maybe it will be us

8.

***
Ellie

- Ale jak to się zgodziłaś? - zapytała Vi niedowierzając. - Jak mogłaś się zgodzić, to wykorzystywanie. - dodała łapiąc się za głowę.

- On się zabawi, to i ja się zabawię. - uśmiechnęłam się zwycięsko.

- No dobra zabawa, zabawą, ale co pomyślą ludzie? Przecież jak się dowiedzą o waszym udawanym związku odwrócą się od was. Szczególnie, iż Austin jest popularny i jeśli inni się dowiedzą będzie miał przekichane u nich. - wtrąciła się Sophia.

- Ale co mnie on interesuje? - uniosłam brew. - Dziewczyny będzie dobrze przecież. Bo co może się stać? - prychnęłam kończąc ostatnie zdanie.

- Dobra, lepiej zajmijmy się matmą, bo ledwo co nam to idzie. - zaśmiała się Vi. Po chwili powróciliśmy głowami, oczami i myślami do zeszytów, w których mamy zapisane ważne i poszczególne informację na jutrzejszy test, który - jak ucznie mówią z wyższych klas, jest trudny. Chociaż wierzę, że pójdzie nam doskonale.

***

- To do jutra! - krzyknęłam dziewczyną na pożegnanie, gdy te już musiały jechać do domu by wypocząć na jutro. Pomachała mi, a ja z uśmiechem zamknęłam drzwi na zamek i powolnymi krokami zmierzałam do kuchni.

- I jak tam nauka? - zapytała mama.

- Dobrze. Myślę, że pójdzie nam doskonale. Temat nie był jakoś bardzo trudny. - wzruszyłam ramionami.

- Cieszę się, że szybko się odnalazłyście w szkole i zrozumiałyście tematy. - zaśmiała się lekko. - Dobra córuś, idę się położyć spać i Tobie też radzę. - pokazała na mnie palcem, a ja skinęłam głową. - Dobranoc. - przesłała mi buziaka w powietrzu, co również uczyniłam.

Napiłam się kilka łyków już trochę zimnej herbaty i gasząc światła wyszłam z kuchni kierując się na piętro domu. Wchodząc po schodach o mało się nie wywróciłam przeklinając. Weszłam do pokoju i zgasiłam światło. Weszłam pod puchatą kołdrę i przytuliłam się do poduszki obok. W takiej pozycji zasnęłam również rozmyślając czy napewno dobrze zrobiłam zgadzając się na ten zakład.

Możliwe, że będę tego żałować.