Chapter 16

79 14 47
                                    

"මොකක්? නඩුකාරයගෙ දුව උඹව බේරුවා?"

"ඒක වෙන්න බෑ.ඒ උද්දච්ච මිනිහා අපේ උන්ට ලේසියෙන් ගැලවෙන්න දෙන්නෑ."

"උඹ බොරුනෙ කියන්නෙ?"

"හැබැයි නඩුකාරයගෙ දුව නම් ඒ උදම නාකියා වගේ නෑ මචං.පට්ට කෙල්ලෙක්."

"උඹට මොකක්ද්ද ඇත්තටම ඒ කෙල්ල එක්ක තියන ඇයි හොදැයිය?"

පෙර දින සිදු වූ යම් සිදුවීමක් නිසා ජිමින්ව පොලිස් නිළදාරින්ට හසු වීමට ගියත් යෙයින් පැමිණ ඔහුට උපකාර කළ නිසා ගැටලුවක් නැතිව ජිමින් නැවත පැමිණියා.ජිමින්ගෙ මිතුරන් පවසන දේවල් අසාගෙන තනිව සිනාසෙමින් සිටි ඔහු...

"ඒකි මට කැමතියි.ඉතින් ඒකයි ඔය දේවල් කරන්නෙ."

"අනේ නිකන් ඉදාන්.උඹට මොනවා තියනවටද?අච්චර සල්ලිකාර කොල්ලො පස්සෙන් එද්දි උඹට කැමති වෙන්න තරම්?"

"ඇයි අපි කැතද?"

"සිරාවටම බන්.මටත් හිතෙනවා ඔය කෙල්ල මුගෙ වටේ කැරකෙන්නෙ මොකක් හරි අදහසක් තියන් තමයි."

"මහ එකාට අහු වුනොත් නම් අපේ එකා බේරෙනවා බොරු හැබැයි."

ජිමින්ගෙ මිතුරන් එලෙස පැවසුවත් හැමදේටම සිනාවක් සංග්‍රහ කරන ජිමින් නම්...

"ඒකි මගෙ හොද යාලුවෙක් විතරයි බන්.උඹලා ඕක අමතක කරපන්."

"අර ග්‍රවුන්ඩ් එකේදි උඹ ගහපු කොල්ලා?ඌ උඹට පාට් දාන්න ආවද?"

"ඌව අතෑරපන්."

"ඇයි උඹට කියන්න බැරිද?අපි ඌට..."

"මට ඌ එක්ක තියන කේස් එක උඹලට අදාළ එකක් නෙමෙයි.ඒක මං බලාගන්නම්."

"හාකෝ...කරගනින්."

පසු දින ඔවුන් පාසැල් පැමිණි අතර වෙනදා මෙන්ම ටේහ්‍යුන් සිටියෙ ජන්කුක් සමගයි.ජිමින් ඒ මොහොතෙ පන්ති කාමරය තුළ සිටියෙ නැහැ.

"මං කියන්නෙ ඔයා එයාට අවස්ථාවක් දීලා බලන්න.මට මතකයි ඉස්සර ඔය දෙන්නා තරම් එකට ඇලිලා හිටපු වෙන යාලුවො හිටියෙ නැති තරම්.අනිත් අය විහිලු කරත් ගණන් ගත්තෙ නෑනේ ඔයාලා?"

"ඒ ඉස්සර ජන්කුක්.දැන් හැමදේම වෙනස් වෙලා.අපි පවා.බලන්න එයා ඉන්න විදිහ දිහා වත්."

Who Are We Anymore | [VM] (On Hold)Where stories live. Discover now