Bu aralar çok yalnız hissediyorum. Herzaman tek kalıyorum. Tek istediğim kafamı boşaltmak oluyor. Ama yapamıyorum. Herkes bir lafta araya girecek. Bir yorum yapacak. Çünkü yorum yapılmıyanın götünü sikiyorlar. Herhalde Allah sana o ağızı ve o beyni karşındakini üz yada düşüncelerini yargıla diye vermedi. Konuşun da güzelce anlaşın. Ve birbinize yardım edin ki. Öbür tarafta aynı yerde olun diye verdi. Ama insanlar bu hariç herşeyi yapıyor. Bu hayatta iyi olmak çok zor iyi olanı da sevmiyorlar. Her kötü insanında peşinde dolaşıyorlar. Kötü insanlar sizi kurtaramaz. İyi insanlarsa sen bir başarı yaptığın da sevinir. Yanlışın olduğunda yüzüne acı acı söyler. Ama doğru olanlar bunlar bide her zor zamanında yanında olmak ister. Ama kötü insanlar neyin iyi olduğunu sen iyi birşey yaptığında yada sana göre doğru olan birşey yaptığında bunu kötülemek binlerce şey düşünür. Ve bulana kadar pes etmez. Ve sen karşındaki kişi kötüyse hiçbir zaman haklı çıkamazsın. Ondan iyi insanlar sesiz çocuklardır. O okulda arka sırada oturan sesiz çocuk sınıftaki hepsinden daha çok bilgi biliyordur. Ve kötü insanlardan çok zarar görmüşlerdir. Ve bu yüzden sınıftakileri tanımaya çalışırlar. Önce sonra yakın birisini bulurlarsa arkadaş olurlar. Kötü insan varsa birgün delirip kötü insanı gizlice öldürürler. Bunu yapanlar vardır. Ama bazı sabırlı insanlarda vardır. Sonuna kadar dayanma kelimeleri vardır. Onlar şunlardır: onlar şuan hayatımdalar ama onlara birşey yaparsam. Tüm hayatıma zarar verilir ama bende bunu istemiyorum. Ondan yaptıklarına dayanıyorum. Ve bunu yaparken bile onlardan alabileceğim tüm zararları aldım. Daha fazlasına gerek yok. Diyip devam ederler. O sevmediği insanların arkadaşlarını çalmasından da çok sinir olurlar. Çünkü sadece bir tane max üç arkadaşları vardır. Ama sadece bir tanesi çok yakındır. Ve onun kötü insanlar tarafından kapılmasına çok korkar. Ve böyle şeyler hep başına gelir. Sanki yalnızlık onun kaderidir. İlk en yakın arkadaşını kaybettikten sonra ikinci defa bir yakın arkadaşı olursa onu kaybetmemek için herşeyi yapar. Ne olursa olsun bir sevgilisi oldu. Mesela onu ondan uzaklaştırır. Ve bu yüzden tekrar en yakın arkadaşını kaybedebilir. Bu yüzden yalnızlık ne yaparsa yapsın. Onun kader ortağı ve olmaya devam edecektir. Bu yüzden en yakın arkadaşları hariç insan sevmez. Ve bu öbür insanlara ergence gelir. Çünkü onların kaldırmıyacagı şeyler olunca böyle sadece boş yorum yaparlar. Sadece konuşmak için konuştukları zaman kendilerine birşeyler başarmış sanıyorlar. Ama hiç boka yaramıyorsunuz. Bunu onlara söyleyin. Çünkü böyle gerçekleri kendileri bilmeden önce sizden duyarlarsa öğrenince daha çok acı çekerler. O aptal bile biliyordu. Falan filan derler. Ama siz onlardan daha zekisiniz. Herşey kötü insanların aleyhine olacak gibi durur. Ama elinde sonunda iyiler de kazanır. Diye bir söz vardır bilirsiniz. İşte o söz böyle zamanlarda devreye girip. Sizin Allah'a olan inancınız ortaya çıkar. Tam Allah'tan kopacak böyle birşey yapıp sonsuza kadar bağlayabilir. Yada siz öyle düşünmeyip inancınız kalmayabilir. Ve bunları karşı taraf neden yaptığını bilmiyorum. Hepimiz aynı şeye inanıyoruz. Ve bu dünyanın bittiğini biliyoruz. Ama bilmiyormuş, gibiyiz. Aslında hepimiz düzgünce davransak hepimiz birbirimize yardım etsek. Güzel ve mutlu bir hayat yaşansa nolurdu ki. Dediğim gibi olsa ne piskologlara ne de piskoloji kitaplarına ne de bu acı şarkılar yada biyografi kitapları bile olmazdı. Herkes birbirine istediği hayatı yaşattığı için de paranın durumu yada olan şeylerin önemi de olmazdı. Bu ülke de olan biten önemli sadece hepimiz birbirimize düşman yerine kardeş olmaya başlasak ve hiç kimse kimseden korkmasa herşeyi anlatıp bir küçük sorunda bile toplu bir çözüm yoluyla herşey başarılabilir. Ama kimin umurunda herkes bu hayattaki parayı kazanınca öbür dünyada da iyi tarafa gidecegini zannediyor. Ve bu yapı ortadan kalkmıyacak. Her başa gelen bir parayı kendi tarafa çekiyim yeter diyor. Ya al tüm paralar senin olsun. Ama bil ki sen bu ülkeyi mutlu et diye ordasın. Ama sadece kendi yakınlarını düşünen adamı neden başka yapıyorlar. Bunu anlamıyorum. Bizim her üzüntümüz senin suçun bunu bilmeli başa gelen kişiler elinizde yapabileceginiz artık bu ülke para ile değil alım sınırı olmalı çalışmana ve yaptığın ise göre bu alma sınırı artmalı mesela paraları toplanıp dışarıdan alınacak şeyler harcansa hiç kimse ben şöyle böyle diyemez. Çünkü çalışmadan da küçük bir geçinme olacak ki böyle insanlarda şuan dışarda zorluk çeken insanlar olmasın. Onlarda bu ülkede güzel ömür geçirsin. Ama ortalama geçim kaynağı olmalı ne kadar çalışırsan. O kadar artmalı bence böyle olması herkesin yaşamak istediği gibi yaşatır. Ve daha fazla birşey isteyen çalışır. Yoksa yatarak sadece iman ederek de öbür dünya mutlu gibi gitmek istiyorsa da onu yapardı. Ama böyle birşey herzaman hayal oldu. Ve olmaya devam edecek. Çünkü Tolstoy değilim. Bu da bir savaş ve barış kitabı değil.
