Arkadaş(alker)

İmkansızımın belkisi

Keremi eve atmayı planlıyor olabilirdim ama bunu ben ve mertten başkası bilmiyordu yani mertte ben pişkin pişkin sırıtırken anlamış olanları sormuştu keremden olumlu bir yanıt alıp almadığımı merak etmişti "ona göre mihaya yanlicam" demişti ve bu ikimizinde dahada keyiflenmesene neden olmuştu.

Olanları anlattım kereme olan acınası aşk itirafımı sonrasında ellerimi bırakıp bana sıkı sıkı sarılışını göz yaşlarınımı tutmaya çalışmamı ve keremi öpmek için yaklaştığımda barış alperin keremi aramasını detaylıca anlattım

Her detayda ayrı keyifleniyordur köpek ama komik olaydı arayan barışa çok sövdüm olaydan sonra

Heee şimdi mi şimdi keremi bekliyorum şuan rakip takımın hemen beni bulup sikebileceği kadar açık bir şekilde arabama yaslanmış sevgilimi bekliyorum

Yani sevgilim mi böyle demelimiyim bilmiyorum ama neden demeyeyim benimdi işte onundum keremindin ben ya keremindim yada bir hiç...

Kerem koşarak bana geldiğinde kollarımı açtım hızlıca kucağıma atladı sıkı sıkı sarıldık boynuna küçük öpücükler bıraktığımda barış alperin sesini duydum

"HÖST YEDİN ÇOCUĞU"

Kafamı kaldırdığım da tek olmadığını yanında icardi mertens abdülkerim ve diğerlerini gördüğümde üç buçuk atmaya başlamıştım

Götümden soğuk soğuk terliyorum şuan sikicekler beni yol kenarına atacaklar keremimden ayıracaklar beni aneeeeeyyyy

"Tebrik ederim kardeşim hayırlı olsun" bunu diyen mertense şokla döndüm ne yani yok muydu dayak

"Mavi ekran verdi çocuk kıyamam" dedi apo

"Kardeşim benim be sonunda oldunuz ya şükür olsun" diyip kollarını açan barış alperle yüzümde büyük bir gülümseme oluştu ona sarıldım diğerlerine teşekkürlerimi dile getirdim mutluluğum yüzümden belliydi aslında biraz ayak üstü sohbetten sonra keremimi alıp eve geçmeye karar verdik

Keremin beni öpmesiyle dahada keyiflenmişim şuan evin kapısının önündeydik ve ikimizde sırıtıyorduk eh benim aklımdakiler belliydi sonuçta

Kerem benden önce ayakkabılarını çıkarmış evin içine atmıştı kendini her zaman yaptığını yaptı ve salona geçip kendini koltuğa fırlattı bunu yaptığı sırada bende peşinden ilerledim masaya telefonumu koydum mutfağa geçtim ve atıştırmalık bir şeyler hazırladım

"Altay sana bişi demem lazım" dedi yanına oturduğumda ciddiyetle kereme döndüm gülümsemek istedim ama yapamadım üzgün görünüyordu "noldu bi şey mi var sen iyisin dimi" diye art arda sıraladım sorularımı bunun üzerine güldü "hayır aptal bişi olduğu yok" diyip kucağıma oturdu sıkıca sardı beni minik bir şeydi zaten kollarımı ona doladığımda kayboluyordu bu durum beni tekrar gülümsetti

"Altay imkansızların bellisi olmaz değil mi" dedi kafasını boynumdan kaldırmadan "olmaz hayatım imkansızların bellisi olmaz" dedim ama neden sormuştu ki bunu bana boynumda hissettiğim ıslaklık ile dondum

Ağlıyordu...

Çenesinden tutup keremi bana bakmaya zorladım en sonunda kafasını kaldırdı ve gözlerime baktı "Altay...(burun çekme hıııığk) imkansızların belkisi olmaz ama sen benim imkansızlarımın belkisisin"