Who Are We Anymore | [VM] (On Hold)

chapter 17

පන්තිය ඉවර වෙනකන්ම හැමදේම හොදින් තිබ්බා.

හොදින් කියන්නෙ ඇත්තටම එහා පන්තියෙ අයගෙ පැමිණීම නිසා ටේහ්‍යුන්ගෙ පන්තියෙ අයට නම් ලොකු නිදහසක් ලැබුනා.සරලවම කිව්වොත් පිටිපස්සට ගිය සේරම ලොකු ආතල් එකක් ගත්ත එක තමයි වුනේ.

එහා පන්තියෙ අයව නුරුස්සන හන්ජේ වුනත් ගුරුවරයව ගණන් නොගෙනම ඔහුගෙ පිරිස සමගින් හිතේ හැටියට හිටපු එක තමයි කළේ.එතකොට ජන්කුක්ට වුනත් නායකයා කියලා මේවා ගැන ලොකුවට ගාණක් වුනේ නෑ.අලුතින් ආව ඉන්සු වුනත් හැමෝම එක්ක මේ පොඩි වෙලාවට එකතු වෙලා හිටියා.

හොදම දේ තමයි මේ වෙලාව පුරාවටම වගේ ජිමින් හිටියෙ ටේහ්‍යුන්ගෙ ළඟට වෙලා සැරින් සැරේ ටේහ්‍යුන්ගෙ ඇගට හේත්තු වෙලා හොදට කරටත් අත දාගෙන.ඒත් එයා ටේහ්‍යුන් එක්ක කතා කරන්න නම් උනන්දු වුනේ නෑ. ඒත් ජිමින් එහෙම හරි ඉන්නකොට හිත යටින් ටේහ්‍යුන් පිළිගන්න අකමැති වුනත් අමුතුම සතුටක් දැනුනා.

"අපෝ ඇති යාන්තන් ඉවරයි. අඩෝ වරෙල්ලා ඉක්මනට යන්."

"පොඩ්ඩක් හිටහන්කො පුදුම තදියමක්නෙ උඹලට තියෙන්නෙ."

"ඒ...ඉන්සුවා...උඹත් එනවද?"

"බෑ බං.මං ගෙදර යන්න ඕන. වෙන දවසක යමන්."

පිටිපස්සෙ හිටපු ජිමින්ගෙ යාලුවො අලුතින් ආව ඉන්සුවත් එක්කන්ම කොහේ හරි යමුද ඇහුවම තවම ආපු අලුත නිසා ඉන්සුට එයාලා එක්ක වෙන දවසක යන්න ඕන කියලා හිතුන හන්දා ඒක ප්‍රතික්ෂේප කළා.

"ඌ තාම අලුත් එකානෙ.වෙන දවසක වරෙන් ඉන්සු. එහෙනම් අපි ගියා."

එහෙම කිව්ව ජිමින් අනිත් අයත් එක්ක එතනින් ගියේ ටේහ්‍යුන් දිහා වත් නොබල එයා යනවා කියලා වත් නොකියයි.

"හේයී ටේ...ඔයාව අද ගන්න අංකල් එනවද?"

"ම්ම්...නෑ.මං අද තනියෙන් යන්නෙ. අපි යමුද ජන්කුක්?"

"සමාවෙන්න ටේ.මං දැන් ගෙදර නෙමෙයි යන්නෙ.ඩෑඩ් මට එයාගෙ ඔෆිස් එකට එන්න කිව්වා."

"අහ්...කමක්නෑ මං තනියෙන් යන්නම්."

එහෙම කියලා ටේහ්‍යුන් පන්තියෙන් එළියට එද්දි ඒ පස්සෙන්ම ආව ඉන්සු...