Chapter 2 - Invitation

9 2 0
                                    

SCARLETT P.O.V

Busy ako sa Café ngayon at nagbe bake ng cookies at cake, syempre hindi lang dapat kape ang laging nasa coffee shop dapat may pagkain or dessert din. My father was the one who helped me built this Café, alam na alam niya na gustong gusto ko magkaroon ng sariling Café. Honestly, hindi madali bilang isang owner ang magtayo ng ganitong klasing business since marami kang kailangan gawin at asikasuhin kagaya na lang kung saan ka mag hahanap ng coffee suppliers.

And yeah, about my dad. He's a well known guys on our city, wala siyang kinakatakutan kahit kamatayan man iyan. He's willing to serve people and fight for our country, he is also the best dad ever. Kung buhay lang si Mommy ngayon paniguradong may kapatid na 'ko.

About my mom, I was fifteen years old when she died. Hindi ko nasaksihan ang pagkamatay niya dahil kakauwi ko lang no'n galing school. My mom is a Doctor, people like her because of her kindness towards others. Ni walang nakakaalam sa amin kung bakit nila walang awang pinatay ang mommy ko. When we heard the news that she was assassinated, doon ako nagalit. Walang nagawa ang batas laban sa amin ng pamilya ko dahil makapangyarihan at mayaman ang kalaban namin. Pero bakit ganon? Kapag mahirap ka, kawawa ka. Kapag mayaman ka, hayahay ka.

I worked as a spy since alam kong malapit lang sa amin nakatira ang gagong 'yon, ayaw na ayaw ni Daddy na ibinabalik ko ang mga pangyayari noong namatay si Mommy. Halata pa naman ngayon na nasasaktan pa rin siya, kahit na ako rin ay nasasaktan din. He's widowed at wala nang balak palitan si Mommy.

Soon enough magre-retired na siya sa serbisyo, and I'm very very very proud of him.

“Ma'am may naghahanap po sa inyo” tawag sa 'kin ng isa kong empleyado.

“Sino?”

“Ace raw ho ang pangalan, yung gwapong customer nung nakaraan” sagot nito.

Napakunot noo ako. Aba ang gago hindi talaga ako titigilan.

“Sige teka lang kamo” sambit ko saka tinanggal ang apron na suot ko.

Lumabas ako ng baking area at lumapit sa kinaroroonan niya.

“Anong maitutulong ko?” tanong ko sa kaniya.

Ngumiti lang siya sa 'kin at tinuro ang isang bakanteng upuan. “Have a sit”

Napabuntong hininga ako at umupo sa harap nito. Pinag-cross ko ang dalawang hita patu narin ang braso at tumingin sa kaniya.

“You must be tired, gusto mo orderan kita ng kape?” offer nito.

Umiling ako. “No thanks, may schedule ang coffee time ko” sagot ko.

Namangha ito. “Wow sa lahat ng kilala ko ikaw lang ang may schedule na iniinom”

“It's for my health so kung wala ka namang balak na pag usapan you may take your leave” masungit na sambit ko rito.

Napabuntong hininga siya at saka mahinang natawa. “Well, it's interesting to talk with you, I'm sorry. But can we talk for a bit?”

Napabuntong hininga na naman ako saka tumayo. “Look, I'm a busy person and I'm very busy now. Maraming orders ang dumadating ang i have to do it para hindi ako mag cram, so thank you for your time you may leave. Alis” pagtataboy ko rito.

Natawa ito saka tumayo at lumapit sa 'kin. “I'll be back, just wait for me” bulong nito sa tenga ko kaya itinulak ko ito agad.

Ngumiti siya sa 'kin bago umalis at kumaway, hindi ko na lang ito pinansin at pumasok muli sa baking room para gawin ang order ng mga clients.



ACE P.O.V

It was very interesting to talk to someone like her, she gets irritated so easily and a bit moody. Natatawa na lang ako habang inaalala ang pag-uusap namin kanina, i love hearing her voice.

Darker Than The Darkest Shade Of Black - Mavros Trilogy 1 (On Hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon