Çok acı verici... İnsanın kendine güvenememesi.
Etrafındaki herkes onun güvenini kırarken nasıl başarabilir? Nasıl kendine güvenebilir?Yarın...yarın bir gün daha yaklaşıyorum o lanet sınava.
Başarısız olacağımı bile bile o nefret ettiğin okula gidip,hiç bilmediğim bir sınıfa girip,hiç bilmediğim bir sıraya oturacağım... ve bunu etrafımda hiç tanımadığım insanlar varken yapıcam...O sıraya eşyalarım ve küçücük kalan umutlarıma oturacağım...
Eşyalarımı ve umutsuzluklarımı yanıma alırken küçücük umutlarımı ve gururumu hiç bilmediğim bir sırada bırakacağım.Ağlayacığım. Buna çok eminim.
Ben o sınavdan çıkarken ağlayacağım.
Tanıdığım bazı insanlar bana güvenirken onların güvenini boşa çıkarttığım için...
Aynı sınıfta bulunduğum o insanlar başarılı olurken ben başarısız olduğum için ağlayacağım...Ve ben ağlarkende yanımda kimse
Olmayacak...Belki de o gün gözyaşlarım hiç durayacak.
Hıçkırıklarım hiç susmayacak.
O gün birin en mutlu günüyken benim en iğrenç günüm olacak.Çok yoruldum.
Ailemin,benim nasıl çırpındığımı görmemesinden.
Bazılarının görüpte görmemiş gibi yapmasından.
Ve herkesin üstüme gelip elimde kalan son umudumu ve inancımı kırmasından çok yoruldum.Ama en çok beni ne yordu biliyor musunuz?
Beni en çok ben yordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben ve benim gereksiz hayatım
DiversosOkumana gerek yok sadece içimi dökmek için yazıyorum