11. bölüm

103 14 1
                                    

"tuanadan"

Sabah uyandığımda başka bi yerde olduğumu farkettim. Hafif doğruldum ve etrafa baktım. Koltukta uyuyan çağan beyi gördüm. Burası onun evimi?
Yataktan kalkıp yanına gittim ve durterek uyandırmaya çalıştım ama başarısız oldum. Kış uykusuna mı yatti bu? Dışarı da çıkamam ailesinin vereceği tepkiden korkuyorum.

"Uyansanaaa!"

Kolumdan tutup kendine çekti

"Sen uyumuyo muydun"

"Yooo"

Pis pis sırıtmaya başladı

"Ne sırıtıyosun carpcam şimdi ağzına"

"Tamam sakin"

Kapı açılınca korkuyla geri çekildim gelen kişi orta yaşlı kısa boylu esmer biriydi annesi sanırım.

"Neden kapıyı çalmadan giriyorsun içeriye!"

Ama annesi olsaydı bu şekilde konuşmazdı ki... Noluyo be

"Siz aşağıya inmediniz uyandırmaya geliyordum"

"Gördüğün gibi uyanigiz şimdi çık dışarı"

Kadın kapıyı çarparak dışarı çıktı

"O kimdi"

"Annem!"

Sinirli olduğu için daha fazla bişey demedim ve yatağı toplamaya gittim. Oda banyoya girdi. Ben daha yatağı toplamadan geri çıktı

"Ne çabuk duş aldın"

"Saçımı ıslattım sadece.. neyse hazırsan gidelim"

"Tamam"

Yatağı hızlıca topladım ve birlikte aşağı indik. Bizi güler yüzlü bi tane abi karşıladı sanırım çağanin abisi. Ama hiç ona çekmemiş bu çok güler yüzlü çağan ise tam tersi..

"Günaydınnn"

"Günaydın abi"

Çağan yine soğukluğundan ödün vermiyordu.
Bende gülerek "günaydın" dedim

"Kahvaltı hazır gitmeden biseyler yiyin"

"Yok abi şirkette yeriz biz"

"Eee kız yeseydi bari"

"Yok oda şirkette yer"

"Niye onun adına da sen karar veriyorsun"

"Abi geciktik zaten tutma bizi daha fazla"

Çağan hızlı hızlı gitmeye başladı bende peşinden koştum arabaya bindik. Annem aklıma gelince korkuyla telefonu çıkardım çok kızacak kesin

"Ben konuştum annenle haberi var yani"

"Ne?"

"İzin aldım bizde kalman için uyanınca arasın dedi"

Hemen annemi aradım

"Alo"

"Annecim"

"İyi misin kızım"

"Evet anne iyiyim"

"Dün patronun da kalmışsın"

"Evet"

"Arayıp izin aldı. Hiç anlattığın gibi değil çok nazik birisi"

Gözlerim faltaşı gibi açıldı bu mu nazik?

"Ya ne demezsin çok naziktir.. neyse annecim akşam konuşuruz şuan isim var"

"Tamam bebeğim"

Telefonu kapatıp arkama yaslandım

Tatlı belaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin