Chapter: 7

71 10 53
                                    

Hoşgeldin! Yorumlarını bekliyoruz, iyi okumalar ❣️

Changkyun yatağının üzerine oturup onu seyretmek istediği zaman fark etmişti perdelerin takılı olduğunu. Üzüldü ve yanağını eline yaslayıp bakakaldı pencereye. Belki açılır diye umut etmişti.

"Lan evim var manyak mısın? Sabah giderim. Spor salonuna gitmem gerek zaten yarın."

Jooheon sinir krizi geçirmeye başlamıştı bile. Şaşkınlık, isyankarlık ve siniri aynı anda yaşıyordu içinde.

"Ya ne sabahı?! Ne salonu?! 3 gün benimlesin! Benimle uyuyacaksın!"

"Sen gelsene bana?"

"Ya-" demişti dişlerini sıkarken. "Karşıdaki çocuğu görmen lazım~! Ben gelirim yoksa."

"Görmem mi lazım? Gördüm ya bugün."

"Bekle." dedi Jooheon ve ışığı açmamış olmasının rahatlığıyla perdeyi açıp orada bekleyen Changkyun'u gördü.

"Bak! Beni izliyor!"

Hoseok gözlerini devirdi. "Bu korkunç değil ki Jooheon. Hoşlanmış işte belli ki senden."

"Emin misin?" dedi Jooheon kaşlarını kaldırarak.

"Tamamen değil."

Jooheon yine ağlayacak gibi hissetmişti. Düşüncelere dalmış haldeyken yere baktı. Hoseok devam etti konuşmaya.

"Ama korkacağın bir şey olduğunu düşünmüyorum."

"Olmak için kalıyorsun." diyip kıyafet dolabına yöneldi ve ona uyacak bir şeyler çıkartıp fırlattı üzerine. "Giyin."

Changkyun perdenin açıldığını gördü ancak karanlık olduğu için içeride ne olduğunu çözememişti. Pencerenin kenarına kafasını yaslayıp ışığın açılmasını bekledi umutsuzca.

Hoseok bu sırada söylenerek giyinip yatağa yattı. Jooheon birden onları izleyen biri olduğunu unutmuş, aklına gelen muziplikle Hoseok'a gülümsemişti.

"Yatak kırılmaz değil mi Hoseok?"

"Kırabilirim istersen. Dön arkanı."

Anında kaşlarını çattı Jooheon. "Fesat seni! Yatarken ağırlıktan kırılır dedim ben!"

"Kırılmaz, yat."

Jooheon da üzerini değiştirdi ve yanına yattı Hoseok'un. O sırt üstü yattığı için Jooheon yan dönüp göğsüne kafasını koyup sarılmıştı.

"Jooheon?" dedi Hoseok. Gözleri açık, tavana bakıyordu.

"Hmm?"

"Ben ilk defa birini yatağa atmak için uğraşmadım."

Jooheon mutlu olmuştu bu söylediğinden sonra anlamsızca. "Yaa... İlkler unutulmazmış. Benden bahsediyorsun, değil mi?"

"Hayır."

"Hey!" diyip göğsüne vurdu Jooheon. "Hani beraber yapacaktık lan! Pişkin pişkin söylüyor bir de."

"Sevgilim değil."

"O yolda gidiyorsun!"

"Sen de gitmelisin. Yetiş bana." diyip kapattı gözlerini Hoseok umursamazca.

"Eşek..."

"Karnımın ağrısı yordu beni bugün."

"Neden ağrıyor?"

"Kelebekler doğuyor içeride."

Jooheon o görmese de gözlerini devirmişti. Bir şey söylemedi bu saçma sapan cümle karşısında. Hoseok devam etti konuşmaya.

Tatlı Komşum - JooKyun ✔️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin