A Time Turner Tale - The Marauders ✔️ [Türkçe Çeviri] // TAMAMLANDI

Bölüm 26 | Sev

Başlama Tarihi
23.09.2023
18.40

BİLGİLENDİRME: Başlıktaki 'Sev' = Severus'un kısaltması.

*******

Lily'nin Bakış Açısı

       Donuyordum, ayak ve el parmaklarım ince bir buz tabakasıyla uyuşmuş durumdaydı ve kalbim çaresizce beni bu ölüm tuzağından kurtulma umuduyla birkaç gün daha hayatta tutmaya çalışıyordu. Üç gündür buradayım ve kimseyi görmedim. Bana bir lokma yemek, bir damla su verilmedi ve gökyüzünden bir parça bile görmedim. Hepsini özledim, James'i, Harry'i, diğerlerini... Onlardan uzak olmanın bu karanlık, kasvetli odada oturmak kadar canımı yakacağını hiç düşünmemiştim.

       Kapının açılmasıyla parlak ışık odayı doldururken, soğuk sert betona sürtündü. Gözlerimi kıstım, son üç gündür sadece karanlığı gördüğüm için acı çekiyordum. Gözlerim alışır alışmaz, kapıdaki kişiyi görmek için bakındım.

       "Severus?" dedim hayretle. Arkadaşımın beni öldürmeye cesaret edebileceğini hiç düşünmemiştim. Eskisi gibi olmadığımızı biliyordum ama onun her zaman kalbimde asla değişmeyecek bir yeri olacaktı.

       "Lily, seni buradan çıkarmamız lazım." Arkasından gelen bağırış seslerini duydum.

       Beni buldular.

       "Benden hoşlanmadığını biliyorum, ama sadece bana güven. Bir daha asla seni incitecek bir şey yapmayacağım." Gözleri yaşla doldu ve gözlerini kırpıştırmasıyla yanaklarından aşağı aktılar. Yüzüme dokunana kadar benim de ağladığımı fark etmemiştim.

       Bileğimdeki ipi çözmeye başladığında, "Seni özledim Sev, eski seni." dedim. Son düğüm çözülür çözülmez kollarımı boynuna doladım ve ona sımsıkı sarıldım.

       "Özür dilerim Lils."

       "Ben de özür dilerim Sev."

       Yüzümden nehir gibi akan gözyaşlarımı sildim, "Şimdi, haydi bu partiyi başlatalım!"

       Gülümsedi.

       "Yakın dur ve beni takip et." diye fısıldadı. Eski demir kapıdan sürünerek çıktık ve boş koridorlarda sessiz adımlarla yürüdük.

       Ölüm yiyenler yaralı, bilinçsiz ve hatta bazıları ölü olarak yerde yatıyordu. Suçluluk hissettim ama sonra orada yatan insanların birçok cana zarar verdiği ve öldürdüğü aklıma geldi. Ben, kocam ve oğlum da dahil.

       "Güzel hamleydi, James." Bu Sirius muydu?

       "Teşekkürler Patiayak!" James? Severus ve ben köşeyi döndük. Sirius ve Remus'la birlikte dağınık bir saç gördüm.

       "James?" diye haykırdım. Bana doğru döndü, yüzünde şok ve rahatlama ifadesi vardı. Gözyaşları gözlerinden taştı ve en sonunda yüzüne aktı. Silme zahmetine bile girmedi. Doğrudan bana doğru koştu ve beni kollarının arasına alıp etrafımda döndürdü, ben de bacaklarımı onun beline doladım. Başını tuttum ve saçlarının arasında ağlarken o kollarını beni neredeyse boğacak kadar sıkı etrafıma doladı. Umurumda değildi, onu tekrar gördüğüm ve aşkıma bu kadar yakın olduğum için çok mutluydum.

       Yavaşça bacaklarımı belinden ayırdım ve kollarımı boynuna doladım. Yüzümü göğsüne bastırdı ve gözyaşlarımın gömleğine akmasına izin verdi.

       "Se-seni ö-özledim." Hıçkırıklar küçük bedenimi parçaladı.

       "Şşşt, buradayım aşkım. Artık iyisin." diye fısıldadı kulağıma saçımı okşarken. Geri çekildiğinde sıcak nefesi yüzümü yaladı, iç çektim. Onun kollarında kendimi o kadar evimde, o kadar güvende hissettim ki... Onun derin, çikolata kahvesi gözlerine baktım.

       "Seni seviyorum." diye fısıldadım.

       Aman Tanrım, söyledim, gerçekten söyledim. O aynı şekilde hissetmiyorsa ne yapacağım, Sirius ve Remus yanılıyorsa ne yapacağım? Beni sadece arkadaşça seviyorsa ne yapacağım? Düşüncelerim kafamın içinde karmakarışık bir şekilde dönüp duruyordu.

       "Lily-çiçeğim," Parmağıyla çenemi yukarı kaldırdı. Yanağımı avuçlayıp başparmağıyla gözyaşlarımı sildi, ben de onun dokunuşuna yaslandım.

       "Ben de seni seviyorum." dedi ve dudakları dudaklarıma yapıştı.

*******

Kelime Sayısı: 480

Ders programımı oturtmaya çalışıyorum bir yandan da düzenli olarak kitap okumaya çalışıyorum deliliğin sınırındayım 🤡

Çeviriye sığındım ben de... Son 4 falan.