sessiz sakin bir geceydi, zhongli'nin evindeydin ve gizlice işler çeviriyordun.
her yer yeterince sessiz göründüğünde, yavaşça mutfağa süzüldün. zhongli uyuyordu ve kesinlikle uyanmamalıydı. parmak uçlarında dolaplara doğru yürüdün, sessizce açmaya çalıştın. eskimiş dolap kapağı açılırken gıcırdadığında yerinde sıçradın. dudaklarından duyulmayacak kadar alçak sesle bir küfür döküldü.
aradığın şeylerin bu dolapta olmadığını fark ettiğinde dudakların büküldü. ses çıkaracağı için dolabı kapatmadın, ve yanındakine geçtin. bu dolabın kapağı daha da gıcırtılı açılmıştı. dolabın içini aradın, burada da değillerdi. o halde nerelerdi?
olduğun yerden kalktın, mutfağın diğer ucuna yürüdün. büyük bir dolap duruyordu önünde. dolabı dikkatlice açtın, bu dolap diğerlerine nispeten daha yeni görünüyordu, açılırken gıcırdamamıştı.
aradığın şeyleri gördüğünde gözlerin parıldıyordu. ancak çok fazlalardı, hepsini tek seferde taşımana imkan yoktu.
şişelerden birini eline aldın, ve çantana koydun. sonra bir diğer şişeyi, ve sonra bir diğerini. birini daha eline aldın, tam çantaya koyacaktın ki, iki elin belini kavrayıp seni geriye çekmesi ile çığlık atıp elindeki şişeyi bıraktın.
başını eğip belindeki ellere baktın, kime ait olduklarını çok iyi biliyordun.
"ne yapıyorsun bakalım, küçük hırsız?"
"ben, uhhmm- ıııı..."
zhongli seni kendine daha da çekip sarıldı. "gecenin bu saatinde şaraplarımla ne yapıyorsun?"
"b-ben... hiçbir şey!!" dedin kekeleyerek. suç üstü yakalanmıştın. görev başarısız.
"hmm..." dedi zhongli, bir elini çenesine koyup düşünür gibi yaparak. "nedense kulağa dürüst gelmiyor."
"sadece sana bir şaka- hayır, bir sürpriz yapacaktım!"
"oh, öyle mi?" hafifçe güldü. "peki, neymiş bu sürpriz?"
"söylersem sürpriz olmaz ki."
"doğru..." dedi, daha sonra sana sarılı olan kollarını çekmeden ayağa kalktı, sen de onunla birlekte havaya kalktın.
"h-hey!!! zhongli?!?"
zhongli yalnızca kıkırdadı. "bu küçük hırsız bence artık uyumalı." dedi, seni kucağında taşırken.
bacaklarını havada salladın, ancak nafileydi. "zhongli!! morax!! indir beni." zhongli hiçbir şey demedi, yalnızca seni paylaştığınız yatak odasına götürüp yatağa bıraktı.
kendi de yanan abajuru söndürüp yanına uzandı, kolları belini sıkıca sardı. birkaç dakika sonra uykuya daldığını gördüğünde yüzünde sıcak bir gülümseme oluştu. belki sonsuza kadar beraber olamayacaktınız, ancak bu adam, sonsuza kadar kalbinde olacaktı.
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*✧･ﾟ: *✧･ﾟ:*✧
taslaklarımda bir xiao bölümü var, 3600+ kelime ve okuması 20 küsür dakika sürüyor sanırım. kitap biraz daha büyüdüğünde paylaşacağım ancak iki bölüm halinde mi atsam yoksa tek mi diye düşünüyorum, sizce?
