Lisede çok çalışkan bir öğrenci olan Hwang Hyunjin, en yakın arkadaşı Lee Felix ile hayallerini süsleyen Yonsei Üniversitesi'ni kazanmayı başarır. Üniversiteyi bitirip iyi bir mühendis olmayı tek ideali haline getiren Hyunjin, aynı anda hem üniversi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|Hyunjin'den| Aldığım aramayla hayatımın en büyük wtf momentiydi. Ayrıca kalbim de kırıktı. Öğrencilerimle ilgileneceğim deyip üçü beraber eğlenmişler. Yine de küçük öküzü almak için trip de atsam yanlarına gitmek zorundaydım. Konum bizim evin 2 sokak arkasını gösteriyordu, bu yüzden yürüdüm. Bir kaldırımda oturmuş olan iki kızı ve bir öküzü gördükten sonra doğru yere geldiğimi anladım.
"Beklediğiniz için teşekkürler." deyip Felix'in koluna girdim. Gerçek bir öküzdü bu yüzden taşımakta zorlanıyordum.
"Teşekkürler Hyunjin."
"Felix ev arkadaşım, asıl ben teşekkür ederim. Bir şeyler içmek ister misiniz?"
Çok güzel trip attın, aynen.
"Hayır, teşekkürler. Sabah erken kalkmalıyım, ve sadece 3 otobüs kaldı. İşimi şansa bırakmamalıyım." dedi Yeji.
Bu Yeji denen kız neden buz gibi bilmiyorum ama beni deli gibi sinir ediyor. Ryujin bana böyle yapsa umurumda olmaz ama Yeji yapınca çok dokunuyor. Neden bilmiyorum.
"Hyunjiniiiieieieeeeeeeeeğğğ. Sen misin, yoksa sosyopat kayıp ikizin mi?"
"Kusura bakmayın, madem bir şeyler içmek istemiyorsunuz biz gidelim. Görüşürüz!"
Felix'i yürütmeye çalışarak ilerledim.
"BEN DAHA TEKLİFİNE YANIT VERMEMİŞTİM HYUNJİN. HEY!"
Kafama sıçayım... Yeji'yi kendime benzettiğim için fazla önemsiyorum sanırım. İçgüdüsel bir tepki işte.
***
Benim dersim sabah 9.30'da başlıyordu. Felix'in ders saatini öğrenmek için programa baktım. 8.30 yazıyordu. Ardından saate baktım. 8.00 yazıyordu.
Felix'in hayatının her anını sallana sallana yaşayan biri olduğunu biliyordum. O derse asla yetişemeyeceğini de biliyordum bu yüzden odasına koşup onu yere attım. Sonra dolabından birkaç kitabı ve kalemi çantasına koydum. Anahtarını, cüzdanını ve şarj aletini de çantanın öz gözüne sıkıştırdım. O ise her şeyden habersiz yerde yuvarlanıyordu.
"Felix. Uyan artık."
"Neden?"
"Dersinin başlamasına 25 dakika var."
"NE? JIN, NASIL YETİŞECEĞİM BEN?"
"Sen sadece üstünü değiştir, hazırlıyorum her şeyi."
