İddia

10. kardeşim

Sandalyeden hızlıca kalkıp babamın üstüne yürümeye başladım.

"NE DİYORSUN LAN! "

Gülümsedi. Kaşlarımı çattım.

"NE KARDEŞİ NE SAÇMALIYORSUN"

Elinden belge gibi bir şey çıkardı ve bana uzattı. Onu sertçe elinden alıp gözlerimi kağıda çevirdim. Gözlerim kocaman açılmıştı. Savaş, kardeşim olamazdı. Ya ben üveydim, ya da o. Böyle bir şey olamazdı.

"İkimizden biri üvey, değil mi? "

"İkinizinde annesi, babası bir"

Kağıt elimden uçup gitti. Ben.. Savaşa aşık olmuştum, şimdi ne yapacaktım? Gözlerimi kırpmadan sandalyeye oturdum.

"Ne oldu? Sevinmemiş gibisin"

Bir şey demedim. Bu adamın önünde ağlayacak değildim.

"Ben çıkayım. Sen ağlıyor musun? Zırlıyor musun beni alakadar etmez"

Ayağa kalktı ve kapıya yöneldi. Bana son bir bakış attı.

"Ben iyiliğini düşünüyorum. O senin kardeşin ve ondan uzak durman için uğraşıyorum."

"Asıl uzak durmam gereken kişi sensin"

Gülümsedi ve odadan çıkıp kapıyı kilitledi. O gittiği an göz yaşlarına boğuldum. Aklıma babamlar beni zorla götürürken Savaşın çaresiz bakışları geliyordu. Savaş ne yapar ne eder beni bulurdu. Çünkü o takıntılıydı.

Aradan yarım saat geçti. Anahtar açılma sesi duymakla göz yaşlarımı sildim. Gelen babamdı, yanında ise iki tane adam vardı.

"Odan hazır"

Bana doğru geldi. Tam kolumu tutacağı sırada geri çekildim.

"N.. Ne odası ya! BEN EVE GİTMEK İSTİYORUM"

Siniri bozulmuş gibi güldü.

"Zorluk çıkarma istersen"

Dedi ve gözüyle cebindeki silahı işaret etti.

"Tamam dokunma ben giderim"

Babam, adamlara kaş göz işareti yaptı ve adamlar yanıma geldiler. Kollarımdan tuttular ve beni odadan çıkardılar. Gitmemek için ısrar ediyordum.

"BIRAKIN YA BENİ! "

Merdivenlere yöneldiğimizde babam geldi. Adamlar beni bıraktılar ve babama baktım. Elinde küçük bir kağıt vardı.

"Kardeşinin resmini mi saklıyorsun gerçekten? Cebinden düşürmüşsün"

Savaşın olduğu fotoğrafı yırtmaya başladı.

"HAYIR! BIRAK ONU! "

adamlar beni tuttu. Hıçkırarak ağlıyordum.

"YALVARIRIM BIRAK O RESMİ! "

Savaşın gözünden

Deliye dönmüştüm. Polisler hiç bir şey yapamıyordu o adam Nidanın babası olduğu için. Resmen saçmalıktı.

"KAHRETSİN YA KAHRETSİN! "

Yanımda üç tane arkadaşım vardı.

"Tamam abi sakin ol bulacağız"