Kayıp Abinin Gizemi/MİNSUNG

~5~

Bu bölümde şiddet var lütfen rahatsız olacaklar bölümü atlasın diğer bölümü yayınladığımda okusun.Neyse aşklarım sınava çalışmam gerekti ama uyuya kalmışım neyse umarım düşük almam.O zaman başlayalımm

Jisung'dan

Yaklaşık 2.5 gündür hastanede taburcu olmayı bekliyordum.Erken müdahele yapıldığı için yara pek açılmamıştı ancak yine de dikkatli olmam lazımdı ve taburcu olduktan sonra 1 hafta büroya gitmeyecektim.Neyse bugün taburcu olacağımı söylemişti doktor ve sonunda eve geçebileceğim için çok mutluydum.

Ben bunları düşünürken içeri Yeji girdi"Başkomiserim babanız sizinle görüşmek istiyo-" "Ne için işi düşmüş yine?" "Onu bende bilmiyorum başkomiserim" "İyi tamam gelsin" "Cidden mi başkomiserim!Ayh kaç gündür kafam şişmişti adamın gelmekte kararlı olan ısrarlarından şükür kabul ettiniz hemen çağırıyorum" Kız sevinçle dışarı çıktı,o mutluydu ama ben çocukluğumu mahveden adamla hiç konuşmak istemesem bile konuşmak zorundaydım.

"Jisung oğlum iyi misin!" Babam içeri girdi ve hemen yanıma geldi ve bana sarıldı.Yüzümü buruşturarak ondan ayrıldım,elinde kırmızı güller vardı"Ne için geldin?" "Ne demek ne için geldim oğlum kaç gündür kabul etmedin beni sonunda kabul ettin işte geçmiş olsuna geldim.Nasılsın iyi misin oğlum geçmiş olsun" "İyi falan değilim Peter bey siz nasılsınız maşAllah iyisiniz bakıyorum da" "Niye iyi değilsin oğlum bir şey mi oldu kim üzdü seni" "Yav sadece çiçeği bırak geçmiş olsun de git be adam!" "Jisung ben senin babanım benimle düzgün konuş.Yaralanmışsın ayağına kadar geldim geçmiş olsun diyorum sen ne diyorsun!" "Ya hadi ya onu küçükken beni her gün döverken düşünecektin,her gün senin yüzünden gece hıçkıra hıçkıra ağladım ya daha 6 yaşındaki bir çocuğu o gün mezarda dövdün ya!Sen- sen cidden çok kötü bir şerefsizsin orospu çocuğu seni pi-"

Yüzüme yediğim sert tokatla bütün laflarımı ağzıma tıkmıştı"Senin gibi bir evladım olmasaydı keşke aynı abin gibisin hayırsızın tekisin seni ziyarete gelen günü sikeyim ben hayvan seni!" Bunu der demez dalgınlığımdan faydalanıp bir kez daha tokat attı yüzüme.Öyle bir şiddetle atmıştı ki dışarıda konuşan insanların sesi tokadı atmadan önce aşırı fazla gelirken şimdi bir anda tüm hastane susmuştu "Allah kahretsin seni!" Elindeki çiçeği yüzüme vurarak ayağa kalktı.Kapıyı sertçe açıp sertçe çarptı.

Yaklaşık 30 saniye sonra Changbin içeri girdi.Nutku tutulmuş gibiydi ve arkasında da ekibim vardı "Jisung..." Changbin bunu dediği an sanki boğazım düğümlendi konuşamadım.Tam o an gözümden bir damla yaş düştü elime.Ben ağlamaya başlayınca Changbin yanıma geldi bana sarıldı."Şşh tamam ağlama abicim ağlama"

Ağlamam yavaş yavaş durduğunda başımı omzundan çektim."Changbin bu kan ne?Omzun mu kanadı?" Bunu dediğim an yanağımdan boynuma süzülen kanı fark ettim "A-ah benim yanağımmış sorun yok.Şurdan peçete uzatır mısın?" Peçeteyi uzattı ve aldım bende hemen.Kanayan yeri sildim ve arkama yaslandım

"Orospu çocuğu adam bir de baba olacak Hah!" Felix bunu sinirle söylediğinde tüm ekibim sırayla iyi olup olmadığımı sordu.Daha sonra Jeongin ne yaşandı aranızda diye sordu "Yeji geldi sordu işte içeri alayım mı diye bende al dedim neyse işte geldi sarıldı falan klasik nasılsın diye sordu.Bende kötüyüm siz nasılsınız Peter bey dedim o da niye dedi bende senin sayende dedim o an sinirlendi tokat attı...Sonra bir iki dakika sonra biraz sövdükten sonra dalgınlığımdan faydalanıp bir kez daha tokat attı.Sonra işte şu yerdeki çiçekleri yüzüme vurup çıktı gitti"

"Dedim ya piçin teki adam" "İyi ama başkomiserim siz neden senin sayende dediniz?Changbin?Bizim bilmediğimiz bir şey mi var?" Soru Jisoo'dan geldi.Changbin çocukluktan beri arkadaşım olduğu için her şeyi biliyordu ancak ekibime henüz anlatmamıştım ama artık anlatma vaktiydi

"Şimdi babamdan bu kadar nefret etme sebebim beni küçükken her gün dövmesiydi.Dövme nedeni ise annem beni doğururken vefat etmiş babam denen o piçte bunun benim sorunum olduğunu söyleyip her gün dövdü beni.Bir tane de abim vardı ama ben çok küçükken evden gitmişti bu yüzden yüzünü hatırlamıyorum.Babam da aynı şekilde.Ama abimin yüzünde hatırladığım tek bir şey var çok güzel gamzeleri vardı" Kendi kendime güldüğüm sırada Chan hyung konuştu"Benim de küçükken bir erkek kardeşim vardı ve o beni çok severdi.Aslında seni dinleyince Jisung hayat hikayelerimizin tıpa tıp aynı olduğunu fark ettim sanırım bu yüzden kendimi sana bu kadar yakın hissediyorum"

Beraber güldüğümüz sırada içeri hemşire girdi"Jisung bey taburcu oluyorsunuz toparlanın ve doktorunuzla görüşüp ilaçlarınızı alın arkadaşlar sizde dışarı çıkın yanında bir kişi kalsın yardım etsin" "Tamam hemşire hanım hallederiz iyi günler" Baş sallayıp dışarı çıktı hemşire."Kim yardım edecek bana?"

Bunu sorduğum an ekibim aynı anda ellerini kaldırdı ama kaldırmayan tek kişi Yeji'ydi."Hmm Yeji" "Ha ne?" "Yeji yardım eder misin?" "İsterseniz e-ederim başkomiserim" "Tamam o hâlde siz çıkın Yeji'yi seçtim.Hyunjin sakın drama quennlik yapma git dışarıda yap" Bunu dedikten sonra herkes sırayla dışarı çıktı içeride Yeji ve ben kalınca Yeji'ye seslendim

"Yeji üzerimi değişeceğim de şu ilerideki çantada uzatır mısın?" "Üzerinizi mi?E o zaman beni niye seçtiniz başkomiserim Changbin komserimi seçseydiniz ya şimdi bizimkiler yanlış anlarlar" "Bir bok olmaz sen zaten sadece tişörtümü çıkaracaksın gerisini ben hallederim"
Başını sallayıp ilerideki çantadan siyah tişört ve siyah bir eşofman çıkardı kız "Buyrun başkomiserim siz pantalonunuzu değişin üzerinizi değişirken ben size yardımcı olurum" Onayladıktan sonra arkasına döndü ve oturdu kız.Bende hemen pantalonumu çıkardım ve eşofmanı üzerime geçirdim.Sırada tişört vardı ancak bunu tek başıma yapmam uzun sürerdi

"Yeji gel yardım et çıkarmama" Kız bana döndü ve tişörtümü çıkarmama yardım etti.Tamamen çıkardıktan sonra hemen tişörtü aldı ve üzerime geçirdi.Giydirirken karın kaslarıma(benim egoluk seviyesi)bakmamaya çalıştı ancak son anda gözleri kaymıştı.

Neyse Yeji eşyalarımı kapının önünde bekleyen ekibime verdi ve koluma girip yürümeme yardım etti.Doktorun yanına gittik,ilaçlarımı aldım ve taburcu oldum.Asansöre binip arabamın olduğu yere geldim."Yeji sen git ben zaten 1 hafta yokum burdan eve geçerim" "Tamam başkomiserim kendinize dikkat edin" "Ederim!" Kız asansöre bindi ve çıktı ahh cidden karnım ağrıyordu ama araba sürmem lazımdı.Arabamın kapısını açıp içeri girdim anahtarı takıp çalıştırdım ve evimin yolunu tuttum...

Jisung Minho olayı ne oldu diye sorarsanız Jisung o olayı unuttu yani rüya olarak hatırlıyor
Neyse öptüm muck<33