Chapter 9

1.1K 13 0
                                    

6.4
(IIMAGINE NYU NLNG PO NA YUNG GAB IS PAB (SHORT FOR PABLO)AT JHERO/JERO IS JAKE;HIRAP KASI IEDIT GUYS!! SORRY!😥I HOPE YOU UNDERSTAND!! ENJOY READING)AT MR.SANCHEZ IS MR.NASE/NASE NMN)TY)

Gusto kong mapaluha sa nakita ko sa table..Isang breakfast na halos mapuno ang table ng pagakin.. may nakita akong note at agad binasa ito..

“Hindi ko alam kung anong favorite breakfast mo kaya lahat ng pwedeng ihain sa bfast niluto ko na. alam kong papasok ka pa rin kahit na hindi pa pwede.. matigas ulo mo eh.. that’s why i love you so much.. Susunduin kita mamaya.. I love you again”

-GAB

Napangiti ako pagbasa ko nun.. Grabe ano pa bang pwede kong mahiling sa bf ko diba..
Minsan nga natatakot na ko.. Kasi diba sabi nila lahat ng bagay may kapalit.
Pero ayoko na munang isipin sa ngayon yun dahil malelate na ako..
Pero syempre kumain pa rin ako.. i will not miss it to the world..
Breakfast made by my love.. PERFECT way to start my day..
Pagdating ko ng office hinarap ko na ang dapat ayusin.. Finalization of my draft.. kunting revision..  editing.. FINISH..
Nagpunta na ako sa boss ko to show the final draft and i think  he likes it.. di lang siguro siya showy..

“Ok miss Santos.. i think this is enough.. prepare for the presentation tomorrow..” ha??kung  Sa tagalog  pa pwede na?? bigwasan kaya kita dyan.. hinimatay na ako lahat-lahat tapos yan lang ang sasabihin mo.. pero syempre sa utak ko lang yun ..

“Yes Sir.. thank you..” lumabas na ako.. nakahinga na ako ng maluwag.. akala ko masisigawan ako.. yun kasi ang laging sinasabi ng mga kaofficemate ko dito na mahirap daw ito iplease.. na lagi daw mainit ang ulo..Pero wala pa namang time  nasigawan niya ako.. nagsusungit nga lang.. yung tipong emotionless lang ang peg..Hindi tumitingin pag kinakausap ako.. Parang walang gana lagi pag ako ang kausap..

“Nandito na ako sa labas..” basa ko sa text ni Gab..

Hindi naman masyadong excited ang loko..Inayos ko na ang gamit ko at lumabas na.

“Hi..” smile kong sabi.. hinalikan niya ako sa lips..

“Ok na ba pakiramdam mo?” tanong niya.. Bakit ba ang gwapo lagi ng lalaking to? Minsan tuloy hindi ako makapaniwala na akin to..

“yap.. don’t worry too much.. by the way.. i enjoyed the breakfast..” tumingkyad ako at inismack siya sa lips.. alam nyo yung feeling na lagi akong nakatingala pag kausap siya? Hindi ako mahilig mag-heels kaya kung titignan.. halos hanggang dib-dib lang niya ako..

“buti naman..” sabi niya at inalalayan na ako papasok ng kotse niya..

“uuwi na ba tayo?” tanong ko ng makapasok na rin siya..

“may pupuntahan pa tayo..” sabi niya

“hmmm.. Gab.. kasi i still have a presentation tomorrow.. kailangan ko pang pag-aralan.. Pwede next time na lang..” sabi ko nakita kong  nag-iba ang expression ng mukha niya pero nagsmile pa rin siya sakin..

“yes ofcourse its ok..” pero hindi na siya tumingin sakin..Shocks ano ba to.. Super nagiguilty na talaga ako..
Pagdating namin sa bahay..

“Paano mauna ako..” mahina niyang sabi  sakin..

“Gab, pasok ka muna..” sabi ko pa hinawakan ko ang kamay niya..

“No, its ok baka makaistorbo  pa ako sayo..”

“Gab, I’m sorry.. promise babawi ako sayo..”

Ngimiti siya.. pero bittersmile..

“Its ok.. i understand..pumasok ka na sa loob.. tawagan or itext mo ako pag may time ka na..” at tumalikod na siya..
Hindi niya na ko nilingon at tuloy-tuloy lang siya sa pag-alis..
Well Lyka ano pa ba ang ineexpect mo.. Nawawalan ka na ng time sa boyfriend mo..
Hindi mo na nasusuklian ang effort niya for you.. Hindi ka talaga marunong mag-appreciate ng mga tao sa paligid mo..
Pumasok na ako sa loob at pinilit na ifocus ang utak ko para sa presentation..Kailangan maging successful to..

“Wow.. Lyka.. I super like it.. i love the color, the idea of a fountain.. everything..” sunod-sunod na sabi ng kliyente ko.. Maluluha na ako sa tuwa.. bayad lahat ng pagod at sakripisyo ko..

“thank you Mrs. Chuang..” sabi ko..

“Paano.. tuloy na talga tayo dito ha..” sabi niya pa..

“opo naman po ma’am..” sabi ko pa..

“I’ll call yopu again pag nasabi ko na sa asawa ko..”

“Sure ma’am no problem..”

Nagkamay na akami at umalis na siya..Ngayon may kailangan pa akong dapat ayusin..
If i can afford to fail on this project.. I can also afford to lose the love of my love...
Hindi na ako umuwi para magbihis..Ok naman tong suot ko eh..Pumunta ako sa isang restaurant at nagtake out ng isang putaheng ulam..I texted her mom (oh diba close na kami) kung anong favorite niya at sabi niya kare-kare daw with this restaurant..Pupunta ako ngayon sa camp crame.. balak ko siyang isurprise atleast kahit man lang dito makabawi ako..
Kinabahan nanaman ako.. bago ako makapasok hinanapan ako ng ID at may interview portion na hindi ko alam kung kailangan ba talaga..

“Miss.. sino ba hanap ninyo?” tanong ng isang sundalo dun..

6.5
(IIMAGINE NYU NLNG PO NA YUNG GAB IS PAB (SHORT FOR PABLO)AT JHERO/JERO IS JAKE;HIRAP KASI IEDIT GUYS!! SORRY!😥I HOPE YOU UNDERSTAND!! ENJOY READING)AT GEN./MR.SANCHEZ IS GEN/MR.NASE/NASE NMN)TY)

“Si Gen. Nase po sana..”

“Ah ano po ba kayo ni..” hindi niya naituloy ang sasabihin niya ng may magsalita sa likod namin..

“Lyka.. anong ginagawa mo dito..?” si Tito Anton..

“Tito..” naksmile kong sabi bigla tuloy gusto kong maguilty..

“Si Sir Gabriel ba ang hanap mo?” tanong niya.. napatingin akosa kanaya.. alam na ba niya ang tungkol samin?

“Oo alam ko na kinausap ako ni Sir tungkol sa inyo.. baka daw kasi pati sayop magalit ako..”

“galit po ba kayo sakin?”natanong ko..

“hindi.. alam ko naman na simula highschool partners in crime na talaga kayo ni Jhero..”

“Tito Sorry po talaga.. hindi naman po talaga namin gustong magsinungaling.. wala lang po talaga kaming choice..” sabi ko..

“Tsaka na antin yan pag-usapan.. halika na.. ihahatid na kita kay Bossing.”

.. “pre arbor ko na to..” sabi niya sa kasamahan niya..

Gab Pov.

“Witwew..” narinig kong sipol ng mga kasamahan ko sa likod.. hindi ko na tinignan dahil panigurado nangtitrip nanaman ng mga babaeng staff ng canteen ang mga lokong to..

“Pare.. ang kinis ng bebot oh..” sabi ng nasa gilid ko..

“Pre mukang sakin papunta..” sabi ng nasa harap ko..
Hindi ko napigilan at napalingon na ako..At ako na yata ang pinako sa kinatatayuan ko. Nakita kong papalapit sakin ang babaeng hindi nagpapatulog sa akin ilang gabi na rin..Huminto siya sa harap ko  ng nakayuko.. nakita kong pulang-pula ang mukha niya.. Dahil siguro sa mga siraulong mga lalaki dito..

“Yun oh.. kay bossing naman pala..”-jah

“ikaw na talaga Boss.”-josh

“Astig ka talaga Sir..”-ken

“ikaw na talaga Boss”-stell

“anong ginagaw mo dito?” tanong ko sa kanya..Tumingala na siya..

“Dinalhan ka ng lunch?” alangan niyang sagot..

“Bakit?”

“pambawi..” ngumiti siya ng alangan.. ang cute..

“ito lang pambawi mo?” maasar nga..

“Bakit may iba ka pa bang gusto? I can buy it for you if you want..” sabi niya..

“ito ang gusto ko..” hinalikan ko siya sa lips ng mabilis..

••••••••••••••••~~~~~
I hope you like it readers!!see you on next chapter!!!🔞

(IIMAGINE NYU NLNG PO NA YUNG GAB IS PAB (SHORT FOR PABLO)AT JHERO/JERO IS JAKE;HIRAP KASI IEDIT GUYS!! SORRY!😥I HOPE YOU UNDERSTAND!! ENJOY READING)AT MR.SANCHEZ IS MR.NASE/NASE NMN)TY)

Being A General Of Your Life|R+18🔞(SB19 Pablo) [SB19 Fanfiction #1]Where stories live. Discover now