Being A General Of Your Life|R+18🔞(SB19 Pablo) [SB19 Fanfiction #1]

Chapter 17

(PLEASE FOR ALL CHAPTERS,IIMAGINE NYU NLNG PO NA YUNG GAB IS PAB (SHORT FOR PABLO)AT JHERO/JERO IS JAKE;HIRAP KASI IEDIT GUYS!! SORRY!😥I HOPE YOU UNDERSTAND!! ENJOY READING)AT MR.SANCHEZ IS MR.NASE/NASE NMN)TY)

9.11
Parang nangyari na rin tong senaryo na to dati.. pero dati si Pablo ang pinapagalitan ko..

… “you promised to be a good boy na diba?” sabi ko at tuloy pa rin ang subo ko..
Hindi na siya nagsalita..
Pagkatapos niyang kumain.. naglaro muna siya sa PSP niya..

Umupo ako sa gilid ng bed niya at tinignan siya..
I don’t know what will happened to me if something bad happened to this boy.. baka mauna pa akong mamatay.. niyakap ko siya..
Naramdaman ko na lang na yumakap na rin sakin ang anak ko..

“I’m sorry mommy..”rinig kong bulong niya..

“Don’t do that again ok.. kahit galit ka kay mommy hindi mo dapat ginawa yun..”

“yes mommy.. promise.. kahit kailan hindi na ako magagalit sayu..” ngumiti siya at niyakap ulit ako..

“I love you honey..”

I love you too mommy.”
Maya-maya pa..

“Daddy!!!!” biglang sigaw ng anak ko.. bigla akong kinabahan.. hindi ko alam kung paano magpapaliwanag.. pero naisip kong wala akong dapat ikatakot sino ba samin ang nangaliwa..

“hi Big boy..” sabi niya at lumapit sa anak ko.. na may dalang paperbag.. nagpakarga naman agad ang anak ko pero dahil may sugat ang isa niyang balikat binaba niya agad si Vince sa kama..

“Daddy.. your ok na?” tanong agad ng anak ko..

“Yes.. ok na ok na si Daddy..” umupo siya at hinalikan sa noo ang anak ko..

“I’ll just go outside..” sabi ko at lumabas na..Hindi naman talaga kailangang magpaospital ng anak KO pero gusto ko para masigurong ok siya at hindi magkaroon ng trauma..

Ngayong alam na ni Pablo ang tungkol sa kanya hindi ko tuloy alam panu kami ngayon babalik ng amerika..Ilang minuto rin bago ko naramdamang may umupo sa tabi ko..Si Pablo.. so this is the moment of truth???Hindi ako nagsalita..

“Kumusta..”-siya

“Good..”-ako

“Nakatulog na siya”-siya

“ok..”tumayo na ako pero naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko.. agad ko yung inalis.. bigla akong parang nakuryente..

“Lyka.. pls let’s talk..” sabi niya

“wala na tayong dapat pag-usapan.. alam mo na ang tungkol sa anak ko.. hanggang dun na lang yun.. magpasalamat ka na lang at pinakilala pa kita dahil kung may choice ako? Hinding-hindi ko siya ipapakilala sa ama niyang manloloko..” sabi ko at pumasok na sa kwarto ng anaak ko..

Pablo's Pov

Hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon para magpaliwanag.. Basta niya na lang akong iniwan..

5YEARS AGO

“pablo are you ok?” si Daisy nakita niya siguro ng samapalin ako ni Lyka..

“Yeah I’m ok” sabi ko at bumalik na sa reception..Balak ko naman talagang sundan siya pagkatapos niya akong iwan pero dahil parang naapakan ang pride ko pinili kong pabayaan siyang umalis..

“Pre.. tama na yan..” rinig kong sabi ng kasamahan ko..

“Hindi.. ihjkjkhjnom pa talkmbhgyo..” na kahit ako hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko..