GÖNÜL MESELESİ (BxB)

FİNAL

Selman geldikten sonra, birlikte eve geçtik. Yemek yedikten sonra, güzel bir film açıp, her zamanki köşemize kurulduk. Film, bir Japon boy love filmiydi.

Bizi de bu boy love dizi/film batağına Selim sürüklemişti. Selman'la böyle film açıp izliyorduk. Bazı haftasonları da dizi izliyorduk sabaha kadar oturup.

İzlediğimiz filmin sonunda karakterler evlenince, gözlerim dolmuştu. Biz Selman'la evlenebilecek miydik? Aynı evde yaşıyorduk evet ama Selman'la evlenmek de isterdim günün birinde.

Film bittiğinde, Selman'ın dizine koydun başımı. O da elini saçlarıma atmıştı hemen.

"Biz de evlenebilecek miyiz sence bir gün?" diye sordum.

"Biz zaten evliyiz yavrum. Aynı evi paylaşıyoruz. Aynı yatakta, koyun koyuna uyuyoruz. Her şeyi birlikte yapıyoruz. Evli hayatı yaşıyoruz." dediğinde, haklı olduğunu düşündüm. Ama bir yandan da gerçek ve resmi olarak, Selman'ın kocam olması, içimi kıpır kıpır yapıyordu.

"Ya evet öyle de, ben resmi olarak sormuştum." dedim. Eğilip, dudaklarıma öpücük bıraktı.

"Sen iste yeter ki. Onu da yaparız bir şekilde." dedi. Gülümseyerek baktım yüzüne.

"Çok şanslıyım ben senin gibi kocam olduğu için." dedim. Yüzündeki gülümseme büyüdü ve gülümserken bana doğru eğildi hafifçe.

"Neyin neyin? Bir daha söyle duyamadım." dediğinde, yüzümdeki gülümseme büyüdü ve cevap verdim kulağına doğru, fısıldar gibi.

"Kocam." dedim. İkimizin de yuzunde gülümseme vardı.

"Yok duyamıyorum ya bir daha söyle bakayım sen." dediğinde, küçük bir kahkaha atıp, yüksek sesle konuştum bu kez.

"Kocam. Sen benim kocamsın." dedim gülerek. Selman, yanaklarımı kavrayıp, dudaklarıma bir öpücük bıraktı ve koltuktan kalkıp, beni kucakladı.

"Nereye?" diye sordum muzip bir şekilde. Aslında çok iyi biliyordum...

"Odamıza. Canım seni çekiyor." dedi ve odaya girip kapıyı kapattı. Beni yatağa bıraktı ve üstüme çıktı. Gözleri bütün yüzümde turlayıp, gözlerimde durdu. Öyle güzel, öyle aşkla bakıyordu ki...

Elimi yüzüne çıkardım ve yanağına koydum. Dudaklarını avuç içime bastırdı. Ardından bileğime de öpücük kondurdu.

"Seni seviyorum Muzaffer. Çok seviyorum." dedi. Gözlerim dolu dolu oldu. Yine de gülümsedim.

"Seni çok seviyorum Selman." dedim ve dudaklarımız birleşti.

...

Bitti.

Bir kitabımın daha finaline geldik.

Ben Selman ve Muzo'yu çok sevdim. Umarım siz de sevmişsinizdir.

Arada özel bölümler gelir.

Bugüne kadar okuyan, destek olan herkese çok teşekkür ederim.

Sizleri seviyorum.

Renklerinizi kaybetmeyin 🌈