19. bölüm

94 11 2
                                    

Cagandan

Kendi kendime dolaşırken dışarı çıkan tuanayı gördüm. Bir banka oturup gözlerini kapattı. Bi süre sonra gözlerini açınca ilk göz göze geldiği kişi ben oldum. Hızlıca ayağa kalkmak isterken yere düştü. Sanırım bayildi koşarak yanına gittim.

"Tuana"

Yavaş yavaş tokat atmaya başladım ama ise yaramıyordu. Bi tane kadın bana su uzattı

"Bunu yüzüne serp"

Suyu alıp yüzüne hafif hafif serpmeye başladım. İşe yaramiyordu

"AMBULANS CAGİRİN!"

"çağırdık geliyor"

"Tuana aç gözlerini"

Başını tutup dizime yatırdım.

"Lütfen uyan"

Ağlıyordum. Kalbim sebebini bilmediğim bi sekilde çok aciyor.

"Kız senin neyin oluyor"

Yukarı baktığım da amca gözünü bana dikmişti. Sapikmisim gibi bakıyordu. Ne yani cidden beni sapık mı sandi? Of iyice saçmaladım

"Karım"

Amca yüzüne gülümseme taktı. Galiba cidden beni sapık sandı.
Ambulans sesini duyunca kucağıma aldım. Ambulans kısa süre içinde geldi ve içinden inip kapıyı açtılar tuanayı sedyeye yatırdım.

"Siz hastanın neyi oluyosunuz"

"Kocasiyim"

Kadın bana gülümseyip tuana ile ilgilenmeye başladı. Bu sırada ambulans hareket etti.

"Bildiğiniz bı hastalığı falan var mıydı"

Düşündüm iyice düşündüm yoktu sanırım

"Hayır yok"

Hastaneye gelince hemen tuanayı indirdiler peşinden koştum bende. Tuanayı içeri alıp benim burda beklememi söylediler. Of kafayı yicem. Annesine haber vermem lazım.. ama ne dicem ki? 'annecim kusura bakmayın kızınız benim yüzümden bayıldı' mı dicem? Of of telefonu çıkarıp annesini aradım

"Alo"

"Merhaba annecim"

"Merhaba çağan birşey mi oldu oğlum"

Ah! Tabi ya aptal kafam sen ne zamandan beri ona annecim diyosun ki? Şüphelendi işte!

"Şey.. Tuana ..."

"NOLDU TUANAYA"

"Bayıldı"

"Ne!"

"Şuan hastanedeyiz"

"Hangi hastane"

"....... Hastanesi"

Telefonu yüzüme kapattı. Buraya gelince ne dicem peki? Doktorda bi türlü çıkmadı meraktan ölüyoruz burda. İnsan bi çıkıp haber verir! Oha bi dakika ben onu dışımdan mı söyledim? Çünkü şuan doktor karşıma dikildi!!!

"Tuana naz ak'ın yakınları"

"Benim"

"Korkacak bişey yok... Açlıktan bayılmış"

"Ne!"

"Evet.. sanırım baya bi süredir bişey yememiş. Ve vücudu dirençsiz kalinca baygınlık geçirmiş ama şuan durumu iyi. Yemek yemesi gerekiyor"

"Uyanık mı"

"Evet"

"Görebilir miyim"

"Tabiki.. ama kantinden bişeyler alip yedirseniz iyi olacak.. geçmiş olsun"

Tatlı belaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin