Yalnız bir insan gün boyu nerde olduğuna göre değişir. Ama çoğu yalnız evde olur. Ama her yerde de yalnız kalabilirsiniz. Bu normaldir. Yalnızlık veya asosyallik bir hastalık gibi söylenir. Ama alakası yoktur. Sosyallik nasıl bir yaşama biçimiyse asosyallik ve yalnızlık da öyle bir yaşama biçimi yani demek istediğim şu yalnızlık veya asosyallik adamın ömrünü kısaltmıyor. Aslında uzatıyor. Diyebiliriz. Çünkü insanlarla uğraşmak ömür kısaltıyor. Bunu biliyorum. Ama yalnız olunca kendini öldüren tiplerde var. Buna gelecek olursak. Bu yapılması en yanlış olan şeylerden biridir. Neden ya neden ömrün bitiriyorsun ki yalnız kaldın diye mi çok saçma aslında kendini öldürmek çok saçma ama bir yere kadar ben kendisini öldürmeden önce 13 sebep olan kızın hikayesini okumuştum. Hayatı liseye geçtikten sonra bitiyordu. O yaşadığı lise boyunca tüm olaylar başında çok güzel başlamıştı. Ama sonrasında her bir manita olayından sonra olan dedikodular tüm okulda ismi ordan oraya gidiyordu. Ve bir yerden sonra kız ölme karar verdikten sonra ölü gibi yaşamaya başladıktan sonra bir kaç kasete bunları kaydetmeye başladı. Ve her olayı anlatırken olay mahalline gidiyor. Ve orda olayı anlatıyordu. Ben onun intihar etmesine biraz olsa da hak verdim. O kitap gibi bir hayatınız varsa ve kendinizden nefret ediyorsanız. Ve artık ölü gibi yaşıyorsanız. Mesela bir partide sarhoş olan bir kız ama kıza bunu zorlamayla birşeyler yaptırmaya çalışıyorlar. Ama siz bunu durdurma şansınız var. Ama siz hiç birşey yapmıyorsunuz. İşte hiç birşey yapmak gelmiyorsa içinizden siz artık ölü gibi yaşıyorsunuz. Böyle zamanlarda yalnızlar iyi gelen şeyler en mutlu oldukları anlarda naptılarsa onu yapmak veya aşık olduğu biri varsa ona yazıp onunla konuşmak çok iyi gelebilir.
