukte."
We moesten heel hard lachen, maar toen werd Luke weer serieus.
"Meisjes, ik heb jullie hier niet voor niks meegenomen. Het is niet veilig voor mij om daar buiten te gaan praten, daarom zijn jullie nu hier. Ik zal alles vanaf de begin vertellen." Hij zucht en begint zijn verhaal.

9 votes + 9 comments 》 nieuw deel

Wat vinden jullie ervan? Hadden jullie dit verwacht?