ELMAS

💎12.BÖLÜM💎

Elmas hala Yunus'un kucağındaydı. Hızla odasına girip onu sedyeye yatırdı. Ağzına bir oksijen maskesi taktı.

Alkolü fazla kaçırırsa alerjik reaksiyon gösteriyordu ve oldukça fazla çikolata yemişti. Tabii ki bir çikolatanın içindeki alkol miktarını bilmiyorduk Ama önlem almamız gerekiyordu.

Kısa bir süre sonra diğerleri de yanımıza geldi. Hande sanki hiç bir şey yapmamış gibi eliyle tırnağını düzeltiyor ardından kolunu uzatıp uzaktan tırnaklarına bakıp düzeltmeye devam ediyordu.

Hızla onu doğru ilerledim. "Sen bilmiyor musun bu kızım alerjisi olduğunu! Bilmesen bile içinde alkol olduğunu bize söylemen gerekirdi!" Diye bağırmaya başlamıştım.

Bağırmamdan hiç etkilenmemiş hatta onu işinden alıkoyduğum için sinirli bir edayla bana döndü. "Söyleme gereği duymadım?! Oldu mu?!" Dedi.

Ben tam üstüne doğru harekete geçmiştim ki arkadan gelen "uyandı!" Sözü adımlarımın yönünü değiştirdi.

Elmas Demirel...

Görüşüm yavaş yavaş yerine geri gelirken gözlerim kapanırken ki gibi ne yalnızdım ne de odamdaydım.

Neredeydim ben? Etrafımdaki kişiler kimdi ve bana ne olmuştu? Ağzımdaki oksijen maskesi pek hayra alamet değildi.

İlk başta Bağırma sesleri duydum. Ardından Yunus'tan geldiğini düşündüğüm bir "Uyandı!" Çağrısı.

Yunus'un bağırmasından sonra herkes etrafıma toplanmıştı Ama bana ne olduğunu hala anlayamamıştım.

"Ne oldu lan?" Diye sordum etrafımda bana merakla bakan gözlere. Sorunun cevabını biliyorlardı Ama yapacaklarımdan korkuyor gibiydiler.

Onların yüz ifadesine karşın, yerimde dikleştim ve otur pozisyona geldim. "Dökülün!" Dedim ve konuşmalarını beklemeye başladım.

"Eee... şey... Elmas..." diye söze başladı Burak. Devamını getiren kişi ise Uğur oldu. "Sen çikolata yedin ya bu gün..." dedi

Zehir koymuş dimi o çiyan!

İhtimaller dahilinde.

Uğur'un sözünü ise yüksek bir sinirle tamamlayan kişi Poyrazdı. "Çikolatanın içinde alkol varmış!" Dedi ve bakışlarım saniyesinde Hande'yi buldu.

Uyuduğum için daha doğrusu, uyurken bayıldığım için diğer alerjik reaksiyonları göstermesem bile, nefessizlikten ölebilirimdim! Ve benim gibi bir afete hiç yakışmayacak bir ölüm şekli olurdu.

Nasıl ölmek isterdin?

Kesinlikle uykumda. Düşünsene gece uyuyorsun. Sabah uyanmışsın. Ölmüşsün. Mis gibi.

Kafamı sağa ve sola yatırarak çıtlattım. Ardından Hande'nin yanına yavaş yavaş ilerledim. Yeterli yakınlığa geldiğimde ise üstüne atladım!

Bu sefer kimse onu elimden alamazdı!

Yürü be koçum! Kim tutar seni!

💎✨💎

Tabii ki de istediğim kadar olmasa da biraz yolmayı başardım. Hande'yi
Elimden kurtarmak için çabalayan kişiler de bu olaydan biraz nasibini almış olabilir Ama en sonunda Batu'nun beni çekmesi ile kavga son buldu.

Aslında tam olarakta bir kavga değildi. Ben Handeciğimi azıcık yoldum. O da azıcık çığlık attı.

Azıcık?

Tamam azıcıktan birazcık fazla olabilir.

Birazcık fazla?

Ya tamam be! Saçları ellerim de kalıp onu kellik tehlikesine sokmuş olabilirim Ama Burak çikolatanın içinde ne olduğunu sormuş olmasaydı şuan ölmüştüm!