Ben ve benim gereksiz hayatım

01:14

ailem için korkuyorum.
kendim için korkuyorum.
ama en çok abim için korkuyorum.
internet yüzünden geçirdiği sinir krizleri,annemle ve babamla olan tartışmaları,kendine internet yüzünden zarar vermesi çok canımı yakıyor.
ailemden birisine bir şey olmasını istemiyorum.
kavgalarından dolayı hep en çok ben ağlarım,ben kendimi yıpratırım.
şu an abimin odasında yatağıma yatmış sesimi çıkartmadan ağlıyorum.
kalbim çok ağrıyor.

ben psikolog olmak istiyordum.
artık ne olacağım hakkında en ufak bir fikrim bile yok.
daha kendisinin psikolojisini düzeltemeyen birisi karşısına kendisi gibi birisi geçtiğinde ona yardım edebilecek mi?
hiç sanmam.

kalbim çok ağrıyor.
çok korkuyorum.
içimdeki korku dinmiyor.
abime,annemle babama bir şey olmasını istemiyorum.
olmasından çok korkuyorum.
hepsini çok seviyorum.
hepsi kendimden çok sevdiğim insanlar.
abim yanımda sinir krizi geçirdi hiçbir şey yapamadım.
annem babamı tutup sorunları engellemeye çalıştı hiçbir şey yapamadım.
gidip onlarla konuşmak,abime sarılmak o kadar istedim ki.
yapamadım...
abime hayatım boyunca ne zaman sarıldığımı bile bilmiyorum.
ne zaman onunla gerçekten abi kardeş gibi vakit geçirdiğimi,beraber mutlu olup beraber üzüldüğümüzü hatırlamıyorum.
çünkü biz abimle böyle şeyler yaşamadık.
kötü bir ilişkimiz yok.
ama iyide değil.

hayatım boyunca ailemin mutlu bir aile olmasını istedim.
ama hiç olmadık.
bir araya her geldiğimizde illaki bir tartışma çıkıyor.

kalbim çok ağrıyor.
gerçekten iyi değilim.